ပဋိပက္ခတွေနဲ့ကမ္ဘာ

“ဘုရားစင်ရှေ့လာခဲ့ဦး ပြောစရာရှိတယ်”

ငယ်ငယ်က အမေ ဒီစကားပြောပြီဆို အမေ ငါ့ ဘာများဆူတော့မလဲဆိုပြီး ကျွန်မ နှလုံးတွေ၊ ရင်တွေထဲ တဒိတ်ဒိတ်နဲ့ အမြဲလန့်ခဲ့ရတယ် အဲ့လိုခေါ်ခဲ့တိုင်းလည်း တစ်ခုမဟုတ်တစ်ခုနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး အမေဆူတာ ကျွန်မ ခံခဲ့ရတာချည်းပဲဆိုတော့လေ စာဖတ်သူတွေရော ကိုယ့်မိသားစုထဲမှာ သဘာထားမတူတာ ဒါမှမဟုတ် အမြင်မတူတာ၊ တစ်ယောက်ယောက်က အမှားလုပ်မိတာ၊ တစ်ဖက်သားအပေါ် ထိခိုက်စေမိတာ အစရှိတဲ့ ပဋိပက္ခတွေရှိတိုင်း ဘယ်လိုဖြေရှင်းပြောဆိုဆွေးနွေးလေ့ရှိကြသလဲ? ဆွေးရောဆွေးနွေးကြသလား? ဒီတိုင်းပဲ ဖျာအောက်ထိုးထည့်ထားပြီး မေ့ပစ်လိုက်ကြသလား? (ကျွန်မအမေက ဗုဒ္ဓဘာသာစွဲဆိုတော့ ဆူရင် ဘုရားကိုသက်သေတည်ပြီး ဆူတာပေါ့လေ ကျွန်မတို့ခမျာ ပိုရှက်ရတာပေါ့)

ဒီအပတ်ထဲ ကျွန်မ ပညာရေးနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဆွေးနွေးကြတဲ့စကားဝိုင်းတစ်ဝိုင်းတက်ရောက်ဖြစ်တယ် မြန်မာပြည်ပညာရေးအကြောင်းဆွေးနွေးရင်း ကျွန်မ တွေးမိတာက ပညာရေးစနစ်၊ စာသင်ခန်းတွေအပြင်ကိုပါကျော်လွန်ပြီး ကျွန်မတို့ ရိုးရာဓလေ့ထုံးတမ်းတွေထဲမှာပါ အမြစ်တွယ်နေတဲ့ ပဋိပက္ခတွေကို အချင်းချင်းကျန်းကျန်းမာမာ ဆွေးနွေးညှိနှိုင်းမှုအလေ့အထဟာ နည်းနေသေးတယ်ဆိုတာပဲ ဒါကို ကျွန်မကတော့ ပဋိပက္ခတွေနဲ့ ပတ်သက်လာရင် အလွန်တော်အလွန်တတ်နေလို့ ဆရာမကြီးလုပ်ပြီး ရှင်းပြဖို့ ဒီဆောင်းပါးကို ရေးတာမဟုတ်ပါဘူးဆိုတာ ကြိုတင်စကားခံချင်တယ် ကျွန်မကိုယ်တိုင် ကြီးပြင်းလာရတဲ့ဘဝမှာရော၊ လက်ရှိ မိမိလွတ်မြောက်ရေး (စစ်တပ်မှတင်မက အခြားသော ကျွန်မတို့ ခန္ဓာနဲ့စိတ်ကို ဖိနှိပ်ထားသော စနစ်တွေအကုန်လုံးမှ လွတ်မြောက်ရေး) အတွက်ကြိုးပမ်းကြရာမှာတင် တွေ့ကြုံလာရတဲ့ ပဋိပက္ခတွေရဲ့ အတွေ့အကြုံတွေအပေါ်မှာပါ မူတည်ပြီး ဒီပဋိပက္ခဖြေရှင်းရေး (conflict resolution) ဟာ ကျွန်မတို့ လူ့အဖွဲ့အစည်းအတွက် ဘယ်လောက်ထိလိုအပ်လာပြီလဲဆိုတာ သုံးသပ်ကြည့်ချင်ပါတယ်

ဒီစိတ်ဆန္ဒကို လှုံ့ဆော်တာကလည်း လွန်ခဲ့တဲ့လက Twitter ပေါ်က iamswimsoul ဆိုတဲ့ အကောင့်ကတင်ခဲ့တဲ့ tweet ကြောင့်လည်း ပါပါတယ် သူက ရေးခဲ့တယ်

“Everyone keeps calling for community but no one wants to learn conflict resolution. So community dissolves at the slightest conflict.”

“လူတိုင်းက ရပ်ရွာပတ်ဝန်းကျင်အစုအဖွဲ့ထောင်ဖို့သာ ပြောနေကြတယ် ဘယ်သူကမှ ပဋိပက္ခဖြေရှင်းရေးကို မလေ့လာမကျင့်သုံးကြဘူး အဲ့ဒီတော့ ပဋိပက္ခလေးနည်းနည်းဖြစ်တာနဲ့တင် ရပ်ရွာပတ်ဝန်းကျင်အစုအဖွဲ့ဆိုတာ ပျောက်ပျက်ရတယ်”

ဒီ tweet ဟာ ကျွန်မအတွက်တော့ တိုတိုလေးနဲ့ တော်တော်ထိပါတယ် ကျွန်မကျင်လည်နေတဲ့ မြန်မာပြည်နဲ့ဆက်စပ်ပတ်သက်နေတဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်မှာရော၊ မြန်မာပြည်နဲ့ မဆက်စပ်တဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်မှာရော ဒီပြဿနာကို ကျွန်မ မျက်ဝါးထင်ထင် တွေ့ကြုံခဲ့ရဖူးတယ် ပဋိပက္ခတွေကို မဖြေရှင်းချင်ကြလို့၊ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် မိမိထင်မြင်ရာ လေဘယ်တွေ ဘောင်တွေထဲခတ်လိုက်ပြီး ကျင်လိုက်ရာက သူတို့ မူရင်းတည်ထောင်ချင်တဲ့ ရပ်ရွာပတ်ဝန်းကျင်ဆိုတာ ပျက်ဆီးသွားကြရတယ် တချို့ကိစ္စတွေက တော်တော်နှမြောစရာပါ အစုအဖွဲ့တစ်ခု စုစည်းကြပြီး (ဒီနေရာမှာ ခေါင်းဆောင်တစ်ဦးတစ်ယောက်က ဦးဆောင်တဲ့အစုအဖွဲ့မဟုတ်ရင်တောင်မှ) ပါဝင်သူအချင်းချင်းကြားက ပဋိပက္ခဖြေရှင်းရေးဆိုတာကို ပဋိပက္ခမဖြစ်ခင်ကတည်းက ဘယ်လိုပြောဆိုဆွေးနွေးကြမလဲဆိုတာ ကြိုတင်စဉ်းစားကြဖို့ အရေးကြီးလာတယ်လို့ ကျွန်မ ထင်တယ်

ပဋိပက္ခဖြေရှင်းရေးအကြောင်းမပြောခင် ရပ်ရွာပတ်ဝန်းကျင် (community) ဆိုတာအပေါ် ကျွန်မလက်ခံတဲ့အမြင်ကို အရင်သုံးသပ်ချင်တယ် community လို့ခေါ်တဲ့ ကျွန်မ ဘာသာပြန်တဲ့ ရပ်ရွာပတ်ဝန်းကျင်ဆိုတဲ့စကားလုံးသဘောတရားဟာ အပေါ်ယံကြည့်လိုက်ရင် ဘာမှမဆန်းသလိုနဲ့ အမှန်တကယ်က ကျွန်မတို့ လူ့အဖွဲ့အစည်းတွေ ထူထောင်တဲ့နေရာမှာ အလွန်အရေးပါလှပါတယ် ရပ်ရွာပတ်ဝန်းကျင်ဆိုတာဟာ စနစ်တကျစုဖွဲ့ထားတဲ့ အဖွဲ့အစည်းတစ်ခု (ဥပမာ – ရွာ၊ စာသင်ကျောင်း၊ ဘုန်းကြီးကျောင်း၊ ဘုရားကျောင်း၊ စာကြည့်တိုက်) ကို အခြေခံပြီးဖြစ်‌ပေါ်လာတာ ရှိကောင်းရှိနိူင်သလို၊ စနစ်တကျမဟုတ်ပေမဲ့လည်း ရည်ရွယ်ချက်တူရာ၊ ဦးတည်ချက်တူရာ၊ စိတ်ဝင်စားမှုတူရာတွေ ကြုံသလို လာစုဝေးကြတဲ့ ad hoc ရပ်ဝန်းတစ်ခုလည်း ဖြစ်နိူင်တယ်လို့ ကျွန်မတော့ လက်ခံတယ်

အဲ့ဒီမှာမှ community ရဲ့ အဓိကအရေးကြီးတဲ့ အရည်အသွေးတစ်ခုဟာ ခေါင်းဆောင်မဲ့ခြင်းဖြစ်တယ် community တစ်ခုပေါ်ပေါက်လာဖို့ စတင်မတည်ပေးသူဟာ သူ့ကိုယ်သူ အဲ့ဒီ community ရဲ့ ခေါင်းဆောင်အဖြစ်မှတ်ယူထားလို့ မရဘူး ဘုရားကျောင်းတွေ၊ ဘုန်းကြီးကျောင်းတွေမှာ တရားဟောဆရာ၊ ဘုန်းကြီးကနေ ခေါင်းဆောင်ထားတာမျိုး ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိူင်တယ် ဒါပေမဲ့ တကယ်တမ်းက ကျန်းမာတဲ့ community တစ်ခုမှာ ခေါင်းဆောင်အစား ရပ်ဝန်းလည်ပတ်ဖို့အတွက် လိုအပ်နေတဲ့အရာတွေကို ကူညီဝိုင်းဝန်းပေးသူတွေသာ ပိုလိုအပ်တယ် ဒီ community ထဲပါဝင်သူတွေတိုင်း တန်းတူညီမျှ မိမိအမြင်ကို ဆွေးနွေးချပြနိူင်ခွင့်ရှိပြီး တစ်ဦးတစ်ယောက်ရဲ့ ဆရာကြီးလုပ်မှု‌နောက်ကိုလိုက်ပြီး တည်ထောင်ထားတာကို community လို့ခေါ်လို့မရဘူးလို့ ကျွန်မမြင်တယ် အဲ့ဒါကြောင့်လည်း community နဲ့ organization ဆိုတာ ကွာနေတာပါပဲ community ဆက်လက်လည်ပတ်နေဖို့ တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ မတည်ပေးလို့ ရတယ် ဒါလိုလုပ်ခြင်းဟာ အုပ်ချုပ်သူမဲ့အမူအကျင့်တွေနဲ့ ကိုက်ညီနေတယ်

Community ဆိုတာကို ဒီလိုသဘောပေါက်တယ်ဆိုရင် အဲ့ဒီရပ်ရွာပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုမှာ ပေါ်ပေါက်လာတဲ့ ပဋိပက္ခတွေကိုလည်း ခေါင်းဆောင်တစ်ယောက်က တာဝန်ယူအဖြေထုတ်ပေးတာထက် community ထဲ ပါဝင်နေသူတိုင်းက မျှမျှတတဝိုင်းဝန်းစဉ်းစားအဖြေရှာပိုင်ခွင့်ရှိရမယ် မဟုတ်လား?

ကျွန်မတို့ ဗမာရိုးရာဓလေ့ထုံးစံအရ အာဏာဩဇာရှိသူတစ်ယောက်ယောက်က တရားစီရင်ပေးတာကို လက်ခံကြရတာ ကြိုက်နှစ်သက်လေ့ရှိကြတယ် ဒီနေရာမှာ mediator လို့ခေါ်တဲ့ ပဋိပက္ခဖြစ်သူနှစ်ဦးကြားက ကြားနေပြီး ပဋိပက္ခဖြေရှင်းပေးဖို့ ကြိုးပမ်းသူနဲ့ ဘယ်ဟာက အမှန်ဆိုပြီး မဟော်သဓာဆန်ဆန် အမိန့်ချပေးတာကတော့ မတူပါဘူး မနုဿဗေဒလိုက်စားသူဆန်ဆန် ကျွန်မကတော့ ပဋိပက္ခကို ရိုးရာဓလေ့နဲ့ ချိတ်ဆက်စဉ်းစားမိတယ် ဒါက ကျွန်မတို့ ဗမာလူ့အဖွဲ့အစည်းမှာ အထက်အောက် ခေါင်းဆောင်က ဖြေရှင်းပေးမှုဟာ အထက်ကပြောခဲ့သလို ရပ်ရွာပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုထဲ ပါဝင်သူတိုင်း မျှမျှတတဝိုင်းဝန်းဖြေရှင်းမှုထက် ပိုအရေးပါတဲ့ အခန်းကဏ္ဍမှာ ရှိနေသလဲဆိုတာပဲ (ဗမာလူ့အဖွဲ့အစည်းလို့ပြောရတာက ကျွန်မမှာ ဗမာရိုးရာဓလေ့နဲ့ လည်ပတ်တဲ့ အတွေ့အကြုံက ပိုများလို့ပါ ဒါပေမဲ့ ဗမာရိုးရာလို့ပြောတဲ့အခါ ဗမာလူမျိုးတွေကိုပဲ ပြောချင်တာမဟုတ်ဘဲ ဒီဗမာရိုးရာကို ကျင့်သုံးနေသူတိုင်း၊ အဲ့ဒီဓလေ့နဲ့ ကြီးပြင်းလာသူတိုင်းကို ဆိုလိုချင်တာပါ ဥပမာ ကရင်နီလူမျိုး၊ ချင်းလူမျိုးဖြစ်ပေမဲ့ ဗမာရိုးရာနဲ့ ကြီးပြင်းလာသူဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိူင်ပါတယ်)

အခုလက်ရှိနိူင်ငံ‌ရေးအခြေအနေမှာတောင်မှ ရပ်ရွာပတ်ဝန်းကျင်တွေ တည်ဆောက်ကြမဲ့အစား ခေါင်းဆောင်သစ်ပေါ်လာဖို့ကို မျှော်နေကြသေးတဲ့သူတွေရှိတယ် နိူင်ငံနဲ့ချီပြီး ပဋိပက္ခအကြောင်းမပြောခင် ကျွန်မတို့ တစ်ဦးတစ်ယောက်ချင်းစီရဲ့ မိသားစုရိုးရာဓလေ့ကိုပဲ ပြန်စဉ်းစားကြည့်ပါဦး ဒါက ဒီဆောင်းပါးအဖွင့်မှာ ရေးခဲ့သလိုပဲ ကျွန်မကြီးပြင်းလာတဲ့ မိသားစုဓလေ့ဟာ အမှားတစ်ခုခု၊ ပဋိပက္ခတစ်ခုခုရှိပြီဆိုရင် အမေ့ရဲ့ ခေါင်းဆောင်မှုအောက်ကနေ ဖြေရှင်းတာ၊ အမိန့်ပေးတာကို ခံရ‌‌လေ့ရှိတဲ့ ဓလေ့ပဲ (ကျွန်မအဖေနဲ့ အမေဟာ အိမ်ထောင်ကွဲဖြစ်ပြီး ကျွန်မတို့ဟာ အမေနဲ့ပဲ ကြီးပြင်းလာတော့ အမေဟာ အိမ်ထောင်ဦးစီးလို့ ဆိုလို့ရပါတယ် အမေဟာ သန်းခေါင်စာရင်းမှာလည်း အိမ်ထောင်ဦးစီးပါပဲ) အမေ့ရဲ့ မိသားစုအထက် ပြန်ကြည့်ရင်လည်း အမေ့ပြောစကားအရ ကျွန်မတို့ အဖိုးရဲ့ အုပ်ချုပ်မှုအောက်မှာ အမေတို့ မောင်နှမတွေအပါအဝင် အဖွားကပါ လိုက်နာနေထိုင်ခဲ့ရတယ်လို့ သိရတယ်

အဲ့ဒီတော့ မိသားစုရဲ့ခေါင်းဆောင်အမေက ကျွန်မတို့ကို စကားပြောဖို့ခေါ်ပြီးဆိုရင် အဆူခံရတော့မယ်ဆိုတာနဲ့ပဲ တွဲတွေးမိပြီး ကျွန်မတို့ ကြီးပြင်းလာရပါတယ် အခုချိန်ထိပါပဲ ဒီစကားဝိုင်းမှာ ကျွန်မတို့ရဲ့ အမြင်ကို ချပြပိုင်ခွင့်မရှိသလို အမေပြောတဲ့စကား၊ အမေမှန်တယ်ထင်တဲ့ အမြင်ကိုသာ ကျွန်မတို့ နားထောင်ရလိမ့်မယ်ဆိုတာ တွေးသားကျနေတယ် စာသင်ခန်းတွေမှာလည်း ဒီလိုပါပဲ ဆရာ/ဆရာမရဲ့ အမိန့်ချ‌မှတ်ပေးမှု‌အပေါ်ပဲ အခြေခံပြီး အမှန်ဆိုတာကို ခွဲခြားရမယ်လို့ လက်ခံထားကြတယ် အဲ့တော့ ဒီလို မိသားစုဓလေ့တစ်ခုက ပေါက်ဖွားလာကြတဲ့ ကျွန်မတို့အတွက် မိမိတို့ကိုယ်တိုင် တန်းတူညီမျှအမြင်ကို ချပြပိုင်ခွင့်ရှိတဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ဆိုတာကို မြင်ယောင်လေ့ကျင့်တတ်ဖို့ ခက်နေတတ်တယ် တစ်ယောက်ယောက်က ပြောစရာရှိတယ်ဆိုရင်ကိုပဲ အဆူပဲခံရတော့မလား ကြောက်နေတတ်ကြပြီး သူတို့ဘာမှမပြောခင် အရင် မိမိကိုယ်ကို ကာကွယ်ဖို့ ကြိုးစားတတ်ကြတယ် ဒါတွေက ဒီလိုလုပ်တဲ့သူတွေကို အပြစ်တင်ဖို့ထက် ကလေးဘဝထရော်မာရဲ့ နောက်ဆက်တွဲအကြွင်းအကျန်တွေလို့ပဲ ကျွန်မကတော့ ယူဆပါတယ် ကျွန်မကိုယ်တိုင်လည်း ဒီမိသားစုဓလေ့ကို ပြန်သုံးသပ်လာနိူင်အောင် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာဆရာဝန်တွေ၊ counselor တွေနဲ့ စကားအကြာကြီးပြောခဲ့ရတယ် ကျောင်းက ဆရာမက မီတင်လာပါခေါ်တိုင်း ဘာများဆူခံရမလဲ ကြောက်တတ်ခဲ့ဖူးတဲ့ ကျွန်မကို ဒီအကြောက်တရား ဘယ်ကလာသလဲ ပြန်‌တွေးတောတတ်အောင် counselor တွေကမေးတော့မှ စဉ်းစားမိလာတာပဲ

အခုလက်ရှိ ကျွန်မအလုပ်အတူတွဲလုပ်ဖူးတဲ့၊ လုပ်ဖို့ကြိုးစားခဲ့ဖူးတဲ့သူတွေမှာလည်း ဒီလို ပဋိပက္ခကို ဖြေရှင်းဖို့ အရည်အသွေးတွေ အလေ့အကျင့်တွေ လိုနေတယ်ဆိုတာ ကျွန်မ သဘောပေါက်လာတယ် လွန်ခဲ့သောနှစ်က ကျွန်မနဲ့အလုပ်တွဲလုပ်ခဲ့တဲ့သူတစ်ယောက်နဲ့ သဘောထားမတူညီမှုတစ်ခုပေါ်ပေါက်ခဲ့တယ် ဒီကိစ္စကို ကျွန်မက အများအရှေ့မှာ ဆူငေါက်သလိုပြောမဲ့အစား သီးသန့်အစည်းအဝေးခေါ်ပြီး စကားပြောဖို့ ၃ ကြိမ်လောက်ကြိုးစားခဲ့တယ် ၃ ကြိမ်လုံးလုံး သူ့ဘက်က ရှောင်ထွက်ခဲ့တယ် ဒါဟာ avoidant ရှောင်ခွာခြင်းနဲ့ ပဋိပက္ခကိုဖြေရှင်းတာမျိုးပေါ့ သဘောမတူဘူး ဒါပေမဲ့ ဒါကို မိမိရဲ့အမြင်ကို ချပြဆွေးနွေးမဲ့အစား သဘောမတူတဲ့သူနဲ့ လုံးဝရှောင်လိုက်တယ် ဒီလိုရှောင်လိုက်ခြင်းကြောင့် ခက်ခဲလှတဲ့စကားတွေ မပြောရတော့ပေမဲ့ ပဋိပက္ခကြီးဟာ မပျောက်ပျက်သွားတဲ့အပြင် ပိုပြီးတော့တောင် အစိုင်အခဲအနေနဲ့ ရှိသွားတယ် အဲ့ဒီလိုရှောင်လိုက်ပြီးသကာလ အချင်းချင်းကြားက လူမှုဆက်ဆံရေးတွေပါ အမ်းသွားကြတယ် စကားပြောကြတဲ့နေရာမှာ ရိုးရိုးသားသား ရင်ထဲကလာတာတွေ မဟုတ်တော့ဘူး သူငါ့ကို ဘယ်လို‌ထင်နေမလဲဆိုတဲ့ အတွေးက ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေး‌တွေအပေါ် ဖုံးသွားတယ် ၃ ကြိမ်ထက်တော့ ကျွန်မလည်း မကြိုးစားနိူင်တော့ ဒီပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးဟာ ပျက်ပြားခဲ့ရတယ်

နောက်ထပ်အတွေ့အကြုံတစ်ခုမှာဆိုရင်လည်း ကျွန်မမိတ်ဆွေရဲ့ အယူအဆတစ်ခုကို ရာခိုင်နှုန်းပြည့် ကျွန်မက သဘောမတူပါဘူးဆိုရာကနေ ပဋိပက္ခက စတယ် သူ့အမြင်ကို ၁၀၀ ရာနှုန်းလက်မခံနိူင်တဲ့အတွက် ကျွန်မဟာ သူ့ရဲ့ မိတ်ဖော်မဟုတ်တော့ဘူးဆိုတဲ့သဘောပေါ့ (ကျွန်မဘဝမှာ ဒီလိုမျိုးပဋိပက္ခကို ဖြေရှင်းဖို့ကြိုးပမ်းသည့်တိုင် ဘလော့လုပ်ခံလိုက်ရတာတွေ၊ ဘေးထုတ်လိုက်တာတွေ အများကြီး အလုပ်ခံရဖူးပါတယ် ဒါတွေဟာ နှမြောစရာတွေပါပဲ) အလုပ်အတူတူလုပ်သူ၊ လွတ်မြောက်ရေးရပ်ဝန်းမှာတော့ တစ်ခရီးတည်းသွားသူပေါ့နော်၊ အဲ့ဒီလိုလူက ငါ့ယုံကြည်ချက်အတိုင်း ထပ်တူမယုံတာဟာ၊ အချင်းချင်း မေးခွန်းပြန်ထုတ်တာဟာ မိတ်ဆွေပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးမရှိသင့်စေတဲ့အကြောင်းရင်းလား? တစ်နည်းပြောရရင် အရာအားလုံးကို အလုံးစုံတူနေမှ လက်တွဲအလုပ်လုပ်ကြမလားဆိုတဲ့ မေးခွန်းပေါ့ ဘယ်နေရာတွေ မတူနေတာကိုတော့ ကျွန်မတို့ ညှိနှိုင်းနားလည်ပေးလို့ရပြီး ဘယ်အရာတွေကတော့ ကျွန်မတို့အတွက် လုံးဝအလျှော့ပေးလို့မရတဲ့ ကိစ္စတွေလဲ? ဥပမာ ဖီမီနင့်ရပ်ဝန်းတစ်ခုမှာ မိန်းမခန္ဓာမရှိသူ၊ လိင်အင်္ဂါပြောင်းထားသူ ဖီမီနင့်အဖွဲ့ဝင်တွေနဲ့ လက်တွဲလုပ်လို့ရနိူင်ပြီး မဟာဖိုဝါဒလက်ကိုင်ထားသူတွေကိုတော့ ညှိနှိုင်းဖို့ မကြိုးစားနိူင်ဘူးလဲဆိုတာမျိုးပေါ့ ကျွန်မတို့ရဲ့ ညှိနှိုင်းရေးလုပ်အားကို ဘယ်နေရာအတွက် အချိန်ပိုသုံးမလဲဆိုတာကလည်း အရေးကြီးတဲ့ ကိစ္စပါပဲ ကျွန်မလုပ်အားကြောင့် တချို့သောနေရာတွေမှာ လက်လွှတ်လိုက်တာတွေလည်း ရှိပါတယ် ဒါပေမဲ့ တစ်သွေးတည်းတစ်သားတည်းကျနေမှ အလုပ်အတူတူလုပ်လို့ရမယ်ဆိုရင် ကျွန်မတို့လည်း ဘယ်လောက်ပဲ လွတ်မြောက်ရေးအတွက်လုပ်နေပါစေ အာဏာရှင်ဆန်နေဦးမှာပဲ

ဒီဆောင်းပါးမှာ ကန်းဆက်ပြည်နယ်တက္ကသိုလ် ရပ်ရွာပတ်ဝန်းကျင်လက်စွဲက ထုတ်ပြန်ထားတဲ့ လူတစ်ဦးတစ်ယောက်ချင်းကြားက ပဋိပက္ခဖြေရှင်းရေးနည်းနာတချို့ကို ကျွန်မ ကောက်နုတ်ဖော်ပြလိုက်ပါတယ် အုပ်စုတွေကြားက ပဋိပက္ခကို‌ဖြေရှင်းဖို့ကတော့ ထပ်ဖြည့်ရမဲ့နည်းနာတွေ ရှိကောင်းရှိပါလိမ့်မယ် ပဋိပက္ခဖြေရှင်းရေးနဲ့ ပတ်သက်ပြီး သေသေချာချာဖတ်ချင်တဲ့သူတွေ အောက်မှာ လင့်ခ်ထည့်ပေးထားပါတယ် ဒီလက်စွဲအရ ပဋိပက္ခဖြေရှင်းရေးကို အဆင့် ၇ ဆင့်အလိုက်လုပ်ဆောင်လို့ ရတယ်လို့ ဆိုပါတယ် အချက်တစ်ချက်ချင်းစီကို ဥပမာနဲ့တကွ လင့်ခ်ထဲမှာ သေသေချာချာ ရှင်းပြထားပါတယ်

1. Understand the conflict ပဋိပက္ခကို နားလည်ခြင်း

အကြမ်းဖျင်းအားဖြင့် ဒီအချက်က ပဋိပက္ခဖြစ်ရခြင်းနောက်က မိမိယုံကြည်ရာဟာ ဘာလဲဆိုတာကို ‌သေသေချာချာ နားလည်အောင်ကြိုးစားခိုင်းတာပါ တချို့က ပဋိပက္ခသာဖြစ်တာပါ ငါ့သူငယ်ချင်းနဲ့ မတည့်လို့ ငါလည်းမခေါ်ဘူးဆိုသလိုမျိုး သူ့ရဲ့ ယုံကြည်ချက်ကြောင့် ပဋိပက္ခဖြစ်တာမျိုးမဟုတ်ဘဲ ဘုမသိဘမသိ ပဋိပက္ခမျိုးလည်း ရှိတတ်ပါတယ်

2. Communicate with the opposition တစ်ဖက်လူနဲ့ ဆက်သွယ်ခြင်း

ဒီလို မိမိယုံကြည်ရာကို သဲကွဲပြီဆိုရင် ပဋိပက္ခရှိနေသူတစ်ဖက်လူကို ဆက်သွယ်ပါ မိမိရဲ့ ယုံကြည်ချက်ကို ပြောပြပြီး သူ့ရဲ့ ယုံကြည်ချက်ကိုလည်း နားထောင်ရပါမယ် မိမိယုံကြည်ချက်ကိုပဲပြောပြီး ကဲ နင်အဖြေထုတ်လို့တော့ ပြောလို့မရပါဘူး အတူတူဝိုင်းပြီး အဖြေရှာရပါမယ်

3. Brainstorm possible resolutions ဖြေနိူင်ချေရှိမဲ့ အဖြေများကို စဉ်းစားခြင်း

နှစ်ဦးနှစ်ဖက်လုံးအတွက် အကျိုးရှိစေမဲ့အဖြေတွေကို ရှာပါ ဒီအဆင့်မှာတော့ လုပ်နိူင်ချေရှိတဲ့ အဖြေတွေကို အရေအတွက်မကန့်သတ်ဘဲ ထွက်ရင် ထွက်လာသလောက်ရှာပါ

4. Choose the best resolution အကောင်းဆုံးအဖြေကို ရွေးချယ်ခြင်း

ပြီးတော့မှ အဲ့ဒီအဖြေတွေအကုန်လုံးထဲက အားလုံးအတွက်ကောင်းမဲ့အဖြေကိုရှာပါ

5. Use a third party mediator ကြားခံဖြေရှင်းပေးသူကို အသုံးပြုခြင်း

အဖြေရှာနေချိန်မှာ ဘယ်သူဘက်မှမလိုက်တဲ့ ကြားနေသူကို အကူအညီတောင်းနိူင်ပါတယ် ဒီလူက နှစ်ဦးလုံးရဲ့ အဖွဲ့သား၊ သူငယ်ချင်းတော့ ဖြစ်နေလို့ မရပါဘူး သူကနေမှ ဖြစ်နိူင်ချေရှိတဲ့ အဖြေတွေကို ဝိုင်းဝန်းစဉ်းစားပေးနိူင်ပါတယ် နှစ်ယောက်လုံးကို ခံစားချက်တွေကို မျှမျှတတနားထောင်ပေးနိူင်ပြီး နှစ်ယောက်လုံးအတွက်လည်း လိုက်နာသင့်တဲ့ အကြမ်းဖျင်းစည်းမျဉ်းစည်းကမ်းတွေကို ကြားနေသူက ကူညီသတ်မှတ်ပေးနိူင်ပါတယ်

6. Explore alternatives တခြားသောနည်းလမ်းများကို ရှာခြင်း

တကယ်လို့ ကောင်းတဲ့အဖြေ ဘယ်လိုမှ ထွက်မလာဘူး၊ ထွက်လာနိူင်ချေမရှိဘူးဆိုရင် တခြားနည်းလမ်းတွေကို စစဉ်းစားပါ ဘယ်အချိန်မှာ ဒီပဋိပက္ခညှိနှိုင်းရေးကနေ သင် ထွက်ခွာမလဲ ဘယ်အချိန်ထိ ကြိုးစားမလဲ အစရှိတဲ့ မေးခွန်းတွေကိုမေးပြီး တခြားနည်းလမ်းတွေကို ရှာပါ

7. Cope with stressful situations and pressure tactics စိတ်ဖိစီးစေတဲ့ အခြေအနေများနဲ့ ဖိအားပေးတဲ့ နည်းလမ်းများကို ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းခြင်း

ပဋိပက္ခဆိုတာ စိတ်ပင်ပန်းစေတဲ့အရာတွေဖြစ်တဲ့အတွက် စိတ်လိုက်မာန်ပါဆုံးဖြတ်ချက်ချမဲ့အစား အချိန်ယူပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းစီစဉ်းစားပြီးမှ လုပ်ပါ မိမိရဲ့ စိတ်ခံစားချက်တွေကို ပြန်ဆင်ခြင်ပြီး ဂရုပြုပါ

ကျွန်မအမြင်မှာတော့ လွတ်မြောက်ရေးဟာ တစ်ဦးတစ်ယောက်တည်းက ဒီကွေ့ဒီတက်နဲ့လှော် ဟိုကွေ့ဟိုတက်နဲ့လှော်နေရုံတော့ မရဘူးလို့ ထင်ပါတယ် ဒီလိုပြောလို့ မြန်မာနိူင်ငံရေးသမားတွေလေသံလို အားလုံးစည်းလုံးကြလို့ မဆိုချင်ဘူး စည်းလုံးဖို့ထက် အလုပ်အတူတူတွဲလုပ်တတ်ကြဖို့ ပိုလိုလာတယ် လူသားအဖွဲ့အစည်းတစ်ခု တည်ဆောက်ဖို့ဆိုတာ လူသားတွေနဲ့ အလုပ်လုပ်မှ ရမှာပါပဲ ပေါက်ဖွားရာ၊ ကြီးပြင်းရာမတူညီတဲ့ နောက်ခံတွေကလာကြတဲ့ လူတွေနဲ့၊ လူတွေအတွက် အလုပ်လုပ်ရတိုင်းမှာ ပဋိပက္ခဆိုတာ တစ်နည်းမဟုတ် တစ်နည်းပေါ်လာမှာပါပဲ ပဋိပက္ခမပေါ်စေချင်ရင် လူတွေနဲ့ အလုပ်လုပ်လို့ကို မရပါဘူး အဲ့ဒါကြောင့် မိမိတစ်ကိုယ်ရည်ခေါင်းဆောင်ကြီးဆိုပြီး နာမည်ကြီးဖို့အတွက်မဟုတ်ဘဲ တကယ့်လွတ်မြောက်ရေးအတွက် community တစ်ခုကို ကျွန်မတို့ ထူထောင်ချင်ရင် ပဋိပက္ခ‌ဖြေရှင်းရေးအနုပညာကို ကျွန်မတို့ အချိန်ပေးလေ့ကျင့်ကြဖို့ လိုအပ်လာပါပြီ

ကျွန်မတို့ တကယ်နေထိုင်ချင်တဲ့၊ ပျော်စရာကောင်းတဲ့၊ ကျန်းမာတဲ့ ရပ်ရွာပတ်ဝန်းကျင်ထူထောင်ဖို့ ကျွန်မတို့ကို ဖိနှိပ်ထားတဲ့စနစ်တွေကိုသာ ကျွန်မတို့ မုန်းတီးလို့ ရမယ် လူတွေကိုတော့ ကျွန်မတို့ ချစ်တတ်မှ ရမယ် ကျန်းမာတဲ့ရပ်ရွာပတ်ဝန်းကျင်ထူထောင်ချင်သူတစ်ယောက်အနေနဲ့ လူတွေဟာ ဘယ်လောက်ပဲ ရှုပ်ထွေးဆန်းပြားနေပါစေ လူတွေနဲ့ လူသားဆန်မှုတွေကို တတ်နိူင်‌သလောက် ချစ်တတ်ဖို့ ကျွန်မကိုယ်ကျွန်မ သတိအမြဲပေးနေမိတယ် စနစ်တွေရဲ့ ခြစားမှုတွေကြောင့် အရောင်တွေပြောင်းသွားကြတဲ့သူတွေကိုလည်း သူတို့ကို မုန်းတီးမဲ့အစား သူတို့မှမဟုတ် ဘယ်သူမဆို အခြေအနေပေးရင် အာဏာရူး၊ ဥစ္စာရူး၊ ပါဝါရူးဖြစ်သွားနိူင်တယ်ဆိုတာ သတိမူရင်း ယန္တရားကိုပဲ မုန်းတီးတတ်အောင် ကြိုးစားနေတယ် ဘာလို့လဲဆိုတော့ မိတ်ဆွေတွေ၊ အပေါင်းအသင်းတွေ၊ မိသားစုတွေ၊ ချစ်သူခင်သူတွေနဲ့မှ ဝေမျှလို့မရတဲ့၊ တစ်ဦးတစ်ယောက်တည်းကောင်းစားစေတဲ့ လွတ်မြောက်ခြင်းပျော်ရွှင်မှုဟာ စစ်မှန်တဲ့ပျော်ရွှင်မှု မဟုတ်နေလို့ပဲ

ပုံ – ဓာတ်တိုင်နှစ်တိုင်ကြားက ရှုပ်ယှက်ခတ်နေသော ဓာတ်ကြိုးများ

ကန်းဆက်ပြည်နယ်တက္ကသိုလ်မှ ထုတ်ပြန်သော ပဋိပက္ခဖြေရှင်းရေးလက်စွဲ

မင်းက မင်းမဲ့သမားတစ်ယောက်လား? မင်းအဖြေက မင်းကိုယ်မင်းတောင် အံ့အားသင့်သွားစေမယ်

David Graeber (ဒေးဗစ်ဂရေဘာ) မူရင်းရေးသားပြီး မခြင်္သေ့ ဘာသာပြန်သည်။ မူရင်းကို မင်းမဲ့သမားများ စာကြည့်တိုက် (The Anarchist Library) တွင် အင်္ဂလိပ်ဘာသာဖြင့် ဖတ်ရှုနိူင်သည်။ ဤဆောင်းပါးနှင့် ပတ်သက်ပြီး ဘာသာပြန်သူအနေနှင့် သုံးသပ်မိသောမှတ်ချက်များစွာကို ဤဘာသာပြန်နှင့်အတူ ထည့်သွင်းဖော်ပြရန် နေရာမလုံလောက်သောကြောင့် သီးသန့်ဆောင်းပါးအနေဖြင့် ရေးသားဖော်ပြသွားရန် ကြံရွယ်ထားပါသည်။ ဤဆောင်းပါးကို မြန်မာဘာသာပြန်ရန် တိုက်တွန်းသော အတူတူခရီးသွားသူ စီမုန်းမာဂ်စာလင်းကို ကျေးဇူးတင်ပါသည်။

David Graeber သည် အမေရိကန် ဂျူးလူမျိုး စာရေးသူ၊ မနုဿဗေဒပညာရှင်နှင့် မင်းမဲ့ဝါဒီလက်ကိုင် တက်ကြွလှုပ်ရှားသူတစ်ဦးဖြစ်ပြီး ကမ္ဘာတစ်လွှားမှ စစ်မှန်သော ဒီမိုကရေစီပျောက်ဆုံးလာမှုကို ဆန့်ကျင့်သော လှုပ်ရှားမှုတစ်ခုဖြစ်သည့် Occupy Movement (နေရာယူ လှုပ်ရှားမှု)တွင် ပါဝင်ခဲ့မှုနှင့် ပတ်သက်ပြီး နာမည်ကျော်ကြားခဲ့သော လက်ဝဲအတွေးအခေါ်ပညာရှင်တစ်ဦးလည်း ဖြစ်သည်။ ၄င်းရေးသားခဲ့သော စာပေများစွာထဲမှ ၂၀၁၁ ခုနှစ်ထုတ် အကြွေး – ပထမနှစ် ၅၀၀၀ (Debt: First 5000 Years)နှင့် ၂၀၁၈ ခုနှစ်ထုတ် ချီးထုပ်အလုပ်များ (Bullshit Jobs) မှာ နာမည်ကျော်ကြားခဲ့သည်။ ၂၀၂၀ ခုနှစ် စက်တင်ဘာလတွင် အီတလီနိူင်ငံ ဗင်းနစ်မြို့တွင် ပန်ကရိယရောဂါနှင့် ရုတ်တရက် ကွယ်လွန်သည်။

 

အရေးကြီးသော ဝေါဟာရများ

Anarchism – မင်းမဲ့ဝါဒီ/ အယူအဆ/ အမူအကျင့် (သို့) ဘုရင်/မင်း မရှိတော့သောခေတ်ကာလတစ်ခုအတောအတွင်းတွင် အုပ်ချုပ်သူအစိုးရအစုအဖွဲ့၊ လူပုဂ္ဂိုလ်မည်သူကိုမဆို ဆန့်ကျင်သော အယူအဆ/ အမူအကျင့်

Anarchist – မင်းမဲ့ဝါဒီလက်ကိုင်ထားသူ/ မင်းမဲ့သမား/ အုပ်ချုပ်သူမဲ့ဝါဒီလက်ကိုင်ထားသူ/ အုပ်ချုပ်သူမဲ့သမား

Nihilism – ကိုယ်ကျင့်တရား၊ စာရိတ္တ၊ နီတိ၊ ဘာသာရေးအစရှိသည့် လူ့ဘောင်အတွင်း ဖန်ဆင်းထားသော အရာများသည် အခြေအမြစ်မရှိဟူသော အတွေးအခေါ်ဝါဒ

Nihilist – ကိုယ်ကျင့်တရား၊ စာရိတ္တ၊ နီတိ၊ ဘာသာရေးအစရှိသည့် လူ့ဘောင်အတွင်း ဖန်ဆင်းထားသော အရာများသည် အခြေအမြစ်မရှိဟူသော ဝါဒကို လက်ခံကျင့်သုံးသူ

 

ဖြစ်နိူင်တာတစ်ခုကတော့ မင်းမဲ့သမားတွေက ဘယ်သူတွေလဲ၊ ဘာလုပ်ကြတာလဲဆိုတာ မင်းကြားဖူးကောင်း ကြားဖူးပါလိမ့်မယ်။ ဖြစ်နိူင်တာနောက်တစ်ခုကလည်း မင်းကြားဖူးသမျှက အဓိပ္ပါယ်မရှိတာတွေချည်းပဲလည်း ဖြစ်နိူင်တယ်။ လူတော်တော်များများက မင်းမဲ့သမားတွေဟာ အကြမ်းဖက်မှုတွေ၊ ကစဥ့်ကလျား ဖရိုဖရဲဖြစ်မှုတွေနဲ့ ဖျက်ဆီးမှုတွေကို ကြိုက်ကြတဲ့သူတွေ၊ မင်းမဲ့သမားတွေက စည်းကမ်းတွေ၊ အစုအဖွဲ့တွေအားလုံးကို ဆန့်ကျင့်ကြတဲ့သူတွေလို့ ထင်လေ့ရှိကြတယ်။ ဒါမှမဟုတ်ရင်လည်း မင်းမဲ့သမားတွေက လူ့ဘောင်ထဲက စာရိတ္တ ကျင့်ဝတ်နီတိတွေအားလုံးဟာ အခြေအမြစ်မရှိဘူးလို့ ထင်ပြီး အားလုံးကို ပေါက်ခွဲပစ်ချင်ကြတဲ့သူတွေပဲလို့ လူတွေက ထင်ကြတယ်။ အမှန်တရားနဲ့ မင်းမဲ့သမားတွေ ထင်နေတာတွေ အားလုံး လွဲနေတယ်လို့ ထင်ကြတယ်။ တကယ်တမ်းက မင်းမဲ့အယူအဆကို လက်ကိုင်ထားသူတွေဟာ အားနဲ့အင်နဲ့ တိုက်တွန်းစရာမလိုဘဲ လူသားတိုင်းဟာ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် သင့်တော်တဲ့ အပြုအမူနဲ့ ကျင့်ကြံနေထိုင်နိူင်စွမ်းရှိတယ်လို့ လက်ခံထားတဲ့သူတွေသာ ဖြစ်တယ်။ ဒါက တကယ့်ကို ရှင်းရှင်းလေးပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ လူချမ်းသာတွေနဲ့ အင်အားကြီးတွေက ဒီအယူအဆကို တော်တော် အန္တရာယ်ကြီးတယ်လို့ မြင်ကြတယ်။

 

အရိုးရှင်းဆုံးပြောရရင် မင်းမဲ့အယူအဆတွေထဲမှာ အဓိကအခြေခံအကျဆုံး အချက် ၂ ချက်ပဲ ရှိတယ်။ ပထမအချက်က လူသားတိုင်းသာ သာမန်အခြေအနေတွေမှာ သူတို့ကို ခွင့်ပြုထားသလောက် သင့်တော်အောင် နေတတ်ကြပြီး သူတို့ရဲ့ ရပ်ရွာပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ သူတို့ကိုယ်ကို သူတို့ဘာသာ ဘယ်သူကမှ ပြောစရာမလိုဘဲ စီမံခန့်ခွဲ့နိူင်ကြတယ်ဆိုတာပဲ။ ဒုတိယအချက်က ပါဝါဟာ အကျင့်ပျက်ခြစားရိုးထုံးစံရှိတယ်ဆိုတဲ့အချက်။ ဆုံးဆုံးပြောရရင် မင်းမဲ့အယူအဆဆိုတာဟာ ငါတို့အားလုံးနေထိုင်ကျင့်သုံးကြတဲ့ သင့်တော်လျောက်ပတ်တဲ့ အပြုအမူတွေကို သတ္တိရှိရှိ ကျင့်သုံးနေထိုင်ကြပြီး ဓမ္မဓိဌာန်ကျတဲ့ အဆုံးသတ်တွေထိ နေထိုင်ခြင်းအယူအဆကို ဆိုလိုတာပဲ။ ဒါကထူးဆန်းတယ်လို့ ထင်ရပေမဲ့ မင်းကိုယ်တိုင်ကိုယ်က မသိလိုက် မသိဘာသာနဲ့ မင်းမဲ့အမူအကျင့်ကို ကျင့်သုံးနေတဲ့သူ ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နေနိူင်တယ်။

 

ငါတို့ နေ့စဥ်ဘဝထဲက ဥပမာတချို့ကိုပဲ ကြည့်ကြည့်ကြရအောင်။

 

ဘတ်စ်ကားမှတ်တိုင်မှာ ရဲတွေက စောင့်မကြည့်နေရင်တောင်မှ သူများကို တံတောင်ဆစ်နဲ့ တွန်းတိုက်ပြီး ဘတ်စ်ကားပေါ် အလုအယက်ကျော်တက်မဲ့အစား မင်းက မင်းအလှည့်ကို မင်းစောင့်လေ့ရှိတဲ့သူလား?

 

မင်းအဖြေက “မင်းအလှည့်ကို မင်းစောင့်တယ်” ဆိုရင် မင်းဟာ မင်းမဲ့အမူအကျင့်ကို ကျင့်သုံးရတာ အသားကျနေတဲ့သူတစ်ယောက်ပဲ! မင်းမဲ့အယူအဆရဲ့ အဓိကအကျဆုံး နိယာမက မိမိကိုယ်ကို စီမံဖွဲ့စည်းခြင်းပဲ – ဆိုလိုချင်တာက လူသားတွေဟာ တရားစွဲဆို ဖမ်းဆီးမယ်ဆိုပြီး ခြိမ်းခြောက်စရာမလိုဘဲနဲ့ မိမိကိုယ်ကို အချင်းချင်းကြား သင့်တင့်လျောက်ပတ်အောင်နေနိူင်တယ်၊ ဒါမှမဟုတ် အချင်းချင်း သိက္ခာနဲ့ လေးလေးစားစားဆက်ဆံနိူင်စွမ်းရှိတယ်ဆိုတာကို ယုံကြည်တာပဲ။

လူတိုင်းက မိမိကိုယ်ကိုတော့ သင့်တင့်လျောက်ပတ်အောင် နေထိုင်နိူင်စွမ်းရှိတယ်လို့ ထင်ကြတာပဲ။ ဥပဒေတွေနဲ့ ရဲတွေ လိုအပ်တယ်လို့ သူတို့ထင်ရတာက တခြားလူတွေက သူတို့ကိုယ်သူတို့ သင့်တင့်လျောက်ပတ်အောင် နေထိုင်နိူင်စွမ်း မရှိဘူးလို့ ထင်လို့ပဲ။ ဒါပေမဲ့ မင်း သေချာတွေးကြည့်ရင် အဲ့ဒီလူတွေကလည်း မင်းဟာ မင်းကိုယ်မင်း သင့်တင့်လျောက်ပတ်အောင် နေထိုင်နိူင်စွမ်းမရှိဘူးလို့ ထင်နေကြလို့ပဲ အုပ်ချုပ်ကြဖို့ ကြိုးစားနေကြတာ မဟုတ်ဘူးလား? မင်းမဲ့သမားတွေ ပြောတာကတော့ လူမှုရေးပေါင်းသင်းဆက်ဆံမှုတွေကို ဆန့်ကျင့်တဲ့ အပြုအမူတွေကနေ ငါတို့ဟာ ငါတို့ဘဝတွေကို ထိန်းချုပ်ဖို့ တပ်တွေ၊ ရဲတွေ၊ ထောင်တွေ၊ အစိုးရအစုအဖွဲ့တွေ လိုအပ်တယ်လို့ ငါတို့ထင်နေကြတယ်။ တကယ်တော့ လူမှုရေးပေါင်းသင်းဆက်ဆံမှုတွေကို ဆန့်ကျင့်တဲ့ အပြုအမူတွေဟာ တပ်တွေ၊ ရဲတွေ၊ ထောင်တွေ၊ အစိုးရအစုအဖွဲ့တွေကနေ စနစ်တကျပြုလုပ်ထားတဲ့ တရားမမျှတမှုတွေ၊ တန်းတူညီမျှမရှိမှုတွေကကြောင့် ဖြစ်လာတာပဲ။ ဒါဟာ ရက်စက်တဲ့ သံသရာစက်ဝိုင်းတစ်ခုပဲ။ လူတွေဟာ သူတို့ရဲ့ အမြင်တွေဟာ အရေးမပါပါဘူးလို့ ဆက်ဆံခံရတာနဲ့ နေသားကျလာတဲ့အခါ သူတို့ဟာ ဒေါသတွေထွက်လာတယ်၊ ဘာကိုမှ အကောင်းမြင်စိတ် မရှိတော့ဘူး၊ နောက်ဆုံးမှာ အကြမ်းဖက်စိတ်တွေတောင် ဝင်လာတယ်။ အဲ့ဒါကလည်း အင်အားကြီးတဲ့သူတွေအတွက် “တွေ့လား သူတို့ရဲ့ အမြင်က အရေးမကြီးပါဘူး” ဆိုပြီး ခုတုံးပြန်လုပ်စရာဖြစ်လာတယ်။ လူတစ်ယောက်ဟာ သူတို့ရဲ့ အမြင်တွေဟာ တခြားလူတွေရဲ့ အမြင်တွေလိုပဲ အရေးပါတယ်ဆိုတာ သိလာတဲ့အခါ သူ့မှာ သူများအပေါ် နားလည်နိူင်စွမ်း ရှိလာတယ်။ တိုတိုပြောရရင် မင်းမဲ့သမားတွေက ပါဝါ/အာဏာနဲ့ ပါဝါ/အာဏာရဲ့ သက်ရောက်မှုတွေ‌ကြောင့်သာ လူတွေကို ထုံထိုင်းညံ့ဖျင်းလာပြီး တာဝန်မဲ့စိတ်တွေပေါ်လာတယ်လို့ ယုံကြည်ကြတယ်။

 

မင်းပါဝင်တဲ့ အစုအဖွဲ့တစ်ခုခု၊ ရပ်ရွာပရဟိတအဖွဲ့တစ်ခုခု ဒါမှမဟုတ် အားကစားအဖွဲ့တစ်ခုခုဟာ ခေါင်းဆောင်တစ်ယောက်ကနေပဲ အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုနဲ့ သက်ဆိုင်တဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်တွေကို ချမှတ်လေ့ရှိတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ အများသဘောတူညီချက်နဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်ချလေ့ရှိတဲ့ အဖွဲ့တွေမျိုးလား?

 

မင်းအဖြေက “ဟုတ်တယ်” ဆိုရင် မင်းမဲ့အမူအကျင့်တွေနဲ့ လည်ပတ်နေတဲ့ အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုခုမှာ မင်း ပါဝင်နေတာပဲ! မင်းမဲ့အယူအဆရဲ့ နောက်ထပ်အခြေခံကျတဲ့ နိယာမတစ်ခုက မိမိကိုယ်ပိုင် ရွေးချယ်ပိုင်ခွင့်ရှိရှိနဲ့ ပေါင်းဖက်ခြင်းပဲ။ ဒါကတော့ ဒီမိုကရေစီရဲ့ အခြေခံအကျဆုံး နိယာမတွေကို သာမန်ဘဝတစ်ခုမှာ ပြုကျင့်ခြင်းပဲ။ မတူတာတစ်ခုက မင်းမဲ့သမားတွေကတော့ ဘယ်အရာကိုမဆို စစ်တပ်စနစ်အဖွဲ့အစည်းလိုမျိုး တပ်ဖွဲ့တွေ၊ ဗျုရိုကရေစီနည်းလမ်းတွေ၊ ကော်ပရေရှင်းအကြီးစားကြီးတွေလို အထက်အောက် အာဏာလက်ဆင့်ကမ်း (chain of command) စနစ်တွေ မလိုတော့ဘဲ လူ့အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုကို အဖွဲ့သားတိုင်းရဲ့ သဘောတူညီချက်နဲ့အညီ တည်ဆောက်နိူင်တယ်ဆိုတာကို ယုံကြည်တာပဲ။ မင်းက ဒီလိုလူ့အဖွဲ့အစည်းတစ်ခု ဖြစ်နိူင်ချေရှိတယ်ဆိုတာကို ယုံချင်မှယုံမယ်။ ဒါမှမဟုတ် ဖြစ်နိူင်တယ်လို့ ထင်ချင်လည်း ထင်မယ်။ ဒါပေမဲ့ ခြိမ်းခြောက်ပြီးထွက်တဲ့ အဖြေအစား အများသဘောတူညီမှုနဲ့ အဖြေတစ်ခုထွက်တိုင်း၊ တခြားလူတစ်ယောက်နဲ့ အခြေအနေကိစ္စတစ်ခုခုကို ညှိနှိုင်းအဖြေထုတ်တိုင်းမှာ မင်းက မင်းမဲ့သမားတစ်ယောက် ဖြစ်နေတာပဲ – မင်းကိုယ်မင်း သတိထားမိချင်မှ ထားမိမယ်။

 

မင်းမဲ့အမူအကျင့်ဆိုတာ လူတွေဟာ သူတို့မှာသာ လွတ်လပ်စွာ‌ရွေးချယ်ပိုင်ခွင့်ရှိမယ်ဆိုရင် ပြုကျင့်လေ့ရှိတဲ့ အမူအကျင့်တွေကို ဆိုလိုတာပဲ။ နောက်ပြီးတော့ လူတိုင်းဟာ တူညီတယ်လို့ ယူဆထားပြီးနောက် အချင်းချင်းဆက်ဆံလေ့ရှိတဲ့ ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးမျိုးကို ပြောချင်တာ။ အဲ့ဒါကြောင့် မင်းမဲ့အမူအကျင့်မှာ အများအပေါ် သတိထားတာဝန်ယူတဲ့ စိတ်ဓါတ်တွေ စိမ့်ဝင်နေပြီးသားဖြစ်တယ်။ လူတွေဟာ အချင်းချင်းတန်းတူညီမျှဖြစ်တယ်လို့ ယူဆထားရင် အချင်းချင်းအပေါ် ဘယ်လိုစာနာပေးကြမလဲဆိုတဲ့အချက်ရယ်၊ လူ့သဘာဝကိုက တစ်ယောက်‌ယောက်ကို အာဏာပါဝါပိုပေးထားရင် အချင်းချင်းကြားက ယုံကြည်မှုတွေ ပျောက်ပျက်လာတတ်တယ်ဆိုတဲ့အချက် အစရှိတဲ့ အဓိကအရေးကြီးတဲ့အချက်တွေကို ဆင်ခြင်လာစေတယ်။ တစ်ဦးတစ်ယောက်ကို အာဏာပိုပေးကြည့်ပါလား – သူတို့က အဲ့ဒီအာဏာကို နင့်ပဲငဆအသုံးချလိမ့်မယ်။

 

နိူင်ငံ‌ရေးသမားတော်တော်များများဟာ တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်ပြီး အတ္တကြီးတဲ့ အများပြည်သူကောင်းစားရေးကို နည်းနည်းလေးမှ စိတ်မဝင်စားတဲ့ လူလိမ်လူကောက်တွေလို့ မင်းယုံကြည်သလား? ငါတို့တွေအကုန်လုံးဟာ မျှတမှုလုံးဝမရှိတဲ့ စုတ်ပြတ်သတ်နေတဲ့ စီးပွားရေးစနစ်ထဲမှာ နေနေကြရတယ်လို့ မင်း ထင်သလား?

 

“အင်း ဟုတ်တယ်” လို့ မင်းဖြေရင် မင်းဟာ အခုခေတ်လူ့ဘောင်ကို မင်းမဲ့အယူအဆတွေနဲ့ သုံးသပ်နေတဲ့သူတစ်ယောက်ပဲ – အနည်းဆုံးတော့ ယေဘုယျအားဖြင့်ပေါ့။ မင်းမဲ့သမားတွေက အာဏာဟာ လူတွေကို ဖျက်ဆီးစေပြီး သူတို့တစ်ဘဝလုံး အာဏာရယူဖို့ ကြိုးစားနေတဲ့သူတွေဟာ အာဏာပိုလိုတောင် မရသင့်တဲ့သူတွေလို့ ယုံကြည်ကြတဲ့သူတွေဖြစ်တယ်။ မင်းမဲ့သမားတွေဟာ ငါတို့ရဲ့ လက်ရှိစီးပွားရေးစနစ်ဟာ သူများကို ကြိုးစားပြီးဂရုစိုက်တတ်တဲ့သူတွေထက် တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်ပြီး ဘာကျင့်ဝတ်မှ မရှိတဲ့သူတွေကိုသာ ဆုချပေးနေတယ်လို့ ယုံကြည်ကြတယ်။ လူတော်တော်များများကလည်း ဒီယုံကြည်ချက်ကို လက်ခံကြပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မတူတာက လူတော်တော်များများက ဒီကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်လာရင် ဘာမှလုပ်လို့ မရဘူးလို့ ထင်ကြတယ်၊ ဘာပဲလုပ်လုပ် ဒီစနစ်ကို ပြောင်းဖို့ အရာထင်မှာမဟုတ်ဘူးလို့ လက်ခံထားကြတယ် – ဒီလိုထင်အောင်လည်း အာဏာရှိသူတွေရဲ့ သစ္စာရှိတဲ့ အစေခံတွေက မှိုင်းတိုက်ထားတယ်လေ။

 

ဒါပေမဲ့ တကယ်လို့ ငါတို့ ဒီအခြေအနေကို ပြောင်းလို့ ရတယ်ဆိုရင်ရော?

 

ဘာလုပ်လုပ် အရာမထင်ဘူးလို့ ထင်နေကြဖို့ အကြောင်းရင်းက ခိုင်ရောခိုင်လုံလို့လား? အရင်းရှင်စနစ်နဲ့ နိူင်ငံတော် (state) ဆိုတာတွေသာ မရှိရင်တော့ရင် ဘာတွေဖြစ်မလဲဆိုတဲ့ ခန့်မှန်းချက်တွေကို တကယ်တမ်းဆန်းစစ်ကြည့်ရင် မှားနေတာကို တွေ့ရတယ်။ နှစ်ထောင်ပေါင်းများစွာ လူတွေဟာ အစိုးရမရှိဘဲ နေခဲ့ကြတယ်။ ကမ္ဘာတစ်ဝန်းမှာ အခုထိ အစိုးရရဲ့ ထိန်းချုပ်မှုအောက်ကနေ ဖယ်ခွာပြီးနေထိုင်နေကြတဲ့ လူ့အဖွဲ့အစည်းတွေ ရှိနေသေးတယ်။ သူတို့က အချင်းချင်း သတ်ဖြတ်မနေကြဘူး။ များသောအားဖြင့် တစ်နေ့တစ်နေ့ တခြားလူတွေလိုပဲ သူတို့လုပ်စရာရှိတာ လုပ်ပြီး နေကြတယ်။ ရှုပ်ထွေးလှတဲ့ နည်းပညာတွေ ထွန်းကားတဲ့ မြို့ပြမှာတော့ ဒီလိုနေဖို့က ပိုရှုပ်ထွေးကောင်း ရှုပ်ထွေးနိူင်တယ်။ ဒါပေမဲ့ နည်းပညာကလည်း ဒီပြဿနာတွေကို ကူညီပြီး ဖြေရှင်းပေးကောင်းပေးနိူင်တယ်။ အမှန်တိုင်းပြောရရင် နည်းပညာကို လူသားတွေ လိုအပ်နေတာတွေအတွက် တကယ် ဘယ်လိုအသုံးချမလဲဆိုတာ ငါတို့ စတောင် မစဥ်းစားရသေးဘူး – ပြောချင်တာက တယ်လီစျေးရောင်းသူတွေ (telemarketers)၊ ရှေ့နေတွေ၊ ထောင်စောင့်တွေ၊ ငွေရေးကြေးရေးသုံးသပ်စိစစ်သူတွေ (financial analysts)၊ အများပြည်သူဆိုင်ရာဆက်ဆံရေးသမားတွေ (public relations experts)၊ ဗျူရိုကရက်တွေနဲ့ နိူင်ငံရေးသမားတွေဆိုတဲ့ အသုံးမဝင်တဲ့၊ ဖျက်လိုဖျက်ဆီးအလုပ်တွေကို ရှင်းပစ်လိုက်ပြီး ငါတို့တွေထဲက အကောင်းဆုံး သိပ္ပံနည်းကျအတွေးအခေါ်တွေစဥ်းစားတွေးခေါ်နိူင်သူတွေကို လက်နက်ထုတ်လုပ်ဖို့သာ၊ စတော့ရှယ်ယာစျေးကစားဖို့သာ၊ အန္တရာယ်များလွန်းလှတဲ့ အလုပ်တွေဖြစ်တဲ့ မီးသွေးတူးတာ၊ ငြီးငွေ့စရာကောင်းတဲ့ အလုပ်တွေဖြစ်တဲ့ အိမ်သာဆေးတဲ့ အလုပ်တွေကိုသာ လုပ်ခိုင်းနေကြမဲ့အစား ကျန်တဲ့အလုပ်တွေကို အားလုံးကို မျှမျှတတ ဝေခွဲပေးလိုက်ရင်ရော? တစ်နေ့မှာ ၅ နာရီလောက်? ၄ နာရီ? ၃ နာရီ? ၂ နာရီ? အဖြေကို ဘယ်သူမှ မသိဘူး။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ဘယ်သူကမှ ဒီမေးခွန်းကို မေးဖို့ စိတ်မဝင်စားကြဘူး။ မင်းမဲ့သမားတွေကတော့ ဒီမေးခွန်းတွေဟာ ငါတို့ မေးသင့်တဲ့မေးခွန်းတွေလို့ ယူဆကြတယ်။

 

မင်း မိဘတွေက မင်းကို ပြောခဲ့တာတွေ ဒါမှမဟုတ် မင်း ကလေးတွေကို မင်းပြောနေတာတွေကို မင်းကိုယ်တိုင်ရော တကယ်ယုံရဲ့လား?

“ဘယ်သူ စခဲ့သလဲဆိုတာ အရေးမကြီးပါဘူး” “၂ ယောက်မှားတာ အမှန်မဖြစ်သွားဘူး” “ကိုယ့်ပြဿနာ ကိုယ်ရှင်း” “သူများကို ဒီလို ဆက်ဆံ….” “သူတို့က ကိုယ်နဲ့မတူတာနဲ့ မရိုင်းစိုင်းရဘူးလေ” ငါတို့ကလေးတွေကို ပြောနေတဲ့စကားတွေဟာ ကလေးတွေကို အမှန်တရားနဲ့ အမှားအကြောင်းပြောတိုင်း ငါတို့ သူတို့ကို ညာနေတာလား၊ ငါတို့ဟောပြောနေတာတွေကို ငါတို့ကိုယ်တိုင် တကယ်ကျင့်ကြံမှာလားဆိုတာ စဥ်းစားသင့်တယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ဒီစာရိတ္တသင်ခန်းစာတွေကို ဓမ္မဓိဌာန်ကျကျသာ လုပ်ကြမယ်ဆိုရင် ငါတို့အားလုံး မင်းမဲ့သမားတွေပဲ။

 

၂ ယောက်မှားတာက အမှန်မဖြစ်ဘူးဆိုတဲ့ အဆိုကိုပဲကြည့်။ (ဘာသာပြန်မှတ်ချက် – ဤအဆိုသည် အနောက်တိုင်းအဆိုတစ်ခုဖြစ်ပြီး အဓိပ္ပါယ်က လူတစ်ယောက်က တခြားလူတစ်ယောက်ကို နာကျင်အောင်ပြုမူတာကို သူ့ကို နာကျင်အောင်ပြန်လုပ်မယ်ဆိုသော ကလဲ့စားချေချင်သောစိတ်ဓါတ်သည် မည်သူအတွက်မှ အကျိုးမရှိဟု ဆိုလိုခြင်းဖြစ်ပါသည်။ မြန်မာမှုပြုရလျှင် ကလဲ့စားချေချင်စိတ်များသည် မည်သူကိုမှ အကျိုးမပြုနေဘူးဟု ဆိုရပါမည်။ ဤအဆိုကို ထောင်နှင့်ရဲစနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးခြင်းသဘောတရားများနှင့် ချိတ်ဆက်စဥ်းစားနိူင်သည်။) ဒါကို သေသေချာချာကျင့်ကြံမယ်ဆိုရင် ဒီအယူအဆတစ်ခုတည်းကနေ စစ်ပွဲတွေနဲ့ တရားဥပဒေစနစ်ရဲ့ အခြေခံဇစ်မြစ်ကို မြေလှန်ပြီးသားဖြစ်သွားမယ်။ မျှဝေကြလို့ ပြောတာကလည်း တူတူပဲ – ကလေးတွေကို ငါတို့က အချင်းချင်းဝေမျှကြ၊ သူများကို ထည့်စဥ်းစား၊ အချင်းချင်းကူညီကြလို့ အမြဲပြောကြတယ်။ ပြီးလည်းပြီးတော့ တကယ့်ကမ္ဘာကြီးထဲမှာတော့ ငါတို့အားလုံးဟာ တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်ပြီး ပြိုင်ဆိုင်နေကြတဲ့သူတွေပဲလို့ အချင်းချင်းသတ်မှတ်ထားကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ မင်းမဲ့သမားတစ်ယောက်က ပြောပါလိမ့်မယ် – ငါတို့ ကလေးတွေကို ပြောနေတာတွေက အမှန်တွေပဲ။ လူသားသမိုင်းတစ်လျှောက်လုံးက အောင်မြင်ခဲ့တာတွေအကုန်လုံးကို ပြန်ကြည့်ရရင် အချင်းချင်းပူးပေါင်းပြီး လိုရင်ယူ ပိုရင်လှူဆိုတဲ့ ဗြဟ္မစိုရ်တရားနဲ့ ကူညီရိုင်းပင်းကြလို့ ဖြစ်လာခဲ့တာတွေချည်းပဲလေ။ အခုလက်ရှိမှာတောင်မှာ ငါတို့ဟာ ငါတို့မိသားစုနဲ့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ပတ်သက်လာရင် ငါတို့ကိုယ့်ကိုယ်ကိုအတွက်ထက်တောင် ပိုက်ဆံပိုသုံးနေကြတာပဲ မဟုတ်ဘူးလား။ ဒီလိုပြောလို့ အပြိုင်အဆိုင်တွေကို လိုက်စားတဲ့သူတွေ မရှိတော့ဘူးလို့ ပြောတာတော့ မဟုတ်ဘူး။ သူတို့တွေရှိနေလို့လည်း ငါတို့အကုန်လုံးက အဲ့ဒီစိတ်ဓါတ်တွေ၊ အမူအကျင့်တွေကိုအားပေးတဲ့ လူ့အဖွဲ့အစည်းမှာပဲ၊ အခြေခံလိုအပ်ချက်တွေအတွက် လူအချင်းချင်း ပြိုင်ဆိုင်ခိုင်းတဲ့ လူ့အဖွဲ့အစည်းမှာပဲ နေရတော့မယ်ဆိုတာကလည်း မဟုတ်သေးဘူး။ အဲ့ဒီလိုသာဆိုရင် ငါတို့အချင်းချင်းကြား ကြောက်ရွံ့မှုတွေနဲ့သာ နေစေချင်တဲ့ အာဏာရူးတွေ အကြိုက်ပေါ့။ အဲ့ဒါကြောင့် မင်းမဲ့သမားတွေက အချင်းချင်းထိန်းကွပ်မှုကင်းရုံသာမက အချင်းချင်း လိုတာယူ၊ ပိုတာလှူဆိုသလိုမျိုး ဗြဟ္မစိုရ်တရားထွန်းကားတဲ့ လူ့အဖွဲ့အစည်းကို တည်ဆောက်ဖို့ ဆော်အောနေရတာပဲ။ အခုအဖြစ်က ကလေးတွေက မင်းမဲ့အယူအဆတွေနဲ့ ကြီးပြင်းလာရပြီး တဖြည်းဖြည်းနဲ့ လူကြီးတွေက ဒီလိုလည်း မဟုတ်ပါလားဆိုတာကို သဘောပေါက်လာကြရရှာတယ်။ အဲ့ဒါကြောင့် တော်တော်များများက ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်လောက်ရောက်ရော ပုန်ကန်သူတွေ၊ ပတ်ဝန်းကျင်က ကျင်ခံထားရသူတွေ၊ မိမိကိုယ်ကို သတ်သေချင်စိတ်ရှိသူတွေ ဖြစ်လာတယ်။ နောက်ဆုံးမှာ လူကြီးဘဝမှာ အရာအားလုံးကို ခါးသီးရွံရှာနေသူတွေအဖြစ် အသက်ဆက်ရှင်သွားရတယ်။ နောက်ဆုံးမှာ သူတို့ကိုယ်တိုင်က ကလေးတွေမွေးပြီး အဲ့ဒီကလေးတွေကို ကမ္ဘာကြီးက မျှတပါတယ်ဆိုပြီး အယောင်ဆောင်ပုံပြင်တွေ ပြောပြီး ဖြေသိမ့်စရာရှာကြရတယ်။ ဒါပေမဲ့ တရားမျှတမှုတွေအပေါ် အနည်းဆုံးအခြေခံထားတဲ့ ကမ္ဘာတစ်ခုကို ငါတို့ တကယ်စတင်တည်ဆောက်ကြည့်ကြမယ်ဆိုရင်ရော? ဒါက ကလေးတစ်ယောက်ကို ငါတို့ပေးနိူင်တဲ့ အကောင်းဆုံးလက်ဆောင်မဟုတ်ဘူးလား?

 

လူတွေဟာ သဘာဝအရ အတွင်းထဲက ခြစားနေတဲ့ မကောင်းဆိုးဝါးတွေလို့ မင်း ထင်သလား? ဒါမှမဟုတ် တချို့လူတွေ (မိန်းမတွေ၊ လူဖြူမဟုတ်တဲ့သူတွေ၊ ပညာမတတ်တဲ့၊ ပိုက်ဆံမချမ်းသာတဲ့ သာမန်လူတွေ)ဟာ သူတို့ထက် ပိုတော် ပိုသိတဲ့သူတွေရဲ့ အအုပ်ချုပ်ကို ခံသင့်တဲ့ ပိုမိုနိမ့်ကျတဲ့သူတွေလို့ မင်း ထင်သလား?

 

“အင်း ထင်တယ်” လို့ မင်းဖြေရင်တော့ မင်းဟာ မင်းမဲ့သမားတစ်ယောက် မဟုတ်တော့ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ “မထင်ဘူး” လို့ မင်းဖြေရင်တော့ မင်းက အနည်းဆုံး မင်းမဲ့အယူအဆတွေရဲ့ ၉၀ ရာခိုင်နှုန်းလောက်ကို လိုက်နာသူဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိူင်တယ်။ ဒါပေမဲ့ မင်းမဲ့အမူအကျင့်တွေအတိုင်း မင်းဘဝကို နေထိုင်နေချင်မှတော့ နေလိမ့်မယ်။ တခြားလူတစ်ယောက်ကို လေးလေးစားစားနဲ့ ဆက်ဆံလိုက်တိုင်းမှာ မင်းက မင်းမဲ့သမားတစ်ယောက် ဖြစ်နေတာပါပဲ။ မင်းနဲ့ တခြားလူတစ်ယောက်ကြားက မတူညီမှုတွေကို တစ်ဦးတစ်ယောက်ကပဲ ဦးဆောင်ပြီး အဖြေထုတ်ပေးမဲ့အစား အားလုံးပြောတာကို သေချာနားထောင်ပြီး ကျိုးကြောင်းဆီလျော်စွာနဲ့ အဖြေရှာဖို့ ကြိုးစားတိုင်း မင်းက မင်းမဲ့သမားတစ်ယောက် ဖြစ်နေတာပါပဲ။ သူများကို အင်နဲ့အားနဲ့ ခိုင်းဖို့ အခွင့်အလမ်းပေါ်လာတိုင်း မင်းက တရားမျှတမှု ဒါမှမဟုတ် ကျိုးကြောင်းဆီလျော်မှုကို ဦးစားပေးတယ်ဆိုရင် မင်းက မင်းမဲ့သမားတစ်ယောက် ဖြစ်နေတာပါပဲ။ အဲ့လိုပဲ မင်း သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နဲ့ တစ်ခုခုမျှဝေတိုင်း၊ ထမင်းစားပြီး ဘယ်သူက ပန်းကန်ဆေးမလဲဆိုတာ ဆုံးဖြတ်တိုင်း၊ ကိစ္စတစ်ခုခုကို မျှတမှုကို ဦးစားပေးတဲ့ မျက်လုံးနဲ့ လုပ်တိုင်း မင်းက မင်းမဲ့သမားတစ်ယောက် ဖြစ်နေတာပါပဲ။

 

ကဲ အခု ငါပြောတာတွေအကုန်လုံးကို မင်းက လူအုပ်စုအသေးတစ်ခုအတွက်တော့ လုပ်လို့ရကောင်းရမဲ့အရာတွေပါလို့ ငြင်းချက်ထုတ်ကောင်းထုတ်နိူင်တယ်။ ဒါပေမဲ့ မြို့တစ်မြို့၊ နိူင်ငံတစ်နိူင်ငံကို စီမံခန့်ခွဲတာကတော့ တစ်မျိုးတစ်ဖုံလုပ်ရမယ်လို့ ထင်ကောင်းထင်နိူင်တယ်။ ဒီငြင်းချက်ကလည်း အဓိပ္ပါယ်တော့ ရှိပါတယ်။ လူ့အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုကို အထက်အောက်အုပ်ချုပ်မှုနဲ့ မခန့်ခွဲဘဲ အာဏာကို ရပ်ရွာပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုစီရဲ့လက်ထဲကို ထည့်မယ်ဆိုရင်တောင်မှ မီးရထားလမ်းဖောက်တာကအစ ဆေးဝါးသုတေသနလုပ်တာအထိကို အချင်းချင်းကြား ညှိနှိုင်းပြီး လုပ်စရာတွေ အများကြီး ရှိသေးတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒီလို ရှုပ်ထွေးနေလို့ ဒီမိုကရေစီနည်းလမ်းကျကျ မလုပ်သင့်ဘူးလားဆိုတော့လည်း မဟုတ်ဘူးလေ။ ရှုပ်ထွေးတာကတော့ ရှုပ်ထွေးမှာပဲလေ။ တကယ်တမ်းက မင်းမဲ့သမားတွေမှာ ဒီလိုရှုပ်ထွေးလှတဲ့ လူ့အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုဟာ သူ့ကိုယ်ဟာကိုယ် ဘယ်လိုစီမံခန့်ခွဲ့မလဲဆိုတဲ့ အတွေးအမြင်ပေါင်းစုံ ရှိပြီးသား။ အဲ့ဒီအတွေးအမြင်တွေအကုန်လုံးကို ဒီလို မိတ်ဆက်စာမှာ ထည့်‌ရေးပြဖို့ နေရာမရှိတော့ မရေးတော့ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ သေချာတာတစ်ခုကတော့ လူတော်တော်များများက တကယ့်ကို ကျန်းမာတဲ့၊ ဒီမိုကရေစီနည်းကျတဲ့ လူ့အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုကို တည်ဆောက်ဖို့ အချိန်တော်တော်ယူပြီး စဥ်းစားခဲ့တယ်ဆိုတာရယ်၊ အရေးကြီးဆုံးက မင်းမဲ့အမူအကျင့်တစ်ခုမှာ ဘယ်ဟာမှအမှန်ဆိုတဲ့ စည်းမျဥ်းတွေ မရှိဘူးဆိုတာရယ်ပါပဲ။ ငါတို့ မလိုချင်ဆုံးက အဆင့်သင့် စက်ရုံထုတ် လူ့အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုပဲ မဟုတ်ဘူးလား။ အမှန်တကယ်က ဒီမိုကရေစီနည်းကျတဲ့ လူ့အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုကို တည်ဆောက်ဖို့ ကြိုးစားကြည့်ရင် ထွက်လာမဲ့ ပြဿနာတွေရဲ့ ထက်ဝက်ကိုတောင်မှ ငါတို့ ကြိုတင်မခန့်မှန်းနိူင်သေးပါဘူး။ ဒါပေမဲ့လည်း ငါတို့ရဲ့ ကုန်ကုန်ပြောရရင် အခြေခံကျတဲ့ လူသားကျင့်ဝတ်တွေပဲ ဖြစ်တဲ့ မင်းမဲ့အယူအဆရဲ့ အဓိကနိယာမတွေအောက်ကသာ မဖယ်ခွာရင် အဲ့ဒီပြဿနာတွေအကုန်လုံးကို ငါတို့ ဖြေရှင်းနိူင်လိမ့်မယ်ဆိုတာ ငါ ယုံကြည်တယ်။

 

ပုံ – ဝါးခမောက် Facebook page မှ သခင်ဘမောင်ရေးသားခဲ့သော “ဘယ်မအေရိုးမှ မကောင်းပါဘူး” ဆောင်းပါးနှင့်အတူ ဖော်ပြထားသောပုံကို ကူးယူဖော်ပြပါတယ်။ ဆောင်းပါးကို ဒီ လင့်ခ် မှာ ဝင်ဖတ်နိူင်ပါတယ်။

အချစ်ဋီကာ

အရင်းရှင်စနစ်ရဲ့ မြှောက်ပင့်ပေးမှုတွေကြောင့် တစ်ကမ္ဘာလုံးမှာ နာမည်ကြီးတဲ့ Valentine’s Day လို့ ခေါ်တဲ့ ချစ်သူများနေ့ မကြာခင်လာတော့မယ်ဆိုတော့ အချစ်ဋီကာနည်းနည်းဖွင့်ချင်တယ်

အချစ်ကို ကျွန်မတို့ ဘယ်လိုနားလည်ကြသလဲ?

အချစ်လို့ ပြောလိုက်ရင် သမီးရည်းစားအချစ် (၁၅၀၀ အချစ်/ ပူလောင်တဲ့ အချစ်) နဲ့ မိဘ၊ သူငယ်ချင်း၊ မိတ်ဆွေတွေရဲ့ အချစ် (၅၂၈ အချစ်/ အေးမြတဲ့အချစ်) ဆိုတဲ့ အပြောအဆိုတွေနဲ့ ကျွန်မတော့ ကြီးပြင်းလာပေမဲ့ အချစ်ဆိုတာရဲ့အ‌နောက်က အဓိပ္ပါယ်အတိမ်အနက်‌တွေနဲ့ ကျွန်မတို့ လူထုတွေကြား လည်ပတ်စီးဆင်းပုံတွေကို အသက်အရွယ်အစိတ်အပိုင်းတစ်‌ခုအနေရောက်မှ သတိထားမိလာတယ်

အချစ်မှ မဟုတ်ပါဘူး ဘယ်သို့သော စိတ်ခံစားချက် (မေတ္တာ၊ အမုန်း၊ ဒေါသ၊ ဂရုဏာ) တွေကို ကျွန်မတို့ လူ့ပတ်ဝန်းကျင်မှာ လူသားတွေရဲ့ စိတ်ခံစားချက်သက်သက်တွေပါ၊ နှလုံးသားထဲက ယိုစီးလာတဲ့၊ ဘယ်သော အခြားအကြောင်းအရာတွေ၊ ကျွန်မတို့ နေထိုင်နေကြတဲ့ လူ့ဘောင်ထဲက စနစ်တွေ၊ တွေးခေါ်ယူဆပုံတွေရဲ့ လွှမ်းမိုးသက်ရောက်ခြင်းမခံရတဲ့ စစ်မှန်တဲ့ လူသားသွင်ပြင်တွေလို့ အခုထိ အများက လက်ခံထားကြတုန်းပဲ ပြောချင်တာက လူတစ်ယောက်က တစ်ယောက်ကို ချစ်တာ၊ အမေတစ်ယောက်က ကလေးလည်းမွေးမိရော ကလေးကို မိခင်စိတ်တဖွားဖွားနဲ့ ချစ်သွားတာ ဒါတွေဟာ ဖြေရှင်းချက်မရှိတဲ့ သူ့အလိုအလျောက်ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ ခံစားချက်တွေလို့ လက်ခံယူဆကြတာကို ဆိုလိုတာပါ လူဖြူရိုးရာတွေမှာတော့ conditional love (အခြေအနေပေါ် မူတည်ပြီး ချစ်တဲ့အချစ်) နဲ့ unconditional love (ဘာအခြေအနေဖြစ်နေပါစေ ချစ်တဲ့အချစ်) ဆိုပြီး ကျွန်မတို့ မြန်မာပြည်က ၁၅၀၀ နဲ့ ၅၂၈ အချစ်လိုမျိုး ၂ မျိုးခွဲပြောလေ့ရှိကြတယ်

ဒါပေမဲ့ အချစ်နဲ့ စိတ်ခံစားချက်ဟာ တကယ်တမ်း အဲ့ဒီစနစ်တွေ၊ လူ့ဘောင်ရိုးရာတွေနဲ့ မကင်းတဲ့အရာတွေပဲဆိုတာ ဒီနေ့ ကျွန်မ အကျယ်ဖြန့်စဉ်းစားချင်တယ် အထူးသဖြင့် ကမ္ဘာ့အရင်းရှင်ခေတ်နောက်ပိုင်းမှာ နေနေကြတဲ့ ကျွန်မတို့ လူ့အဖွဲ့အစည်းတွေ အခြေအနေတစ်ခုခုအပေါ် မူမတည်နေတဲ့ အချစ်ဆိုတာမျိုး လုံးလုံးမရှိဘူးလို့ ကျွန်မကတော့ ငြင်းခုံချင်တယ်

ဥပမာအနေနဲ့ ကျွန်မ ကျင်လည်ဖြစ်တဲ့ ပြည်ပရောက် မြန်မာပြည်အသိုင်းအဝိုင်း (သို့) မြန်မာမဟုတ်သူတွေနဲ့ ဆက်စပ်ထိတွေ့နေလေ့ရှိတဲ့ မြန်မာပြည်ထဲက ရပ်ဝန်းတွေမှာ ကျွန်မ သတိထားမိလေ့ရှိတဲ့ interracial love လူမျိုးခြားနဲ့ ချစ်ခင်မှုတွေကို စဉ်းစားကြည့်ချင်တယ် ကျွန်မ နိူင်ငံခြားထွက်မယ်ပြင်ဆင်တော့ ဗုဒ္ဓဘာသာကိုင်းရှိုင်းတဲ့၊ ဗမာလည်းဆန်တဲ့ ကျွန်မအမေက ကျွန်မကို စကားတစ်ခွန်းမှာလိုက်တယ် “သမီး တွဲချင်တဲ့သူနဲ့တွဲ လူမည်း ကပ္ပလီနဲ့တော့ မယူလာပါနဲ့” ဆိုတဲ့စကားပေါ့ တော်ကြာ ငါ့မြေးလေးတွေက ဆံပင်ကောက်ကောက်ကလေးတွေ ဖြစ်နေပါဦးမယ်” ဆိုပြီး ကျွန်မကို မှာလိုက်ပါတယ်

(ကပ္ပလီလို့ သုံးနှုန်းတာဟာ အမှန်တကယ်တော့ လူမျိုးရေးခွဲခြားနှိမ်ချဆက်ဆံရာကျပါတယ် လူဖြူတွေ ကျွန်ပြုခဲ့ကြတဲ့ လူမည်းတွေကို n word နဲ့ ခေါ်ဝေါ်သုံးစွဲသလို မြန်မာပြည်မှာ လူမည်းတွေကို ခေါ်ဝေါ်လေ့ရှိတဲ့ စကားတစ်မျိုးပါပဲ ဒီစကားလုံးဟာ နှိမ်ချရာရောက်လို့ အခုခေတ်မှာတော့ မသုံးစွဲသင့်တော့ဘူးလို့ ကျွန်မ မြင်မိတယ် ဒီနေရာမှာ ပြချင်တာက ကျွန်မအမေလည်း မြန်မာပြည်က သာမန်လူအများစုလိုပဲ လူမည်းတွေကို မြင်တဲ့ပုံကို ထောက်ပြချင်တာပါ)

ကျွန်မ အမေရဲ့ အမှာစကားဟာ အခုပြန်စဉ်းစားကြည့်ရင် ကျွန်မတို့ မြန်မာပြည်က လူအများစုစိတ်ထဲ ကိန်းအောင်းနေတဲ့ လူမည်းဆိုရင် ကြောက်ရွံ့တာ၊ မကောင်းဘူးထင်တာ အစရှိတဲ့ သေးငယ်တဲ့ ရန်လိုမှုတွေကနေအစ လူမည်းဆိုရင် ရွံ့တဲ့အထိ ရှိကြတဲ့ လူမည်းမုန်းတီးမှုစိတ်ဓါတ်တွေကို လှစ်ဟာပြနေတယ်

ကျွန်မ တက္ကသိုလ်တက်တုန်းက ဘာသာစကားဗေဒနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ စာတမ်းပြုစုဖို့အတွက် နယူးယောက်မြို့မှာ နေထိုင်တဲ့ ရွှေ့ပြောင်းမြန်မာတွေနဲ့ တစ်နှစ်လောက် သူတို့ရဲ့ အမေရိကန်မှာ မွေးပြီး ကြီးပြင်းတဲ့ ကလေးတွေရဲ့ ဘာသာစကားလေ့လာသုံးစွဲမှုတွေအကြောင်း သုတေသနလုပ်တဲ့အခါမှာလည်း မသိမသာနဲ့ ကြားခဲ့တဲ့ စကားတွေက မိဘတွေဟာ အမေရိကန်မှာ မွေးပြီး ကြီးတဲ့သူတို့ကလေးတွေကို လူမည်းတွေ ဒါမှမဟုတ် မက်ဆီကန်တွေ၊ ဂွာတီမာလာလူမျိုးတွေ အစရှိတဲ့ အမေရိကန်နိူင်ငံရေးအပြောအဆိုတွေအရ တောင်ပိုင်းကနေ ကျူးကျော်သူတွေ၊ ဆင်းရဲသားတွေ၊ အလုပ်ကြမ်းလုပ်ရသူအမျိုးအနွယ်တွေနဲ့ လက်မထပ်စေချင်ဘူး၊ မြန်မာအချင်းချင်းယူချင်ယူ ဒါမှမဟုတ်ရင် အဖြူနဲ့သာယူစေချင်တယ်လို့ ကျွန်မကို ပြောပြခဲ့တာတွေ နားထောင်ခဲ့ရတယ်

ဒီလို ကိုယ်ရေးကိုယ်တာလို့ အများယူဆကြတဲ့ လက်ထပ်ရေး၊ သမီးရည်းစားချစ်ကြိုက်ရေးမှာ ဘာလို့ ဒီလို မျက်နှာလိုက်မှုတွေ ရှိနေတာလဲ?

အချစ်ဟာ အချစ်သက်သက်ပဲဆိုတဲ့ ဟောပြောချက်တွေဟာ ဟုတ်ရောဟုတ်လို့လား?

မြန်မာပြည်မှာမှမဟုတ်ဘဲ အာရှတိုက်သားတော်တော်များများမှာလည်း ဒီလူမည်းမုန်းတီးရေးဟာ အခုအချိန်ထိ ရှိနေဆဲပဲဖြစ်တယ် လူမည်းဆိုရင် ပြစ်မှုကျူးလွန်သူလို့ အလိုလိုနေရင်း ထင်တာဟာ ကျွန်မတို့ ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းလုံးကို လွှမ်းမိုးထားတဲ့ white supremacy လို့ခေါ်တဲ့ လူဖြူကြီးစိုးရေး သဘောတရားတွေကနေ စတာပါပဲ လူဖြူတွေဟာ ကိုလိုနီနယ်ချဲ့ခေတ် ပြီးသွားသည့်တိုင်အောင် နယ်ချဲ့ခေတ်ကတည်းက သူတို့ ဟောပြောခဲ့ကြတဲ့ “ဒီရိုးရာတွေက ခေတ်နောက်ပြန်ဆွဲနေလို့ ငါတို့က မော်ဒန်ဆန်အောင် လာပြုကျင့်ပေးရတာပါ” ဆိုတဲ့ မှိုင်းလုံးတွေတိုက်ပြီး အာဖရိကတိုက်၊ တောင်အမေရိကတိုက်၊ အာရှတိုက်တွေက ရိုးရာဓလေ့တွေကို ကျူးကျော်ခဲ့ကြရာကနေ အခုချိန်ထိ ကျန်ရှိနေသေးတဲ့ အကြွင်းအကျန်တွေသာ ဖြစ်တယ်

လက်ရှိ ကျွန်မ ကျင်လည်ရာ Burma Studies လို့ခေါ်တဲ့ မြန်မာပြည်အကြောင်းလေ့လာကြတဲ့ အကယ်ဒါးမီးယားနေရာတစ်ခုကို ကျွန်မပြန်သုံးသပ်ချင်တယ် ၂၀၁၆ ခုနှစ်က မြန်မာပြည်နဲ့ ပတ်သက်တဲ့ အစည်းအဝေးတစ်ခုတက်ဖြစ်ရင်း အဲ့တုန်းက မြန်မာပြည် အင်းလေးကန်ခရီးသွားလှည့်လည်ရေးတွေအကြောင်း သုတေသနလုပ်နေတဲ့ ပြင်သစ်လူမျိုး ပါရဂူတန်းကျောင်းသားတစ်ယောက်နဲ့ ထမင်းစားဝိုင်းမှာ တစ်ဝိုင်းတည်း ထိုင်ဖြစ်ခဲ့တယ် ညစာစားပွဲဆိုတော့ ကျွန်မ မြန်မာပြည်က အမေချုပ်ပို့ပေးထားတဲ့ ထမီနဲ့ လက်ရှည်ဇာသားအင်္ကျီကို ဝတ်ထားခဲ့တယ် အလ္လာပသလ္လာပပြောရင်း သူက ကျွန်မကို ပြောတယ် “မြန်မာပြည်က မိန်းမတွေရဲ့ ဝတ်စားဆင်ယင်မှုကို သူသဘောကျမိတယ် ပြင်သစ်မိန်းမတွေလို ဖော်လှော်ထားတာမျိုးမဟုတ်ဘူး ဒီလို ဇာသားကို လက်ရှည်ချုပ်ဝတ်ထားသော အသားကို မြင်ရပေမဲ့လည်း အကုန်သေချာမမြင်ရဘူး စမ်းတဝါးဝါးနဲ့ ပိုပြီး စိတ်ဝင်စားစရာဖြစ်နေတယ်” လို့ ကျွန်မကို ပြောခဲ့တယ် အဲ့တုန်းက ကျွန်မ အံ့အားသင့်လွန်းလို့ ဘာ‌ပြန်ပြောရမှန်း ရုတ်တရက်မသိခဲ့ဘူး ဒါပေမဲ့ ဒီစကားဟာ လူဖြူတွေရဲ့ ဟိုးအရင်ခေတ်ကတည်းက ရှိနေတဲ့ လူဖြူမဟုတ်သော လူညို၊ လူမည်းမိန်းမတွေအပေါ် ထားရှိတဲ့၊ မြင်ယောင်တဲ့ စိတ်ဝင်စားစရာ အရာဝတ္တု object တစ်ခုလို တပ်မက်လာရာကနေ စတယ်လို့ ကျွန်မ အခုတော့ သဘောပေါက်လာတယ် တဏှာနဲ့ တပ်မက်တာတွေ၊ ကိုယ်နဲ့မတူလို့ စိတ်ဝင်စားမိတာတွေကို အချစ်လို့ အလွယ်တကူ ခေါင်းစဉ်တပ်လိုက်ကြတယ်

နောက် Burma Studies ထဲက လူဖြူကျောင်းသားကျောင်းသူတွေ ဆုံတိုင်း သူတို့ကတော့ ဘယ်လို မြန်မာနဲ့ တွဲနေတာ၊ အဲ့သလို တွဲလိုက်ခြင်းအားဖြင့် သူတို့ရဲ့ သုတေသနအတွက်သော်လည်းကောင်း၊ မြန်မာစကား လေ့လာသင်ယူရာမှာသော်လည်းကောင်း ပိုအထောက်အကူဖြစ်သွားတယ်ဆိုတာကို ရယ်စရာသဖွယ် ပြောဆိုလေ့ရှိကြတာကို ကျွန်မ ထပ်ခါ ထပ်ခါကြားရတယ် “မြန်မာစကား သေချာတတ်ချင်လား မြန်မာနဲ့ တွဲလေ” “အဲ့‌တစ်ယောက်က မြန်မာစကားမွှတ်မှာပေါ့ သူ့အရင်ကောင်မလေးတွေအကုန်လုံးက မြန်မာပဲလေ” ဆိုတဲ့ စကားတွေဟာ သေချာစဉ်းစားကြည့်ရင် ချစ်လို့ဆိုပြီး တွဲကြရာကနေလာတာလား? အဲ့ဒီအချစ်လို့ ခေါင်းစဉ်တပ်ထားတဲ့အောက်ကနေ တခြားသော လိုဘပြည့်မှု‌‌တွေအတွက်လား စဉ်းစားစရာဖြစ်လာတယ် နောက်ပြီး ဗမာမိန်းမ/ယောင်္ကျားကို ယူထားခြင်းအားဖြင့် သူတို့ဟာလည်း တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း ဗမာဖြစ်သွားပြီး ဗမာ့ကိစ္စတွေကို ကျွန်မတို့လို ကိုယ်တွေ့မရင်ဆိုင်ခဲ့ရသည့်တိုင် စကားတွေ ကိုယ်စားလှယ်လုပ်ပြီး ပြောလို့ရတယ်ဆိုတဲ့ legitimacy တွေကို သုံးလာကြတယ် လွန်ခဲ့သော ၃ နှစ်လောက်က ကျွန်မတို့ တက္ကသိုလ်မှာ အမေရိကန်က မက်ဆီကို ရွှေ့ပြောင်းအခြေချသူတွေရဲ့ အခက်အခဲတွေအကြောင်းပြောကြတဲ့ စကားဝိုင်းတစ်ဝိုင်းမှာ လူဖြူမိန်းမတစ်ယောက်က သူဟာ မက်ဆီကန်ယောင်္ကျားတစ်ယောက်ကို လက်ထပ်ထားတာမို့ဆိုပြီး မက်ဆီကန်အခက်အခဲတွေကို panel မှာ နေရာဝင်ယူပြီး ပြောဆိုခဲ့ရတာတွေ နားထောင်ခဲ့ရဖူးတယ် (ဒီနေရာမှာ တကယ်တမ်း ဖိနှိပ်ခံရသူတွေရဲ့အသံတွေကို အကျယ်ဖြန့်စေချင်တယ်ဆိုရင် သူတို့အစား မိုက်ကရိုဖုန်းတက်ယူမဲ့အစား သူတို့ကိုသာ မိုက်ကရိုဖုန်းကမ်းလိုက်သင့်တယ်လို့ ကျွန်မကတော့ ယူဆတယ် တကယ်တမ်းက ကူညီပါတယ်ဆိုပြီး နေရာတွေ၊ သယံဇာတတွေကို ဝင်ယူသွားကြဝာာ၊ အဲ့ဒါနဲ့ အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းပြုသွားကြတာက များနေတယ်)

ကျွန်မ ပါရဂူတန်းပထမနှစ်က ခင်ခဲ့တဲ့ တိဘက်အကြောင်းလေ့လာတဲ့ အမေရိကန်လူဖြူမိန်းမတစ်ယောက်ဆိုရင်လည်း အိန္နိယကို သွားရင်းနဲ့ တိဘက်ယောင်္ကျားတစ်ယောက်ကို ၃ လလောက်တွဲပြီး လက်ထပ်ယူလာခဲ့တယ် အမေရိကန်ပြန်ရောက်တော့ စာတမ်းရေးနေရင်း တိဘက် အမ်မဒိုဘာသာစကားအကြောင်း စာတမ်းရေးတိုင်း သူ့ယောင်္ကျားကို ဒီစာလုံးပြောပြပါဦး၊ ဟိုစာလုံးပြောပြပါဦး အစရှိသဖြင့် သုတေသန subject တစ်ခုသဖွယ် ဆက်ဆံဝာာကို ကျွန်မ‌ တွေ့ခဲ့ရတယ် သုတေသနခေါင်းစဉ်အောက်ကနေ သူတို့စိတ်ဝင်စားတဲ့ subject ကို ပေါင်းသင်းနေထိုင်လိုက်ခြင်းအားဖြင့် တခြားသူတွေ မသိနိူင်တဲ့၊ ဒီထူးဆန်းလှတဲ့ သတ္တဝါကို စမ်းသပ်ခန်းထဲထည့်ယူလာသလို အနီးကပ်လေ့လာခွင့်ရတယ်ဆိုတဲ့ သဘောပါပဲ

(နောက်တစ်ချက် ဒီနေရာမှာ စာကြွင်းအနေနဲ့ ပြောချင်တာက လူဖြူတွေ ဒီလိုမျိုး လူမည်း၊ လူညိုတွေနဲ့ ချစ်ကြိုက်တဲ့နေရာမှာလည်း များသောအားဖြင့် native ဆန်ပါတယ်ဆိုတဲ့သူတွေကို မြို့ကြီးပြကြီးက မော်ဒန်သူတွေထက် ပိုသဘောကျတယ်ဆိုတဲ့ အချက်ပဲ ကျွန်မတို့ ကြားလေ့ရှိတဲ့ အသားညိုတာကို မြို့ကြီးပြကြီးကသူတွေက မကြိုက်ကြပေမဲ့ ဘိုတွေက ညိုတာလေးမှ ကြိုက်တာဆိုတဲ့ စကားလုံးအရ အဖြူတွေဟာ ထူးဆန်းလှတဲ့ သတ္တဝါဆိုတဲ့ အမြင်အရ သူတို့ ချစ်ခင်ပေါင်းသင်းပါမယ်ဆိုတဲ့သူဟာလည်း native ပိုဆန်လေလေ ပိုကြိုက်လေဆိုတဲ့ သဘာဝဟာ ချစ်ခင်ပေါင်းသင်းရေးတွေမှာ လူတစ်ယောက်ကို လူတစ်ယောက်က သူ့ရဲ့ အတွေးအခေါ်၊ အယူအဆ၊ သူ့ရဲ့ လူသားဆန်မှုကို ချစ်ခင်လို့ ပေါင်းသင်းတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ သူတို့ လိုချင်တဲ့ exoticize (အထူးအဆန်းသတ္တဝါသဖွယ်) လုပ်ထားတဲ့ စည်းဘောင်ထဲဝင်တဲ့သူမျိုးကိုသာ တွဲချင်ကြောင်းဆန္ဒတွေကို လှစ်ဟာပြနေပြန်တယ် ဒီလူဖြူနဲ့ ‌ချစ်ကြိုက်ရေးမှာ တွေ့ရတဲ့ သူတို့နဲ့ တွဲမဲ့ native တစ်ယောက်ဟာ သူတို့တွေနဲ့ ရင်ဘောင်တန်းပြီး စဉ်းစားဆင်ခြင်မှုတွေ လုပ်လို့ မရဘူး အဲ့လိုလုပ်နိူင်ရင်လည်း စိတ်မဝင်စားဘူးဆိုတဲ့ ပါဝါရွေ့လျားမှုတွေဟာ heteronormative ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးတွေမှာ တွေ့ရလေ့ရှိတဲ့ မိန်းမဆိုတာ အိမ်အလုပ်၊ မီးဖိုချောင်အလုပ်သာ လုပ်ရုံပဲ၊ ယောင်္ကျားက အိမ်ထောင်ဦးစီးဆိုတဲ့ အယူအဆတွေနဲ့ သွားပြီး မျဉ်းပြိုင်ကျနေပြန်တယ်

အဲ့ဒီလို ပေါင်းသင်းဆက်ဆံမှုမျိုးကို အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် လိုက်စားရတဲ့ လူဖြူမဟုတ်သူတွေရဲ့ အကြောင်းရင်းတွေကိုလည်း တစ်ဘက်ကတော့ စာနာကြည့်လို့ ရပါတယ် ဥပမာ – လွန်ခဲ့သော ၅ နှစ်က ကျွန်မ ကမ္ဘောဒီးယားက စားသောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ တွေ့ခဲ့တဲ့၊ အလုပ်လုပ်နေတဲ့ ခမာလူမျိုး တစ်ခုလပ်ကလေးအမေတစ်ယောက်က ကျွန်မကို ပြောပြတယ် သူ လက်ရှိ ကနေဒါက လူဖြူအဘိုးကြီးတစ်ယောက်နဲ့ တွဲနေတယ် အဘိုးကြီးက ပိုက်ဆံပုံမှန်ပို့ပေးတယ် တစ်နေ့နေ့ ကနေဒါခေါ်ချင်လည်း ခေါ်မယ်ပေါ့ သူဒီလိုတွဲနေတာ သူ့သမီးလေးရှေ့ရေးအတွက်ဖြစ်တယ်ဆိုတာ ကျွန်မကို ပြောပြတယ် အဲ့တော့ အချစ်ဆိုတာ ဟိုဘက်ရော ဒီဘက်ရော ဘက်ပေါင်းစုံက အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် ကိုယ့်အတွက်ကိုယ် ကိုယ်လိုချင်တာနဲ့ အဆင်ပြေနေသေးလို့ အတူရှိနေကြတာမျိုးကို ဆိုလိုသလား ကျွန်မ စဉ်းစားမိတယ် လူဖြူကြီးစိုးရေးဝါဒရှိ‌နေသေးသရွေ့ အဲ့ဒီအပေါ်ကို လိုက်ပြီး ကိုယ့်ဘဝတိုးတက်ရာ တိုးတက်ကြောင်း လိုက်စားကြတဲ့သူတွေလည်း ရှိနေဦးမှာပဲလေ)

ကျွန်မ ကောက်ချက်ချတာကတော့ အချစ်တွေမှာ မကင်းတဲ့ ပါဝါရွေ့လျားမှုတွေကို ဘယ်လောက်ထိ ထည့်စဉ်းစားကြမလဲဆိုတဲ့ မေးခွန်းပဲ လူဖြူနဲ့မှ မဟုတ်ဘဲ အချစ်ဆက်ဆံရေးတိုင်းမှာ ပါဝါရွေ့လျားမှုတွေ ရှိနေတယ် heteronormative (ယောင်္ကျား မိန်းမ) ချစ်ကြိုက်ရေးတွေမှာလည်း လူမျိုးချင်း၊ ဘာသာချင်းတူနေရင်တောင်မှ ဖိုသဘောတရား၊ လူတန်းစားအနိမ့်အမြင့်၊ အသက်အရွယ် အစရှိတဲ့ ပါဝါရွေ့လျားမှုတွေ ရှိနေသေးတာပဲ လူမျိုးခြားနဲ့ ချစ်ကြိုက်ခြင်းနောက်က ပါဝါရွေ့လျားမှုတွေသာမက ၂၀၁၅ ခုနှစ်က မြန်မာပြည်က မဘသဘုန်းကြီးတွေ တင်သွင်းတဲ့ မျိုးစောင့်ဥပဒေလိုမျိုးပဲ တစ်ကိုယ်ရေး ပုဂ္ဂိုလ်ရေးကိစ္စလို့ သတ်မှတ်ထားကြတဲ့ အိပ်ခန်းထဲကအိမ်ထောင်ရေးဟာ နိူင်ငံတော် လူမျိုးမျိုးဆက်ပွားရေးနဲ့ တိုက်ရိုက်ဆက်စပ်ပတ်သက်နေပြန်တာကို မျက်ဝါးထင်ထင် တွေ့ရတယ်

အဲ့တော့ သေချာစဉ်းစားကြည့်ရင် ချစ်တယ်လို့ ဆိုတာဟာ အချစ်သက်သက်ပဲလား အချစ်ရဲ့အ‌နောက်မှာ၊ အရှေ့မှာ၊ အချစ်အလယ်ခေါင်တည့်တည့်ကြီးထဲမှာ တခြားဘာတွေ ပါနေသေးလဲ? ဒါကို ချစ်လို့ပါလို့ ခေါင်းစဉ်တပ်လိုက်ပြီး ဒီ ပါဝါကစားမှုတွေကို ကျွန်မတို့ မျက်စိအောက်ကနေ ဘယ်လို ဖျောက်ဖျက်ပစ်လိုက်ကြသလဲ?

ကျွန်မအမြင်အရတော့ ဘယ်နေရာမှာမှ ဖြူစင်ပါတယ်ဆိုတဲ့၊ ရိုးသားပါတယ်ဆိုတဲ့ အချစ်ဆိုတာ ရှိမနေဘူး စိတ်ခံစားချက်တွေတိုင်းဟာ လူ့အပေါင်းအသင်းအဖွဲ့အစည်းတွေရဲ့ လှုံ့ဆော်မှုတွေကနေ တန်ပြန်ထင်ဟပ်နေတဲ့အရာတွေလို့ ယူဆတဲ့သူတစ်ယောက်အနေနဲ့ အချစ်စစ်အချစ်မှန်ပါလို့ ကြားရင်ကို အော်ဟစ်ပြီး ရယ်ချင်မိတယ် ၅၂၈ လို့ပြောကြတဲ့ မိဘ သားသမီးချစ်ခင်ရေးတွေမှာရော ငါမိဘမို့လို့ဆိုတဲ့ ခေါင်းစဉ်အောက်ကနေ အချစ်တွေဟာ ဘယ်လိုအကြမ်းဖက်မှုတွေ ဖြစ်သွားသလဲ? လူ့ဘောင်စနစ်တွေရဲ့ ဖိနှိပ်မှုတွေအရ မိဘမဖြစ်ချင်လည်း ဖြစ်လိုက်ရတဲ့ သူတွေအဖို့ ဝမ်းနဲ့ လွယ်မွေးထားလို့ အလိုအလျောက်ချစ်ရမယ်ဆိုတဲ့ အဆိုတွေကြားထဲမှာ နစ်မွန်းသွားကြရတာ၊ လူအချင်းချင်း မိသားစုခေါင်းစဉ်အောက်ကနေ ညှင်းပန်းနှိပ်စက်မှုတွေ ဖြစ်တာတွေကိုရော ကျွန်မတို့ အချစ်ရဲ့သဘာဝ‌တွေလို့ပဲ သတ်မှတ်ကြမလား?

ကျွန်မရဲ့အချစ်ဋီကာကိုတော့ လူမည်းပညာရှင် စာရေးသူ ဘယ်လ်ဟွတ်ခ်ရဲ့ ၁၉၉၉ ခုနှစ်ထုတ် “အချစ်အကြောင်းအစုံအလင်” ဆိုတဲ့ စာအုပ်ထဲက စာသားတစ်ချို့နဲ့ အဆုံးသတ်ချင်တယ်

“Understanding knowledge as an essential element of love is vital because we are bombarded daily with messages that tell us love is about mystery, about that which cannot be known. We see movies in which people are represented as being in love who never talk with one another, who fall into bed without ever discussing their bodies, their sexual needs, their likes and dislikes. Indeed, the message is received from the mass media is that knowledge makes love less compelling; that it is ignorance that gives love its erotic and transgressive edge. These messages are brought to us by profiteering producers who have no clue about the art of loving, who substitute their mystified visions because they do not really know how to genuinely portray loving interaction.”

“အချစ်ရဲ့ အဓိကမပါမဖြစ်အရာတစ်ခုဟာ သိမှုဆိုတာဆိုတာကို သဘောပေါက်ဖို့ အရမ်းအရေးကြီးတယ် ဘာလို့လဲဆိုတော့ နေ့တိုင်း ငါတို့ကို အချစ်ဆိုတာ ဆန်းကြယ်တယ်၊ သေချာသိလို့မရတဲ့အရာတစ်ခုလို့ ပြောနေကြတဲ့စကားတွေနဲ့ပဲ ကြုံနေရလို့ပဲ ရုပ်ရှင်တွေထဲမှာ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်ချစ်ပါတယ်ဆိုတဲ့သူတွေက အချင်းချင်း စကားတောင် သေချာမပြောကြတာကို ငါတို့ တွေ့ရတယ် ကိုယ့်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်၊ ကိုယ့်လိင်ဆက်ဆံမှုအတွက် ဘာတွေလိုအပ်လဲ၊ ဘာကြိုက်လဲ၊ ဘာမကြိုက်ဘူးလဲဆိုတာတောင် မဆွေးနွေးကြဘဲ အတူတူအိပ်လိုက်ကြတာတွေ တွေ့ရတယ် ဒီလို မီဒီယာတွေကနေ ထဲထဲဝင်ဝင်သိမှုတွေဟာ အချစ်ဆိုတာကို ပိုပြီး စိတ်ဝင်စားစရာမကောင်းတော့အောင် လုပ်ပေးတယ်ဆိုတဲ့ မက်ဆေ့တွေကို ပေးနေတယ် လျစ်လျှူရှုမှုတွေဟာ အချစ်ကို သူ့ရဲ့ ဆန်းကြယ်တဲ့ တန်ခိုးတွေ၊ အီရောတစ်လို့ ခေါ်တဲ့ စိတ်ကို လှုံ့ဆော်ထကြွမှုပေးတဲ့ တန်ခိုးတွေ ရှိနေအောင် လုပ်ထားပေးတယ် တကယ်တော့ ဒီမက်ဆေ့တွေဟာ ချစ်တတ်ခြင်းအနုပညာကို လားလားမျှမသိတဲ့၊ အမြတ်ထုတ်ဖို့သာကြံနေတဲ့သူတွေက တီထွင်လိုက်တဲ့ အချစ်ရဲ့ ဆန်းကြယ်မှုသာ ဖြစ်တယ် ဘာလို့လဲဆိုတော့ အချစ်ဆိုတာ၊ ချစ်ခြင်းနဲ့ ဆက်ဆံတဲ့ ပေါင်းသင်းမှုတွေဟာ ဘယ်လိုလဲဆိုတာ သူတို့ကိုယ်တိုင် ဘယ်လို စစ်စစ်မှန်မှန် ပြသရမလဲဆိုတာ မသိကြလို့ပဲ”

ဘယ်လ်ဟွတ်ခ် ဆိုလိုချင်တာကတော့ ကျွန်မအထက်ကပြောခဲ့သလိုပဲ အချစ်ဆိုတာကို ကျွန်မတို့ လူ့အဖွဲ့အစည်းတွေထဲမှာ ဆန်းကြယ်တယ်၊ လက်ဆုပ်လက်ကိုင်ပြလို့မရဘူးလို့ ယူဆကျင့်ကြံရာနောက်က မြေမြှုပ်ခံထားရတဲ့ တကယ်တမ်းရှိနေတဲ့ ချစ်ခြင်းနဲ့ ပတ်သက်တဲ့၊ ချစ်ခြင်းကို အခြေခံတဲ့ ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးတွေရဲ့ အရေးကြီးမှုတွေကို ထောက်ပြသွားတာပါပဲ တကယ်တမ်း အချင်းချင်းကြားက ကြင်နာမှုတွေ ဖြစ်ပေါ်လာဖို့ လိုအပ်နေတဲ့ အချင်းချင်းသိမှုတွေကို ကျွန်မတို့ လက်လွတ်စပယ် ချောင်ထိုးထားလိုက်ကြတာတွေကို ထောက်ပြထားတယ် သမီးရည်းစားပဲ၊ မိဘပဲ၊ ကလေးပဲလို့ဆိုပြီး ချစ်တဲ့သူတွေနဲ့ ပိုမိုရင်းနှီးကြရမဲ့အစား အချစ်ခေါင်းစဉ်အောက်မှာ အလှမ်းတွေဝေးနေကြသေးတာကို ဟွတ်ခ်က ထောက်ပြသွားတယ် စနစ်တွေ၊ နိူင်ငံရေးတွေ၊ အရင်းရှင်စနစ်တွေ၊ ဖိုဝါဒတွေ၊ လူတန်းစားပြဿနာတွေ၊ လူမျိုးရေးခွဲခြားမှုတွေနဲ့ လုံးလုံးမှ မဆိုင်ဘဲ ဒီတိုင်း ချစ်ချင်လို့ ချစ်ဝာာဆိုတဲ့ အယူအဆတွေနောက်က ဘာလို့ ချစ်တာလဲဆိုတဲ့ မေးခွန်းရဲ့အဖြေဟာ အခန်းထဲမှာ အလုံးလိုက် အကောင်လိုက်ရှိနေတဲ့ ဆင်တစ်ကောင်လိုပဲ လက်နဲ့ ထိတွေ့နေပေမဲ့ မျက်စိတွေက မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်ထားကြတဲ့ အချစ်ရဲ့ သဘောတရားတွေကို ကျွန်မကတော့ ခဏတာဖြစ်ဖြစ် ပိတ်ကားလှစ်ပြီး တစ်လုံးတစ်ခဲတည်း ရှုစားကြည့်ချင်တယ် ချစ်တယ်ဆိုတဲ့ စကားလုံး‌နောက်က ဘယ်လိုချစ်တာလဲဆိုတဲ့‌မေးခွန်းကို အသက်ရှင်နေသေးသရွေ့ အဖြေထုတ်ရုံသက်သက်သာမဟုတ်ဘဲ နှစ်ရှည်လများစီးမျောခံစားသက်ဝင်တတ်တဲ့ ချစ်သူမျိုး ကျွန်မ ဖြစ်ချင်တယ်

ပုံ – တိုက်ခန်းတစ်ခန်းတွင် သူငယ်ချင်းများ ထမင်းလက်ဆုံစားရန် အတူတကွပြင်ဆင်လှီးချွတ်ချက်ပြုတ်နေကြစဉ်

ဘယ်လ်ဟွတ်ခ်ရဲ့ “အချစ်အကြောင်းအစုံအလင်” All About Love စာအုပ် အစအဆုံး pdf

တပ်ဖျက်သိမ်းရေး – အဘောလစ်အဆိုလား?

လွန်ခဲ့တဲ့ ရက်ပိုင်းထဲမှာ သီဟဝင့်အောင်နဲ့ ထက်မင်းလွင်တို့ ရေးသားထားတဲ့ “ဘာလက်နက်ကိုင်စစ်တပ်မှ မရှိတဲ့ မြန်မာပြည်ကို မျှော်ရည်မှန်းချိန် တန်ပြီ” ဆိုတဲ့ ဆောင်းပါးတစ်ပုဒ်ကို ဖတ်လိုက်ရပါတယ် (မူရင်းကိုတော့ Review of Democracy blog မှာ အင်္ဂလိပ်လို ထုတ်ပြန်ခဲ့ပြီး သီဟဝင့်အောင်ရဲ့ Medium blog ကနေ မြန်မာလိုပြန်ထားတာရှိတဲ့အတွက် မြန်မာပြန်ကိုပဲ ကျွန်မ အဓိကထားသုံးသပ်သွားပါမယ်)

ပထမဆုံး မြန်မာပြည် နိူင်ငံရေးအသိုင်းအဝိုင်းထဲမှာ Abolition ဆိုပြီး ပိုင်ပိုင်နိူင်နိူင် သုံးထားတာ၊ စစ်အစိုးရကိုသာမက လက်နက်ကိုင်စစ်တပ်ပေါင်းစုံကို abolish လုပ်ရမယ်ဆိုပြီး တိတိလင်းလင်းဆိုထားတဲ့ စာရေးသူနှစ်ယောက်ရဲ့ အာဘော်ကို abolitionist တစ်ယောက်အနေနဲ့ ကျွန်မ သဘောကျမိတယ်ဆိုတာ စကားချပ်ခံချင်တယ် နိူင်ငံရေးနဲ့ပတ်သက်လာရင် ဝင်ရိုးစွန်းနှစ်ခြမ်း (စစ်တပ်ထောက်ခံသူနဲ့ NUG/PDF ထောက်ခံသူ) ကြားမှာပဲ တစ်ခုခုကို ရွေးချယ်ကြရတဲ့၊ ရွေးချယ်နေကြတဲ့ခေတ်မှာ ဒီလိုမျိုး တပ်ဆိုရင် ဘယ်တပ်ကိုမဆို ဖြုတ်ချရမယ်လို့ ဆိုတာဟာ တော်ရုံတန်ရုံအများကြိုက်တဲ့စကားမဟုတ်ဘူးဆိုတာ ကျွန်မ သိနေတဲ့အတွက် စာရေးသူနှစ်ယောက် ပေါ်ပေါ်ထင်ထင် ချရေးထားတာကို abolitionist သဘောတရားတွေကို လက်ခံကျင့်သုံးချင်တဲ့သူတစ်ယောက်အနေနဲ့ သဘောကျတယ်လို့ အရင်ဆိုပါရစေ

ဒီလို စကားပလ္လင်ခံပြီးတော့ ကျွန်မ စာရေးသူနှစ်ယောက်ရဲ့ ဆောင်းပါးကို သေချာသုံးသပ်ကြည့်ချင်ပါတယ် အသေးစိတ်အာဘော်တွေကို မသုံးသပ်ခင် ယေဘုယျအနေနဲ့ abolition ကို မြန်မာမှုပြန်ထားပုံကို ကျွန်မ အရင် စဉ်းစားကြည့်ချင်တယ် သီဟဝင့်အောင်ရဲ့ မြန်မာပြန်မှာတော့ abolition ကို “ဖျက်သိမ်းရေး” (စစ်တပ်ဖျက်သိမ်းရေး)လို့ သုံးထားတာ တွေ့ရပါတယ် ဒါက ကျွန်မအတွက် စိတ်ဝင်စားစရာပါပဲ abolition ကို ကျွန်မအရင်ရေးခဲ့တဲ့ စာတွေအရသော်လည်းကောင်း၊ ပြီးခဲ့တဲ့လတွေထဲက abolition အကြောင်းဖတ်ခဲ့ကြတဲ့ စာတွေထဲမှာရော၊ စီမုန်းမာဂ်စာလင်းရဲ့ ဆောင်းပါးကို ဘာသာပြန်ထားတာမှာရော “စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးခြင်း” လို့ ကျွန်မ ဘာသာပြန်ခဲ့ပါတယ် ဒါကတော့ ကျွန်မအမြင်အရ abolition ဟာ စစ်တပ်ဆိုတဲ့ အဆောက်အအုံတစ်ခု၊ infrastructure တစ်ခုကိုပဲ ဖျက်ဆီးဖို့ ဆိုလိုတာမဟုတ်ဘဲ စစ်တပ်နဲ့တကွ တခြားသော ချိတ်ဆက်နေတဲ့၊ အချင်းချင်း ထောက်ပံ့ပေးနေတဲ့ ထောင်၊ ရဲအစရှိတဲ့ စနစ်တွေကနေမှတဆင့် လူမှုရေးနဲ့ ရိုးရာဓလေ့စနစ်တွေ ဖြစ်တဲ့ မဟာဖိုဝါဒ၊ အထက်အောက်ဝါဒ အစရှိတာတွေကိုပါ ဖြိုချခြင်းကို ဆိုလိုတယ်လို့ ကျွန်မ ယူဆလို့ပါပဲ သို့ပေသိ ထားပါတော့ အင်္ဂလိပ်စာလုံးတွေနဲ့ အင်မတန်ကျယ်ပြန့်တဲ့ သီအိုရီအတွေးအခေါ် concept တွေကို မြန်မာမှုပြုတဲ့အခါ စံစကားလုံးပြုဖို့ကတော့ ခက်နေသေးတာပါပဲ (စံလည်း ပြုစရာလိုချင်မှ လိုပါမယ် ဥပမာ – ဖီမီနင့်ဇင်ကိုပဲ ကြည့်ပါ ဖမ်မန်နင့်လို့ သုံးတဲ့သူရှိသလို အမျိုးသမီးဝါဒလို့ သုံးကြတဲ့သူတွေလည်း အခုထိရှိနေသေးတုန်းပါပဲ) အဓိက စကားအခေါ်အဝေါ်တွေကို စံပြုတာထက် ဒီလို အင်္ဂလိပ်ဝေါဟာရ concept တွေကို မြန်မာမှုပြုတဲ့အခါ ဘယ်လိုအဓိပ္ပါယ်တွေကို သုံးတဲ့သူက ဖော်ကျူးချင်တာလဲဆိုတာက ပိုစိတ်ဝင်စားစရာပါ

(အင်္ဂလိပ်စာလုံးလို့ ပြောလို့ အမျိုးသားရေးစိတ်ဓါတ်ပြင်းထန်သူတွေက ဒီကိုလိုနှိုက်ဇေးရှင်းတို့၊ ဖီမီနင့်ဇင်တို့၊ အခု အဘောလစ်ရှင်းနစ်ဇင်တို့တွေ အကုန်လုံးဟာ အနောက်နိူင်ငံတင်သွင်းကုန်တွေပဲဆိုပြီး ဝါးလုံးရှည်နဲ့ သိမ်းကြုံးပြီး ပုတ်ခတ်ကောင်း ပုတ်ခတ်ကြပါဦးမယ် အနောက်လို့ပြောတိုင်းလည်း လူဖြူအနောက်ကိုပဲ ဘိုးတော်ခေါ်နေတာ မဟုတ်ကြောင်း၊ အနောက်သည်လည်း အရှေ့လိုမျိုးပဲ တစ်ပြေးညီ ခေတ်မီတိုး‌တက်နေတာမဟုတ်ကြောင်း သတ်သတ် ရေးချင်ပါသေးတယ် အနောက်တင်သွင်းဆိုပြီး xenophobic လို့ ခေါ်တဲ့ အပြင်မုန်းတဲ့စိတ်ဓါတ်တွေကို အမျိုးသားရေးစိတ်ဓါတ်နဲ့ ရောသမမွှေထားတဲ့ ဝေဖန်ချက်တွေကတော့ ကျွန်မအတွက် ခြေခြေမြစ်မြစ်ရှိမနေဘူးဆိုတာ စကားချပ်ခံပါရစေ)

အဲ့ဒီတော့ ပြန်ကောက်ရရင် စာရေးသူနှစ်ယောက်အနေနဲ့ အဘောလစ်ရှင်းကို ဆိုလိုတဲ့နေရာမှာ ဘယ်လိုအဘောလစ်ရှင်းမျိုးကို ဆိုလိုချင်တာလဲဆိုတာ ကျွန်မ စာဖတ်ရင်း မသဲမကွဲဖြစ်မိတယ် စစ်တပ်ကိုဖျက်သိမ်းရမယ်ဆိုတဲ့ အဘောလစ်ရှင်းအယူအဆကို လက်ခံသလို လက်နက်ကိုင်တပ်၊ ဖက်ဒရယ်တပ်တွေအကုန်လုံးကို ဖျက်သိမ်းရမယ်ဆိုတာကိုလည်း အဘောလစ်ရှင်းနစ်အမြင်နဲ့ ကျွန်မ လက်ခံနိူင်ပါတယ် ဒါပေမဲ့ ဘယ်လိုမျိူးပုံစံနဲ့ ဒီတပ်တွေကို ဖျက်သိမ်းစေချင်သလဲ၊ ဖျက်သိမ်းကြမလဲဆိုတဲ့နေရာမှာတော့ ကျွန်မ နားလည်မှု လစ်ဟင်းသွားတယ်

စစ်တပ်ကို ဖျက်သိမ်းရမယ်ဆိုတဲ့နေရာမှာ စာရေးသူနှစ်ယောက်က ဒီလိုမျိုး ရေးထားပါတယ်

“ယနေ့ကာလ တော်လှန်ရေးနဲ့ ဦးဆောင်နေအဖွဲ့အစည်းတွေက စစ်အာဏာရှင်စနစ်ကို အဆုံးသတ်ပြီး ဖက်ဒရယ်ဒီမိုကရေစီစနစ် တည်ဆောက်ရန် မျှော်မှန်းထားကြောင်း အကြိမ်ကြိမ် ကြေညာပြီး ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် နိုင်ငံရေးမှာ စစ်တပ်ရဲ့ လွှမ်းမိုးစွက်ဖက်မှုကို အဆုံးသတ်ဖို့နဲ့ ဖက်ဒရယ်ဒီမိုကရေစီ ပြည်ထောင်စု တည်ဆောက်ရေးဆိုတဲ့ ကြီးကျယ်တဲ့ ရည်မှန်းချက်တွေ အောင်မြင်ဖို့ရန်မှာ လူမျိုးအုပ်စု-သွေးသားတော်စပ်မှုအပေါ်အခြေခံတဲ့ အမျိုးသားရေးဝါဒနဲ့ ဒီဝါဒကနေ ပေါက်ဖွားလာတဲ့ လက်နက်ကိုင်အဖွဲ့အစည်းတွေအားလုံးကို ဖျက်သိမ်းပစ်ရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီနေရာမှာ လက်ရှိမြန်မာစစ်တပ်/ဗမာစစ်တပ်ကို အခု ပြည်သူ့ကာကွယ်ရေးတပ်ဖွဲ့ (PDF) လို့ခေါ်တဲ့ တပ်ဖွဲ့တွေ၊ ဒါမှမဟုတ် အနာဂတ်မှာ PDF တွေနဲ့ တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်တပ်ဖွဲ့ EAO တွေ ပေါင်းစည်းပြီး ဖွဲ့စည်းမယ်ဆိုတဲ့ ဖက်ဒရယ်အာမီနဲ့ အစားထိုး ပြောင်းလဲပစ်လိုက်ရမယ်လို့ ဆိုလိုတာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒီနေ့ မြန်မာပြည်လို့ ခေါ်တဲ့ ဒေသမှာ အမျိုးသားစစ်တပ်၊ ဘာစစ်တပ်၊ ဘာလက်နက်ကိုင်တပ်ဖွဲ့မှ မထားတော့ဘဲ လက်နက်ကိုင်တပ်အားလုံး ဖျက်သိမ်းပစ်ဖို့ကို ဆိုလိုတာ ဖြစ်ပါတယ်။”

ဒီအာဘော်ဟာ ကျွန်မအတွက် စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းပါတယ် ဘာလို့လဲဆိုတော့ စာရေးသူတွေအနေနဲ့ တပ်ဆိုတဲ့အယူအဆအမူအကျင့်ကို ဖျက်သိမ်းဖို့ဆိုတဲ့နေရာမှာ “လူမျိုးအုပ်စု-သွေးသားတော်စပ်မှုအပေါ်အခြေခံတဲ့ အမျိုးသားရေးဝါဒနဲ့ ဒီဝါဒကနေ ပေါက်ဖွားလာတဲ့ လက်နက်ကိုင်အဖွဲ့အစည်းတွေအားလုံး” ကို ဖျက်သိမ်းပစ်ရမယ်လို့ ဆိုထားပါတယ် ဒီအဆိုကို ကျွန်မ အနုစိတ်ပြီး စဉ်းစားကြည့်ချင်တယ် တစ်လောက ကျွန်မ ဘာသာပြန်ခဲ့တဲ့ မာဂ်စာလင်းရဲ့ ဆောင်းပါးအောက်မှာ ရေးခဲ့တဲ့ မှတ်ချက်တွေထဲကလိုပဲ ကျွန်မတို့ကို ဖိနှိပ်ထားတဲ့ စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးဖို့ဆိုတာ ကျွန်မတို့ ခန္ဓာနဲ့စိတ်တွေဟာ ဖိနှိပ်ခံထားရပါတယ်ဆိုတာကို မိမိကိုယ်ကို သတိမူမိရာကနေ စရမယ်ဆိုတာကို ပြန်သတိရမိတယ် အဲ့ဒီလိုဆိုရင် လူမျိုးစုစစ်တပ်‌တွေကို ဖျက်သိမ်းဖို့ဆိုတာ အဲ့ဒီ လူမျိုးစုဖြစ်တည်မှု၊ လူမျိုး‌စုတွေအပေါ်အခြေခံထားတဲ့ နိူင်ငံရေးဝါဒတွေ (ရိုးရာဓလေ့ထုံးစံတွေပါ အပါအဝင်)ဟာ အဲ့ဒီလူမျိုးစုတွေကို ပြန်ပြီး ဖိနှိပ်ထားတယ်ဆိုတဲ့ ပထမအချက်ကို အရင် သဘောပေါက်ရမယ်လို့ ကျွန်မ တွေးမိတယ်

ဒါဟာ တစ်နည်းပြောရရင် identity politics တွေကို ဆိုလိုတာပါပဲ ကချင်၊ ကရင်၊ မွတ်စလင်၊ မိန်းမအစရှိတဲ့ ဖြစ်တည်မှုတွေကို အခြေခံပြီး စစ်တပ်စနစ်ကို ကျင့်သုံးလာရင် အဲ့ဒီစစ်တပ်စနစ်ကို ဖျက်သိမ်းဖို့ဆိုတာ အဲ့ဒီဖြစ်တည်မှုတွေကိုပါ ခဝါချဖျက်သိမ်းဖို့ လိုလာတာပါပဲ ဖြစ်တည်မှုလေဘယ်တွေကို အရင်မဖျက်သိမ်းဘဲ အဲ့ဒီနောက်က ပေါ်ပေါက်လာတဲ့ တပ်စနစ်၊ ထောင်စနစ်၊ ရဲစနစ်ဆိုတာကို ဖျက်သိမ်းဖို့က ကျွန်မအမြင်မှာ ခက်ပါတယ် စာရေးသူနှစ်ယောက်အနေနဲ့ရော အဲ့ဒီအချက်ကို စဉ်းစားမိကြသလား ကျွန်မ စိတ်ဝင်စားမိတယ် စဉ်းစားမိရင် မိမိရဲ့ ဖြစ်တည်မှုလေဘယ်တွေကို ဘယ်လိုဖျက်သိမ်းဖို့ စဉ်းစားမိသလဲဆိုတာ ကျွန်မ သိချင်မိတယ် ဒါက ဝေဖန်တယ်ဆိုတာထက် စဉ်းစားတွေးခေါ်မှုပိုင်းဆိုင်ရာ နှီးနှောကြည့်ချင်တာပါပဲ

ဘာလို့လဲဆိုတော့ ဖြစ်တည်မှုတွေကို အခြေခံပြီး ရုန်းကန်ကြမှုတွေ၊ အခွဲခြားခံရမှုတွေဟာ တော်‌ရုံတန်ရုံအကုန်လုံး မေ့ပျောက်လိုက်ကြဖို့ မလွယ်ပါဘူး ဘယ်လောက်ပဲ မိန်းမဖြစ်တည်မှုကို မေ့ပျောက်ပြီး ယောင်္ကျား၊ မိန်းမ တန်းတူသဖွယ်နေကြပါလားလို့ ပြောရတာလွယ်ပေမဲ့ ဂျန်ဒါတန်းတူအခွင့်အရေးရှိပါတယ်ဆိုတဲ့ နေရာတွေမှာတောင် ဂျန်ဒါအခြေပြု ဖိနှိပ်မှုတွေ ရှိနေသေးသလို လူမျိုးစုစစ်တပ်တွေလည်း ဗမာစစ်တပ်က ဖိနှိပ်တိုက်ခိုက်နေသေးသရွေ့ တပ်ကို ဖျက်သိမ်းပြီး နေကြပါလား ပြောရတာ ခက်ပါတယ် ဒီလိုပြောလို့ ကျွန်မက တပ်စနစ်ကို လူမျိုးစုတွေမို့လို့ အားပေး‌အားမြှောက်ပြုနေတာမဟုတ်ပါဘူး လူမျိုးစုတပ်တွေထဲမှာကိုက ဖြိုချရမဲ့၊ ပြဿနာတွေရှိနေတဲ့ အထက်အောက်စနစ်တွေ၊ လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာအကြမ်းဖက်မှုတွေရှိနေသေးဆဲဆိုတာ သိပါတယ် ဒါပေမဲ့ ဒီနေရာမှာ ကျွန်မထောက်ပြချင်တာက စာရေးသူနှစ်ယောက်ရဲ့ တပ်စနစ်ကို ဖျက်သိမ်းဆိုတဲ့ အာဘော်ဟာ သွားနိူင်ရင် သွားသင့်သလောက်နဲ့ စာဖတ်သူတွေအတွက် လစ်ဟင်းသွားတယ်ဆိုတာပါပဲ အဘောလစ်ရှင်းနစ်အမူအကျင့်ကို လက်ခံကျင့်သုံးချင်တဲ့သူတစ်ယောက်အနေနဲ့ ကျွန်မအတွက်ကတော့ စိတ်ကူးယဉ်ပုံဖော်မှုဟာ အဖြေပါပဲ ဒါကို ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းက အဘောလစ်ရှင်းနစ်သမားတွေကလည်း ထပ်ခါတလဲလဲ ရေးထားကြပါတယ် အထက်က ပြောသလို မိမိကိုယ်ကိုယ်ရဲ့ ဖြစ်တည်မှုကို ဖြိုချဖျက်ဆီးဖို့ဆိုတာ မိမိဟာ လက်ရှိဖြစ်နေတာထက် ဘာရော ဖြစ်နိူင်ဦးမလဲဆိုတာကို မြင်ယောင်တတ်ဖို့ အခွင့်အရေး၊ စိတ်ခန္ဓာ သယံဇာတတွေ လိုတယ် ဒီအလေ့အကျင့်ဟာလည်း အခုရေတွင်းတူး အခုရေကြည်သောက်လို့ရတဲ့ အလေ့အကျင့် မဟုတ်တော့ ခက်တယ် နောက်ပြီး စိတ်ကူးယဉ်ပါဆိုတဲ့ စကားဟာ ကျွန်မအတွေ့အကြုံအရ ဖိုဆန်တဲ့ (ဒီနေရာမှာ ယောင်္ကျားဖြစ်နေမှ ဖိုဆန်တာ မဟုတ်ပါဘူး) နိူင်ငံ‌ရေးသမား၊ ပညာရှင်တွေအတွက် အင်မတန်မှ ပြောရခက်တဲ့ စကားလုံးတစ်လုံးပဲ စာရေးသူနှစ်ယောက်ရော စိတ်ကူးယဉ်ပုံဖော်ပါလို့ ပြောရတာ ခက်နေကြသ/မလား ကျွန်မ စိတ်ဝင်စားမိတယ် (ဆောင်းပါးထဲမှာတော့ ဖက်ဒရယ်အာမီကြီး ထောင်လိုက်မဟဲ့လို့ စိတ်ကူးယဉ်ကြတာတွေကိုတော့ ဝေဖန်ထားတာ ဖတ်ရပါတယ်)

(စိတ်ဝင်စားစရာက စာ‌ရေးသူနှစ်ယောက်က အဘောလစ်ရှင်းအကြောင်း ရေးသွားပေမဲ့ ဘယ်အဘောလစ်ရှင်း စာရေးသူတွေရဲ့ အတွေးအခေါ် အရေးအသားတွေကိုမှ မကိုးကားထားတာပါပဲ blog စာလုံးရေအကန့်အသတ်ကြောင့်ပဲလားတော့ မပြောတတ်ပါ ဒါပေမဲ့ အဲ့ဒီလို အဘောလစ်ရှင်းနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ ပညာရှင်တွေ၊ တက်ကြွလှုပ်ရှားသူတွေ ဖြစ်တဲ့ အန်ဂျလာဒေးဗစ်တို့၊ မာရီယန် ကာဗာတို့၊ ဒင်းစပိတ်တို့ရဲ့ စာတွေ၊ အတွေးအခေါ်ကို မကိုးကားထားတော့ အဘောလစ်ရှင်းနဲ့ စိမ်းတဲ့သူတွေအတွက် ဒီအာဘော်ဟာ “utopic” ဖြစ်တယ်လို့ အဲ့ဒီဆောင်းပါးကို တုံ့ပြန်ချက်တွေမှာ အလွယ်တကူပုတ်ခတ်တာတွေကို ကျွန်မ ‌တွေ့ရတယ် အဘောလစ်ရှင်းသဘောတရားတွေဟာ မရင်းနှီးသူတွေအတွက် Utopic ဆန်တယ်လို့ ဝေဖန်ခံရတာ ပြဿနာတစ်ခုပါပဲ ဒီအကြောင်းတွေနဲ့ ပတ်သက်ပြီး အောက်မှာ ညွှန်းစာတွေ ထည့်ထားပေးပါတယ်)

နောက်တစ်ချက်က စာရေးသူနှစ်ယောက် တိတိလင်းလင်း ဝေဖန်ထားတဲ့ EAO တွေရဲ့ “ကျဉ်းမြောင်းတဲ့ လူမျိုးအပေါ်အခြေခံတဲ့ အမျိုးသားရေးဝါဒ” ဟာ လွတ်မြောက်ရေးအတွက် အသုံးမဝင်ဘူးဆိုတဲ့ အာဘော်ပါပဲ ဒါကိုလည်း ယေဘုယျအားဖြင့် ကျွန်မ လက်ခံပါတယ် လူမျိုး‌စုအခြေပြု အမျိုးသားရေးအမြင်လို့ ခေါ်တဲ့ ethnonationalism ဟာ အမျိုးသားရေးဝါဒလိုမျိုးပဲ ဝေဖန်သုံးသပ်သင့်တဲ့အရာတစ်ခုပဲ ဗြိတိသျှကိုလိုနီခေတ်နောက်မှာ ထကြွလာတဲ့ ဝံသာနုစိတ်ဓါတ်တွေဟာ အခုကာလ‌တွေထိအောင် ရှင်သန်နေကြဆဲဖြစ်တဲ့အတွက် ဗမာလူမျိုးကြီးဝါဒအောက်မှာ ပုန်ကန်ထကြွရာကနေ ဖြစ်တည်လာတဲ့ လူမျိုးစုအမျိုးသားရေးစိတ်ဓါတ်တွေဟာ ပြင်းထန်နေတာ ထူးတဲ့ကိစ္စတော့ မဟုတ်ပါဘူး ဗမာလို ကြီးပြင်းလာတဲ့လူတစ်ယောက်အနေနဲ့ ဗမာမဟုတ်တဲ့ လူမျိုးစုတွေကို သူတို့ရဲ့ အမျိုးသားရေးစိတ်ဓါတ်တွေကို လျှော့ချလို့ ပြောရမှာတော့ ဗြိတိသျှလူဖြူတစ်ယောက်က ဝံသာနုဗမာတစ်ယောက်ကို ဖျင်ကြမ်းအင်္ကျီတွေ ဘာလို့ ဝတ်နေသေးတာလဲ ပြောသလိုမျိုးဖြစ်တဲ့အတွက် ကျွန်မတော့ နည်းနည်း လက်ရွံ့မိတယ် ဒီနေရာမှာ လူဖြူယောင်္ကျားတစ်ယောက်လို ပိရိမစ်ရဲ့ ထိပ်ဆုံးမှာ မရှိနေတဲ့၊ ဖိနှိပ်မှုတွေကို အလွှာလိုက် ပုံသဏ္ဍာန်မတူပေမဲ့လည်း ခံစားနေကြရတဲ့ လူအုပ်စုတွေအချင်းချင်း တစ်စုက နောက်တစ်စုကို ဆရာကြီး သဘာကြီးလိုမျိုးပုံစံနဲ့ ပြောတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ ဘယ်လို အတူတကွ လက်တွဲပြီး လွတ်မြောက်ဖို့ ကြိုးစားကြမလဲ? စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးဖို့ရာ အတူတကွ လက်တွဲမှုတွေ လိုအပ်နေတာ အမှန်ပဲ

နောက်ဆုံးအချက်အနေနဲ့ ဒီဆောင်းပါးထဲက အာဘော်တွေထဲမှာ ကျွန်မ သဘောမတူဆုံးတစ်ချက်က ဆောင်းပါးနောက်ဆုံးအချက်ပါပဲ

“မြန်မာပြည်သူတွေ ရင်ဆိုင်ရတဲ့ နံပါတ်တစ် အမျိုးသားလုံခြုံရေး အန္တရာယ်ဟာ ပြည်ပရန် မဟုတ်ဘဲ ပြည်တွင်းက ‘အမျိုးသားစစ်တပ်’ ပဲဆိုတာကို သမိုင်းက သက်သေပြခဲ့ပြီး ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါ့အပြင် ယူကရိန်းလိုမျိုး ပြည်ပရန် ကြုံရတဲ့အခါမှာ လက်နက်ထောက်ပံ့ခြင်းအပါအဝင် နည်းလမ်းပေါင်းစုံနဲ့ နိုင်ငံတကာက ကူညီကြတာကိုလည်း တွေ့ရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ မြန်မာပြည်လိုမျိုး (ဆီးရီးယားနှင့် အာဖဂန်နစ္စတန်လိုမျိုး) မှာ ယုတ်မာရိုင်းစိုင်းတဲ့ နိုင်ငံစစ်တပ်က ကိုယ့်ပြည်သူကို အကြမ်းဖက်တဲ့ အခါမှာတော့ နိုင်ငံတကာက ‘ပြည်တွင်းရေး’ ဆိုပြီး ဘာမှမကူညီကြတာကို တွေ့ရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။”

စာရေးသူနှစ်ယောက်က အရေးကြီးလှတဲ့၊ စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးခြင်းအကြောင်းပြောတိုင်း လူတွေ မေးခွန်းထုတ်လေ့ရှိတဲ့ ” နိုင်ငံရဲ့ အမျိုးသားလုံခြုံရေးက အမျိုးသားစစ်တပ်မရှိရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။” ဆိုတဲ့ မေးခွန်းကို ဖြေထားတဲ့ အဖြေဟာ လိုအပ်ချက်တွေရှိနေသေးတဲ့အပြင် စာရေးသူနှစ်ယောက်ကိုယ်တိုင် မသိမသာသော်လည်းကောင်း၊ သိသိသာသာသော်လည်းကောင်း လက်ကိုင်ထားဆဲဖြစ်တဲ့ အဘောလစ်ရှင်းသဘောတရားတွေနဲ့ ဆန့်ကျင့်နေတဲ့ နယ်နိမိတ်၊ နိူင်ငံအချုပ်အခြာအာဏာဆိုတဲ့သဘောတရားတွေကို လှစ်ဟာပြလိုက်တယ်လို့ ကျွန်မ မြင်မိတယ်

စာရေးသူနှစ်ယောက်ရေးထားတဲ့ မြန်မာပြည်ရဲ့ အဓိကရန်သူဟာ ပြည်တွင်းရန်ဖြစ်တယ်လို့ဆိုတဲ့ အာဘော်ကို ကျွန်မ လက်မခံပါဘူး (ပြည်တွင်းဆိုတာ ဘာကို ဆိုလိုလဲဆိုတာတောင် ပြန်စဉ်းစားကြည့်ရပါဦးမယ်) အမှန်တကယ် စနစ်တွေကို ဖြိုချသူသာဆိုရင် ကျွန်မတို့အပေါ် ဖိနှိပ်ထားတဲ့ စနစ်တွေဟာ ပြည်တွင်းမှာပဲ ပေါက်ဖွားပြီး ပြည်တွင်းမှာပဲ လည်ပတ်နေတာတော့ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ သဘောပေါက်ကောင်း သဘောပေါက်မိမှာပါ မြန်မာပြည်မှာ ဖွားပေမဲ့ ပြည်ပမှာကြီးတဲ့၊ ရွှေ့ပြောင်းအခြေချ‌သူတွေအပေါ် ဆက်လက်သက်ရောက်နေဆဲဖြစ်တဲ့ long-distance nationalism နဲ့ diaspora politics တွေကို အဘောလစ်ရှင်းသဘောတရားနဲ့ စဉ်းစားလို့ မရနိူင်ဘူးလား? Diaspora ကနေ EAO တွေ PDF တွေကို ထောက်ပံ့ပေးနေတဲ့ ငွေကြေးနဲ့ တခြားသောအရာတွေကိုရော ကျွန်မတို့ ဘယ်လိုသုံးသပ်ကြမလဲ? တိုတောင်းလှတယ်လို့ ကျွန်မ မြင်တဲ့ ဒီတစ်ပိုဒ်‌တည်းသော အဖြေဟာ ဒီမေးခွန်းရဲ့ အတိမ်အနက်ကို မကာမိပါဘူး စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးကြဟေ့ဆိုရင် မြန်မာပြည်က စစ်တပ်၊ ဘုရင်စစ်တပ်စနစ်၊ လူမျိုးစုစစ်တပ်တွေသာမက ပြည်ပက စစ်တပ်စနစ်ပေါင်းစုံကိုပါ ဖြိုချရမှာပါ ပြည်တွင်း/ပြည်ပဆိုတဲ့ နယ်နိမိတ်ကို အခြေခံထားတဲ့ တရားစီရင်မှုမျိုးဟာ အသုံးမဝင်ဘူး အဲ့တော့ “နိူင်ငံရဲ့ အမျိုးသားလုံခြုံရေး” ဆိုတာ အဘောလစ်ရှင်းနစ် အယူအဆအရ နိူင်ငံဆိုတာ ရှိမနေတော့တာဖြစ်တဲ့အတွက် အမျိုးသားလုံခြုံရေးဆိုတာ ရှိကိုမနေတော့ပါဘူး တကယ်လို့ တရားစီရင်ရေးကို ပြောကြမယ်ဆိုရင်လည်း အဘောလစ်ရှင်းသမားတွေ ပြောနေကြတဲ့ transformative justice ပြောင်းလဲစေတဲ့ တရားမျှတမှု‌ဆိုတာကို ရပ်ရွာပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုစီလိုက် ဘယ်လိုကျင့်သုံးကြမလဲ ကျွန်မတို့ ဆွေးနွေးလို့ ရပါတယ်

သီဟဝင့်အောင်နဲ့ ထက်မင်းလွင်ရဲ့ ဆောင်းပါးဟာ ကျွန်မအတွက် သဘောတူတာတွေရော၊ ဘဝင်မကျမိတာတွေရော ပါ‌ပြီး စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးခြင်းသဘောတရားတွေကို ဖတ်ရှုလေ့လာသူ၊ ကျင့်သုံးချင်သူတစ်ဦးအနေနဲ့ မြန်မာပြည်အခြေအနေအလိုက် အ‌တွေးတွေ အများကြီး ပေးသွားလို့ ဖတ်ရတာတော့ အားရပါးရရှိပါတယ် abolish the military hashtag တစ်ခုဟာ အာဏာသိမ်းကာလမှာ လူတိုင်းလိုလို သုံးလာကြတဲ့ hashtag တစ်ခုပါ ဒါပေမဲ့ အခု မြန်မာပြည်နိူင်ငံရေးအရ abolish လို့ ပြောတိုင်း အပေါ်ယံ ဖျက်သိမ်းဆိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ်နဲ့ ပြောချင်တာလား၊ အမေရိကန်ရဲ့ လူမည်းကျွန်စနစ်ကို ဖြိုချဖျက်ဆီးရာကနေ အခြေစိုက်ပေါ်ပေါက်လာတဲ့ အဘောလစ်ရှင်းလှုပ်ရှားမှုတွေရဲ့ သမိုင်းကြောင်းနဲ့ အခုလက်ရှိ စစ်အာဏာရှင်စနစ်မဟုတ်တဲ့ နိူင်ငံတွေမှာကအစ ရဲအသုံးပြု၊ ထောင်ချပိတ်ပင်ဖမ်းဆီးတဲ့ carceral politics လို့ ခေါ်တဲ့ လူမျိုးရေးနဲ့ လူတန်းစားပြဿနာတွေကိုပါ ချဲ့ထွင်မွေးဖွားပေးနေတဲ့ ဖမ်းဆီးချုပ်နှောင်ခြင်းသဘောတရားတွေကိုပါ ဝေဖန်ပုန်ကန်နေတဲ့ အဘောလစ်ရှင်းသဘောတရားတွေကို ဆိုတာလားကတော့ အချိန်ကပဲ ကျွန်မတို့ကို ပြောပြသွားပါလိမ့်မယ်

ထုံးစံအတိုင်း‌ အောက်မှာ သက်ဆိုင်ရာ စာညွှန်းတွေ ထည့်ပေးထားပါတယ် စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးခြင်းအကြောင်း ဆောင်းပါးတွေကတော့ ပြီးခဲ့တဲ့လက Abolitionism စာဖတ်ဝိုင်းမှာ ဖတ်ခဲ့ကြတဲ့ ဆောင်းပါးတွေပါပဲ

ပုံကတော့ အီဂျစ်ရဲ့ ၂၀၁၂ ခုနှစ် အမျိုးသား‌ရဲနေ့ဖြစ်တဲ့ ဇန်နဝါရီလ ၂၅ ရက်နေ့ မှာ ACAB (All Cops Are Bastards ရဲမှန်သမျှဟာ ခွေးကောင်တွေဖြစ်တယ်) ဆိုတဲ့ စလိုဂန်ကို Radical Graffiti Instagram မှ ကူးယူဖော်ပြပါတယ်

သီဟဝင့်အောင်နဲ့ ထက်မင်းလွင်ရဲ့ မူရင်းဆောင်းပါးအင်္ဂလိပ်

https://revdem.ceu.edu/2023/01/31/its-time-to-imagine-a-future-for-burma-without-armed-forces/?fbclid=IwAR1ssVs-CZbo25-Q8rvxft5R26AUE-_2_SgKmR2PNSGGLXxjL7qZ5GMqHBI

မြန်မာ (ဘာသာပြန်ကိုတော့ စာရေးသူနှစ်ယောက်လုံး ပြန်ထားသလား သီဟဝင့်အောင်တစ်ယောက်ပဲ ပြန်ထားသလားတော့ မပြောတတ်ပါ) https://thihawintaung.medium.com/%E1%80%98%E1%80%AC%E1%80%9C%E1%80%80%E1%80%BA%E1%80%94%E1%80%80%E1%80%BA%E1%80%80%E1%80%AD%E1%80%AF%E1%80%84%E1%80%BA%E1%80%85%E1%80%85%E1%80%BA%E1%80%90%E1%80%95%E1%80%BA%E1%80%99%E1%80%BE-%E1%80%99%E1%80%9B%E1%80%BE%E1%80%AD%E1%80%90%E1%80%B2%E1%80%B7-%E1%80%99%E1%80%BC%E1%80%94%E1%80%BA%E1%80%99%E1%80%AC%E1%80%95%E1%80%BC%E1%80%8A%E1%80%BA%E1%80%80%E1%80%AD%E1%80%AF-%E1%80%99%E1%80%BB%E1%80%BE%E1%80%B1%E1%80%AC%E1%80%BA%E1%80%9B%E1%80%8A%E1%80%BA%E1%80%99%E1%80%BE%E1%80%94%E1%80%BA%E1%80%B8%E1%80%81%E1%80%BB%E1%80%AD%E1%80%94%E1%80%BA-%E1%80%90%E1%80%94%E1%80%BA%E1%80%95%E1%80%BC%E1%80%AE-90b5abed6b28

အဘောလစ်ရှင်းတက်ကြွလှုပ်ရှားသူနဲ့ စာရေးသူ ဝါလီဒါအီမာရှစ်ရှာ (Walidah Imarisha) ရေးတဲ့ To Build a Future Without Police and Prisons, We Have to Imagine It First (ရဲနဲ့ ထောင်မရှိတဲ့ ကမ္ဘာကို တည်ဆောက်ရန် ငါတို့ စိတ်ကူးယဉ်ဖို့ အရင်လိုတယ်) ဆောင်းပါး

https://onezero.medium.com/black-lives-matter-is-science-fiction-how-envisioning-a-better-future-makes-it-possible-5e14d35154e3

ဒန်ဘာဂါ (Dan Gerger)၊ မာရီယန်ကာဗာ (Mariame Kaba) နဲ့ ဒေးဗစ်စတိုင်း (David Stein) တို့ ရေးတဲ့ What Abolitionists Do (စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးသူတွေ လုပ်တဲ့အလုပ်) ဆောင်းပါး

https://jacobin.com/2017/08/prison-abolition-reform-mass-incarceration?fbclid=IwAR3mPXeyNf4CIr7RmjvKZAN2nP1Qk95GU_BFx9KDyf0lQ1iL7EjK61Wp5Co

မာရီယန်ကာဗာ (Mariame Kaba) ရေးတဲ့ So You’re Thinking About Becoming an Abolitionist (မင်းက စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးသူဖြစ်ဖို့ စဉ်းစားနေတယ်ဆိုရင်) ဆောင်းပါး

https://level.medium.com/so-youre-thinking-about-becoming-an-abolitionist-a436f8e31894

Tenggaran International မှာ ပြီးခဲ့တဲ့လက မြန်မာဘာသာနဲ့ ထုတ်ပြန်ခဲ့တဲ့ ကျွန်မရဲ့ Abolitionism အပေါ် သုံးသပ်ခြင်း ဆောင်းပါး

Abolitionism အပေါ် သုံးသပ်ခြင်း

ရာဒီကယ်ဆိုသည်မှာ

ရာဒီကယ် (radical) ဆိုတဲ့ စကားလုံးဟာ မြန်မာပြည်ရဲ့ တော်လှန်ရေးဝေါဟာရတွေထဲကို အင်္ဂလိပ်စကားက‌နေ တိုက်ရိုက်ငှားရမ်းထားတဲ့ စကားလုံးတစ်လုံးအနေနဲ့ ဝင်ရောက်လာတာကို ကျွန်မ သတိထားမိတယ် ဒါပေမဲ့ ရာဒီကယ်ဆိုတဲ့ စကားလုံးအဓိပ္ပါယ်သက်သက် (lexical meaning) နဲ့ သူရဲ့ ဆိုလိုချင်တဲ့ သဘောသဘာဝ (conceptual meaning) တွေကို ကျွန်မတို့ ဘယ်လို နားလည်သဘောပေါက်ကြည့်လို့ ရမလဲ? အဲ့ဒီလို ဖြာထွက်နေတဲ့ အဓိပ္ပါယ်တွေကို ကျွန်မတို့ မြန်မာမှုပြုလို့ ရနိူင်မလား (သုံးစွဲတဲ့သူတွေက ပြုရော ပြုကြသလား)?

တိုက်ရိုက်ငှားရမ်းထားတဲ့ စကားလုံး (borrowed words) တွေရဲ့ ထုံးစံအတိုင်း ဘာသာစကားရိုးရာဓလေ့တစ်ခုက စကားလုံးတစ်လုံးဟာ နောက်ဘာသာစကားရိုးရာဓလ့တစ်ခုကို ပြောင်းရွှေ့သွားပြီးတဲ့အခါ သူရဲ့ မူရင်းအဓိပ္ပါယ်ဟာလည်း သူ့ကို လက်ခံလိုက်တဲ့ ရိုးရာဓလေ့နဲ့ သုံးစွဲသူတွေရဲ့ အမူအကျင့်တွေအပေါ်မှာ မူတည်ပြီး အဓိပ္ပါယ်နဲ့ သုံးစွဲပုံအသွင်သဏ္ဍာန်ပြောင်းလဲသွားတတ်ပြန်တယ်

ဥပမာ – တခြားသော အင်္ဂလိပ်စကားက ငှားရမ်းလိုက်တဲ့ စကားလုံးတွေကို ကြည့်ပါ ကျွန်မတို့ အမေလက်ထက်ကနေ အခုချိန်ထိသုံးစွဲနေကြတဲ့ အင်္ဂလိပ်စကားက‌ ငှားရမ်းထားတဲ့ စမတ် (smart) ဆိုတဲ့ ဥပမာကို ဒီနေရာမှာပြချင်တယ် smart ဟာ မူရင်း ဘာသာစကားမှာ‌တော့ ဉာဏ်ရည်ထက်ခြင်း၊ ဉာဏ်ရည်သွက်ခြင်း အစရှိသဖြင့် လူတစ်ယောက်ရဲ့ စဉ်းစားမှုပိုင်းဆိုင်ရာ အရည်အသွေးတစ်ခုကို ဖော်ပြတဲ့ အဓိပ္ပါယ်ပေါက်ပေမဲ့ ကျွန်မ အမေတို့လို့ ကိုလိုနီခေတ်နှောင်းပိုင်းမှာ ကြီးပြင်းလာတဲ့ လူတန်းစားကတော့ smart ကို “စမတ်ကျတယ်” ဆိုတဲ့ အသုံးအနှုန်းနဲ့ လူတစ်ယောက်ရဲ့ ဝတ်စားဆင်ယင်ပုံပန်းသွင်ပြင်ကို ညွှန်းတဲ့နေရာမှာ သုံးလေ့ရှိတာ တွေ့ရတယ် “ဒီကောင်မလေးက စမတ်ကျကျ ဝတ်တတ်စားတတ်တယ်” “ဒီနေ့ နင် စမတ်တယ်ကျနေပါလား” အစရှိသဖြင့် သုံးစွဲတာတွေ ကျွန်မ တွေ့ရတယ်

ဒီနေရာမှာ မူရင်းအဓိပ္ပါယ်ကနေ မြန်မာမှုပြုလိုက်လို့ စကားလုံးရဲ့ အဓိပ္ပါယ်ဟာ ပျောက်ပျက်သွားတယ်လို့ ရှေးရိုးစွဲဆန်ဆန် ကျွန်မ အလွယ်တကူ မသုံးသပ်ချင်ဘူး ဘာသာစကားတိုင်းဟာ အချိန်နဲ့အညီ လူတွေသုံးစွဲသမျှ ပြောင်းလဲလှုပ်ရှားနေတယ်လို့ ကျွန်မ လက်ခံတယ် ဘယ်သူကမှ ၂၀၂၃ မှာ ၁၈၉၀ ခုနှစ်ကလို လေယူလေသိမ်း၊ အသုံးအနှုန်းတွေနဲ့ စကားမပြောကြတော့ဘူး စကားလုံးတွေ၊ ဘာသာစကားဝေါဟာရတွေရဲ့ ပြောင်းလဲမှုတွေရဲ့ အကြောင်းရင်းနောက်ခံတွေကတော့ အမျိုးမျိုးရှိမှာပါပဲ ဒီလို ဟိုးအရင်က လေယူလေသိမ်းကို တမ်းတဆွေးမြေ့တဲ့ လူထုစိတ်ခံစားချက်ကလည်း စိတ်ဝင်စားဖို့ ကောင်းပါတယ် ဘာကြောင့် လူတွေက (ကျွန်မအပါအဝင်) အတိတ်ကို အထူးသဖြင့် ကိုလိုနီခေတ်ကာလတစ်ခုကို ရံဖန်ရံခါ တမ်းတ‌ဆွေးမြေ့လေ့ရှိကြတာလဲ? ထားပါတော့ ဒီမေးခွန်းနောက်ကို လိုက်ရင် ကျွန်မ ဒီနေ့ရေးချင်တဲ့စာနဲ့ နည်းနည်းတော့ ချော်သွားမယ်

ဆိုတော့ ဒီလို စကားလုံးတွေရဲ့ ပြောင်းလဲတတ်တဲ့ သဘောတရားကို သတိမူမိပြီး ရာဒီကယ်ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို ကျွန်မတို့ လက်ရှိ ‌ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းက နိူင်ငံရေးတက်ကြွလှုပ်ရှားသူရပ်ဝန်းမှာရော၊ မြန်မာပြည် တော်လှန်ရေးရပ်ဝန်းမှာရော ဘယ်လို အဓိပ္ပါယ်နဲ့ သုံးစွဲနေကြသလဲ ကျွန်မ သုံးသပ်ကြည့်ချင်တယ်

ရာဒီကယ်ဆိုတဲ့ စကားလုံးဟာ မူရင်းမှာ ၁၄ ရာစုနှစ် လက်တင်ဘာသာစကားလုံး “radix/radic” ကနေ ဆင်းသက်လာတာ ဖြစ်ပြီး အခုလက်ရှိ သေသွားပြီဖြစ်တဲ့ လက်တင်စကားကနေ အခြားသော အင်ဒိုဥရောပဘာသာစကားပေါင်းများစွာဆီကို ပုံသဏ္ဍာန် အဓိပ္ပါယ်အမျိုးမျိုးနဲ့ ငှားရမ်းမွေးစားခံလိုက်ရတယ် မူရင်းလက်တင်အဓိပ္ပါယ်မှာတော့ ရာဒီကယ်ဟာ “အမြစ်” လို့ အဓိပ္ပါယ်ရတယ် သစ်ပင်တစ်ပင်ရဲ့ အမြစ်ကို ဆိုလိုတာမျိုးပေါ့ အခုအချိန်ထိလည်း ရုက္ခဗေဒမှာ ရာဒစ်/ရာဒီကယ်ကို အပင်တွေရဲ့ အမြစ်ကို ညွှန်းဆိုတဲ့နေရာမှာ သုံးစွဲနေကြဆဲဖြစ်တယ် ဒါကတော့ ဘာသာရပ်ဆိုင်ရာသုံးစွဲမှု (jargon) တစ်ခုပေါ့

ဒီ လက်တင်အဓိပ္ပါယ်နဲ့ ရုက္ခဗေဒရဲ့ အသုံးအနှုန်းပေါ်မှာ မူတည်ပြီး သင်္ချာဘာသာရပ်မှာလည်း ရာဒီကယ်ဆိုတာကို နံပါတ်တစ်ခုရဲ့ အခြေကို ညွှန်းဆိုတဲ့နေရာမှာ သုံးကြတယ် ဥပမာ – ၆၀ ဟာ ၃ ကို အခါ ၂၀ ပွားထားတဲ့ နံပါတ်တစ်ခုဖြစ်ပြီး ၃ ဟာ ၆၀ ရဲ့ ရာဒီကယ်လို့ မှတ်ယူလို့ ရတယ်

အဲ့ဒီကနေမှ ရာဒီကယ်ဆိုတဲ့ အသုံးအနှုန်းကို ဂီတမှာလည်း တွေ့ရပြန်တယ် သံစဉ်တစ်ခုရဲ့ အခြေကို ညွှန်းတာဖြစ်တယ် ကျွန်မဟာ ဂီတဆိုရင် ဘာတူရိယာမှ မတီးမှုတ်တတ်တဲ့သူဆိုတော့ ဒါကိုတော့ ဥပမာ မပေးတတ်တာ တောင်းပန်ပါတယ် ဂီတသမားတွေ သံစဉ်တစ်ခုရဲ့ အခြေဆိုတာ ဘယ်လိုမျိုးလဲ သိရင် ပြောကြပါဦး

အဲ့ကနေမှ ကျွန်မ စိတ်ဝင်စားတဲ့ ဘာသာစကားဗေဒ (linguistics) မှာလည်း ရာဒီကယ်ကို စာလုံးတစ်လုံးရဲ့ အခြေကို ညွှန်းတဲ့နေရာမှာ သုံးတယ်ဆိုတာကို တွေ့ရတယ် အင်္ဂလိပ်စကားကို ဥပမာပြရရင် constitution ဆိုတဲ့ စကားလုံးရဲ့ ရာဒီကယ်ကို con- လို့ မှတ်ယူလို့ ရတယ် constitution ကို ထပ်ခွဲလို့ မရတော့တဲ့ နောက်ဆုံးအဓိပ္ပါယ်အရှိဆုံး အသေးဆုံး စကားလုံး (ဘာသာစကားဗေဒမှာ‌တော့ ဒါကို morpheme မော်ဖိန်း လို့လည်း ခေါ်ဝေါ်ကြတယ်)ထိ ခွဲကြည့်ရရင် constitution ကနေ constitute (ကြိယာ) နဲ့ -tion (နာမ်ပြုလုပ်တဲ့ နောက်ဆက်တွဲ စကားလုံးစု suffix) ရှိမယ် အဲ့ကနေမှ ကျွန်မတို့ constitute ကို con- နဲ့ -stitute ဆိုပြီး ထပ်ခွဲကြည့်လို့ ရဦးမယ် တချို့သော ဘာသာစကားဗေဒ‌ပညာရှင်တွေက‌တော့ constitute ဟာ ‌ထပ်ခွဲလို့ မရတော့တဲ့ ရာဒီကယ်အခြေစကားလုံးလို့ အာဘော်ထုတ်ကောင်း ထုတ်‌နိူင်ပေမဲ့ ကျွန်မက con- ကို နောက်ဆုံးအခြေလို့ ယူဆတယ် ဒါကတော့ con- ဟာ လက်တင်ဘာသာစကားက ဆင်းသက်လာတဲ့ ဘာသာစကားတိုင်းမှာ တွေ့ရလေ့ရှိတဲ့ “နှင့်အတူ” လို့ အဓိပ္ပါယ်ရတဲ့ စကားလုံးစု တစ်ခုဖြစ်လို့ပါပဲ စပိန်စကားမှာဆိုရင် con ဟာ “နဲ့” ဆိုတဲ့အဓိပ္ပါယ်နဲ့ သီးသန့်စကားလုံးအနေနဲ့ တည်ရှိတယ် (conmigo – ငါနဲ့အတူ၊ contigo – မင်းနဲ့အတူ) ဒီ constitute “ဖွဲ့စည်းသည်” ဆိုတဲ့စကားလုံးမှာလည်း con- ရဲ့ “နှင့်အတူ” သို့မဟုတ် “အတူတကွ” ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ်ဟာ ဆက်လက်ရှိနတုန်းပဲ အဲ့ဒါကြောင့် con- ဟာ constitute ရဲ့ နောက်ထပ် ထပ်ခွဲလို့ မရတော့တဲ့၊ အဓိပ္ပါယ်အရှိနေဆုံး ရာဒီကယ်အခြေစကားစု တစ်ခု ဖြစ်တယ်

မြန်မာစကားလုံးတွေမှာရော အခြေရာဒီကယ်စကားစုတွေ ဘယ်လို ရှိနေကြသလဲ? မြန်မာစကားဟာ အင်ဒိုဥရောပဘာသာစကားတွေလို စကားစုတွေကို အစိတ်စိတ်အမွှာမွှာခွဲခြမ်းပြီးမှ အသစ်ထွင်တာ မဟုတ်တော့ ရာဒီကယ်တွေ ပိုပြီးတော့တောင် များနိူင်တယ် ဥပမာ – “စကား” ဆိုတဲ့ စကားလုံးကိုပဲ ကြည့်ပါ စ + ကား မှာ “စ” ရော၊ “ကား” ရောဟာ ရာဒီကယ် ဖြစ်နေတယ် အဲ့ဒါကြောင့်လည်း တချို့က စကားက စလိုက်တာနဲ့ ကားသွားတတ်တယ်ဆိုပြီး ရာဒီကယ်၂ ခုလုံးရဲ့ အဓိပ္ပါယ်ကို ဆော့ကစားပြီး ပြောလေ့ရှိကြတယ် မဟုတ်လား

အဲ့တော့ ရာဒီကယ်ဆိုတဲ့ စကားလုံးရဲ့ နေရာအမျိုးမျိုးမှာ သုံးစွဲပုံတွေကို ကောက်ချက်ချကြည့်ရရင် သူ့ရဲ့ မူရင်း လက်တင် အဓိပ္ပါယ်ဖြစ်တဲ့ အမြစ်၊ အခြေဆိုတာနဲ့ ဆက်စပ်နှီးနွှယ်နေဆဲပဲဆိုတာ ကျွန်မတို့ တွေ့နိူင်တယ် ဆေးပညာမှာတော့ ရာဒီကယ်ကို လုံးဝဥဿုံကုသပျောက်ကင်းစေမဲ့ ကုထုံးကို ဆိုလိုတယ်လို့တွေ့ရတယ် ဆိုတော့ ရာဒီကယ်ရဲ့ ဒီနေရာအမျိုးမျိုးက လက်ရှိ သုံးစွဲပုံရော၊ သူ့ရဲ့ မူရင်းဆင်းသက်လာတဲ့ ဝေါဟာရအဓိပ္ပါယ်အပေါ်မှာကိုရော ကောက်ချက်ချကြည့်ရရင် ရာဒီကယ်ဟာ အခြေအမြစ်၊ မူရင်း၊ လုံးဝဥဿုံ၊ချက်ကျလက်ကျ အစရှိတဲ့ အဓိပ္ပါယ်တွေ ရှိတယ်

အခု ရာဒီကယ်ဆိုတာရဲ့ တွင်ကျယ်လာတဲ့ တော်လှန်ရေး၊ တက်ကြွလှုပ်ရှားရေးအသုံးအနှုန်းကို သူ့ရဲ့ တခြားသော အဓိပ္ပါယ်တွေနဲ့ ယှဉ်ပြီး စဉ်းစားကြည့်လို့ ရနိူင်မလား?

ရာဒီကယ်နိူင်ငံရေးဆိုတာ ဘယ်လို နိူင်ငံရေးမျိုးလဲ?

ရာဒီကယ် တော်လှန်ရေးဆိုတာ ဘယ်လိုတော်လှန်ရေးမျိုးလဲ?

ရာဒီကယ် ဖီမီနင့်ဇင်ဟာ တခြားသော ဖီမီနင့်ဇင်တွေနဲ့ ဘယ်လိုကွာခြားနေသလဲ?

စတဲ့ မေးခွန်းတွေကို ကျွန်မ ဖြေကြည့်လို့ ရလာနိူင်တယ် မြန်မာပြည်က နိူင်ငံရေးလုပ်သူတွေနဲ့ စကားပြောဖြစ်တိုင်း ရာဒီကယ်ဖြစ်ခြင်းဟာ အန္တရာယ်ရှိနေတဲ့ အစွန်းရောက် တစ်ဖက်ကမ်းဝါဒီကို ဆိုလိုတယ်ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ်အသုံးအနှုန်းနဲ့ သုံးကြတာ ကျွန်မတွေ့ရတယ် ၂၀၂၁ ခုနှစ်တုန်းက မြန်မာပြည်က podcast လုပ်သူတစ်ဦးနဲ့ စကားပြောတုန်းက ရာဒီကယ်သမားတွေဟာ အစွန်းရောက်နေတယ်၊ ဘယ်အရာမဆို အစွန်းရောက်တာ မကောင်းဘူးဆိုတဲ့ ချေပချက်ကို ကျွန်မ ကြားခဲ့ရတယ်

တကယ်တော့ နိူင်ငံရေးရပ်ဝန်းမှာလည်း ရာဒီကယ်ဟာ အထက်က ကျွန်မထောက်ပြသွားတဲ့ နယ်ပယ်တွေမှာလိုပဲ သူရဲ့ မူရင်းအဓိပ္ပါယ်ဖြစ်တဲ့ အမြစ်ဆိုတာကိုသာ ဆိုလိုခြင်းဖြစ်တယ်ဆိုတာ ရာဒီကယ် နိူင်ငံရေးသမားတစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ လူမည်း တွေးခေါ်ပညာရှင် အန်ဂျလာဒေးဗစ်က ၁၉၉၀ ခုနှစ်က ထုတ်ခဲ့တဲ့ “မိန်းမများ၊ ရိုးရာဓလေ့နှင့် နိူင်ငံရေး” (Women, Culture, and Politics) ဆိုတဲ့ သူ့ရဲ့ ဆောင်းပါးနဲ့ မိန့်ခွန်းတွေကို ပေါင်းချုပ်ထုတ်ဝေတဲ့ စာအုပ်ထဲက “ငါတို့ အားလုံး ထကြွစေ – အာဖရိုအမေရိကန်မိန်းမများကို ခွန်အားပေးခြင်းအပေါ် ရာဒီကယ်မြင်များ” (Let Us All Rise Together: Radical Perspectives on Empowerment for Afro-American Women) မိန့်ခွန်းထဲမှာ ပါခဲ့တဲ့ “ရာဒီကယ်ဆိုသည်မှာ အမြစ်ဖြတ်ခြင်း ဖြစ်သည်” (Radical simply means grasping things by the roots) ဆိုတဲ့ သူ့ရဲ့ နာမည်အကြီးဆုံးစကားထဲမှာပါ ကျွန်မတို့ တွေ့ရတယ်

အဲ့ဒီတော့ တော်လှန်ရေး/နိူင်ငံရေးအသုံးအနှုန်းမှာတော့ ရာဒီကယ်ဖြစ်ခြင်းဟာ အစွန်းရောက်တာလား၊ အမြစ်ကို ကိုင်တာလားဆိုတာ မေးစရာဖြစ်လာတယ် ဒီနေရာမှာ မြန်မာပြည်ကလူတချို့အတွက် ရာဒီကယ်ဖြစ်တယ်ဆိုတာ အစွန်းရောက်တယ်လို့ ထင်နေကြတာဟာ ခြေခြေမြစ်မြစ်မရှိတာတော့လည်း မဟုတ်ပါဘူး မြန်မာပြည်ရဲ့ ရိုးရာဓလေ့တွေထဲ စိမ့်ဝင်နေတဲ့ ဗုဒ္ဓဘာသာအသုံးချ မှိုင်းတိုက်မှုတွေအရ ဘယ်အရာမဆို အစွန်းရောက်နေတာ မကောင်းဘူး မဇ္ဇိုမပဋိပဋာကျင့်ကြံရမယ်၊ ဘုရားတောင်မှ အစွန်းရောက် အစားမစားဘဲ ကျင့်တာ ဘုရားမဖြစ်ဘူး၊ အလယ်အလတ်လမ်းစဉ်နဲ့ ကျင့်မှ ဘုရားဖြစ်တယ်ဆိုတဲ့ ပုံပြင်တွေကြောင့်လည်း ကျွန်မတို့ဟာ အစွန်းရောက်ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို ကြောက်လန့်နေကြတယ် ဒါပေမဲ့ တကယ်တမ်းက ရာဒီကယ်သ‌ဘောတရားဟာ အစွန်းရောက် တဇောက်ထိုးပြုမူရမယ်လို့ ပြောနေတာ မဟုတ်သလို တကယ်လို့ ရာဒီကယ်ဖြစ်ခြင်းဟာ ကျွန်မတို့ကို ဖိနှိပ်ထားတဲ့ စနစ်တွေကို အစွန်းရောက်တိုက်ဖျက်ရမယ်ဆိုရင်တောင်မှ စနစ်တွေ ပြိုကျသွားမှာကို ကျွန်မတို့ ဘာလို့ ကြောက်လန့်နေကြရဦးမှာလဲ?

ရာဒီကယ်နိူင်ငံရေးလှုပ်ရှားမှုတွေ ပေါ်ပေါက်လာတဲ့ ပြင်သစ်တော်လှန်ရေးလို ဥရောပက လက်ဝဲလှုပ်ရှားမှုတွေ၊ ဆိုရှယ်ဒီမိုကရက်လှုပ်ရှားမှုခေတ်တွေကတည်းက ရာဒီကယ်ဟာ အစွန်းရောက်တယ်ဆိုပြီး တခြားတစ်ဖက်က နိူင်ငံရေးသမားတွေက ခေါ်ဝေါ်ခဲ့တာတွေ အခုချိန်ထိ ရှိပါတယ် လက်ဝဲလှုပ်ရှားမှုတွေနဲ့ ပြောင်းပြန်နေတဲ့ နိူင်ငံရေးလှုပ်ရှားမှုတွေမှာလည်း သူတို့ကိုယ်သူတို့ ရာဒီကယ်ဖြစ်တယ်လို့ ခံယူထားမှုတွေလည်း ရှိပါတယ် ဥပမာ – အမေရိကန်မှာဆိုရင် ‌သမ္မတဟောင်း ရော်နယ်ရေဂန်နဲ့ ဗြိတိန်မှာဆို အရင် ဝန်ကြီးဟောင်း မာဂရက်သက်ချာတို့ကို ကလက်စစ်ကယ် ရာဒီကယ်သမား (classical radicalists) တွေလို ခေါ်ဝေါ်ယူဆတာတွေ ရှိပါတယ် Classical Radicalism ကတော့ ကျွန်မအမြင်မှာ အန်ဂျလာဒေးဗစ်ပြောခဲ့တဲ့ အမြစ်ဖြတ်တဲ့ ရာဒီကယ်နိူင်ငံရေးသဘောတရားနဲ့တော့ မတူပါဘူး သူက ရွေးကောက်ပွဲဆိုင်ရာ နိူင်ငံရေးကို ပြောင်းလဲခြင်းနဲ့ သက်ဆိုင်ပြီး အခုနောက်ပိုင်း ခေါ်ဝေါ်လာတဲ့ ရာဒီကယ်နိူင်ငံရေးကတော့ လူမှုပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုမှာ ရှိနေတဲ့ ပြဿနာတွေကို ဖာထေးမဲ့အစား အမြစ်ကနေ မြေလှန်တော်လှန်ရမယ်ဆိုတဲ့ အတွေးအခေါ်နဲ့ လှုပ်ရှားကြတယ် အဲ့ဒီအတွေးအခေါ်အရ ရွေးကောက်ပွဲနိူင်ငံရေးတွေဟာလည်း လူမှုပတ်ဝန်းကျင်က ပြဿနာတွေကို အမြစ်ဖြတ်မသုတ်သင်နိူင်ဘူးလို့ လက်ခံနိူင်ကောင်း လက်ခံလို့ ရတယ် ရာဒီကယ်ဖြစ်ခြင်းကို အစွန်းရောက်ဆိုပြီး ကြောက်မက်ဖွယ်အသွင်ပြောင်း ‌ခြိမ်းခြောက်တာဟာ status quo လို့ခေါ်တဲ့ ရှိရင်းစွဲစနစ်တွေရဲ့ မျက်နှာသာပေးမှုကို ရရှိထားတဲ့သူတွေက တီထွင်ထားတဲ့ အတုအယောင်စကားတစ်ခုသာ ဖြစ်တယ် စနစ်တွေကို အမြစ်ကနေသာ သုတ်သင်လိုက်ရင် သူတို့သာယာနေတဲ့ အရာတွေအကုန်လုံး၊ သူတို့ရဲ့ ကိုယ်ကျိုးစီးပွားတွေ ပျောက်ပျက်သွားမှာ ကြိုသိနေလို့ အစွန်းရောက်တာ မကောင်းဘူးလို့ ကျွန်မတို့ကို တစ္ဆေခြောက်ကြတယ်

မြန်မာနိူင်ငံမှာလည်း လက်ရှိ စစ်တပ်ကို ဆန့်ကျင့်ကြတဲ့သူတွေကြားထဲမှာ‌တောင် မိမိကိုယ်ကို ရာဒီကယ်လို့ ခေါ်ဝေါ်ရမှာ လက်တွန့်နေကြသေးတဲ့သူတွေ ရှိတယ် ဖိနှိပ်မှုစနစ်တွေကို ပုံပန်းသဏ္ဍာန်ပြောင်းပြီး ပြန်လည် ဖိတ်ခေါ်ချင်တဲ့သူတွေ ရှိနေသေးတယ် မြန်မာပြည်က စစ်တပ်ကို ရှုံ့ချပြီး ‌အနောက်နိူင်ငံက စစ်တပ်တွေ၊ တခြားသော လက်နက်ကိုင် စစ်စနစ်တွေကို အာသာပြင်းပြင်း တမ်းတနေတဲ့သူတွေ ရှိနေသေးတယ် ကျွန်မ အမြင်မှာ‌တော့ ဒီလှုပ်ရှားမှုတွေဟာ ဘယ်လောက်ပင် ရာဒီကယ် အမည်တပ်ထားပါစေ၊ တကယ်တမ်း အမြစ်ကို ခုတ်မိနေရဲ့လား တွေးမိတယ်

အပေါ်က ကျွန်မရဲ့ မေးခွန်းတွေကို ကျွန်မ ပြန်ဖြေကြည့်ရရင်

ရာဒီကယ် နိူင်ငံရေးဆိုတာ မူဝါဒပြောင်းလဲရုံသက်သက် တော်လှန်နေတဲ့ နိူင်ငံရေးမဟုတ်ဘဲ ပြဿနာတွေရဲ့ အမြစ်ကို တူးဆွသုတ်သင်တဲ့ နိူင်ငံရေးမျိုးကို ဆိုလိုတာ ဖြစ်တယ် ဒီလိုအမြစ်ဖြတ်ရင်း စနစ်တွေအရ အစိုင်အခဲဖြစ်နေတဲ့ လွှတ်တော်၊ ဒီမိုကရေစီ (မူရင်း ဒီမိုကရေစီအမူအကျင့်တွေကို ဆိုလိုတာ မဟုတ်ဘဲ အခုချိန်မှာ အမေရိကန်ရဲ့ ရိုးရာဓလေ့အခြပြု စိုးမိုးတဲ့ နိူင်ငံရေးဝါဒ အစိုင်အခဲစကားလုံးတစ်လုံး ဖြစ်လာတဲ့ ဒီမိုကရေစီကို ဆိုလိုတာပါ)၊ အစိုးရဝါဒအစရှိတာတွေကိုပါ ဖြုတ်ချလိုက်မျိုး ဖြစ်ကောင်း ဖြစ်နိူင်တယ်

ရာဒီကယ်တော်လှန်ရေးဆိုတာ ကျွန်မတို့ လွတ်မြောက်ရေးအတွက် တော်လှန်မှုတွေဟာ ဖိနှိပ်မှုစနစ်တွေရဲ့ အခြေအမြစ်ကို လက်ဆုပ်လက်ကိုင် တော်လှန်တာမျိုးကို ဆိုလိုတယ် တော်လှန်ရေးခေါင်းစဉ်တပ်ပြီး အထက်အောက်ဝါဒ၊ ကြီးနိူင်ငယ်ညှင်းဝါဒ၊ မဟာဖိုဝါဒ၊ စစ်သွေးရူးဝါဒ၊ ထောင်ဝါဒ၊ ရဲဝါဒအစရှိတာတွေကို ပြန်မွေးမြူလို့ မရဘူး အဲ့လို မွေးမြူနေသေးရင် ဒါဟာ ရာဒီကယ်တော်လှန်ရေး မဟုတ်ဘူး

ရာဒီကယ် ဖီမီနင့်ဇင်ဆိုတာ လိင်အင်္ဂါပေါ်မှာပဲ အခြေပြုပြီး တည်ရှိနေတဲ့ ဖိနှိပ်မှုတွေကို ဝေဖန်သုံးသပ်တိုက်ခိုက်ရုံတင်မကဘူး ကျွန်မတို့ ခန္ဓာတွေကို လိင်လေဘယ်တွေနဲ့သာ ပြုကျင့်ထားတဲ့ စနစ်‌ကိုပါ အမြစ်သုတ်သင်ခြင်းကို ဆိုလိုတယ် ယောင်္ကျား/မိန်းမ၊ သဘာဝ/သိပ္ပံ၊ နိူင်ငံတွင်း/နိူင်ငံပြင်ပ၊ သားအိမ်ရှိသူ/သားအိမ်မရှိသူ အစရှိတဲ့ ကျွန်မတို့ ပတ်ဝန်းကျင်က binary (နှစ်မျိုးပဲ ရှိတယ်လို့ ထင်ယောင်ထင်မှားပြုထားတဲ့) စနစ်နဲ့ အတွေးအခေါ်မှန်သမျှကို ပုန်ကန်ဖီဆန်တာဟာ ရာဒီကယ်ဖီမီနင့် ဖြစ်ခြင်းဖြစ်တယ်

ကျွန်မတို့ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ရှိနေတဲ့ လူမှုရေး၊ နိူင်ငံရေး၊ စီးပွားရေး၊ ပညာရေး၊ ရိုးရာဓလေ့ ပြဿနာတွေဟာ reform အသွင်ပြောင်း ဟိုဖာဒီထေးလုပ်လိုက်ရုံ၊ မျက်နှာဖုံးပြောင်းလိုက်ရုံနဲ့ အဆင်ပြေသွားမယ်လို့ မထင်တဲ့အတွက်ကြောင့် ကျွန်မ ရာဒီကယ် ဖြစ်တယ် ကျွန်မတို့ရဲ့ ဖြစ်တည်မှုတွေအပေါ် အလွှာလိုက် ဖိနှိပ်ထားတဲ့စ‌နစ်တွေကို မူဝါဒတွေသာ ပြောင်းလဲပြီး၊ ကမ္ဘာ့အရင်းရှင်စနစ်က ငွေကြေးထောက်ပံ့ထားတဲ့ non profit ကမ္ဘာတစ်ခုတည်ဆောက်ပြီး မျောက်ပြဆန်တောင်းစားတဲ့ မျက်နှာဖုံးအသစ်တစ်ခုသာ တပ်ပေးရုံနဲ့ လွတ်မြောက်သွားမယ် မထင်တဲ့အတွက် ကျွန်မ ရာဒီကယ်သဘောတရားနဲ့ ကျင့်ကြံမှုတွေကို ယုံကြည်တယ် ကျွန်မတို့ကို နိစ္စဒူဝ စိတ်ထောင်းကိုယ်‌ကျေ ဖြစ်စေချင်တဲ့ ဖိနှိပ်မှု စနစ်ပေါင်းစုံ၊ သူတို့ကို လက်ကိုင်ကျင့်သုံးသူတွေရဲ့ ထိုးနှက်ချက်တွေကို ဆန့်ကျင့်တဲ့အနေနဲ့ ကျွန်မ ရာဒီကယ်ပျော်ရွှင်မှုတွေကို ရှာဖွေတယ်၊ တတ်နိူင်သလောက် ကျင့်သုံးတယ် ကုန်ကုန်ပြောရရင် ဖိနှိပ်မှုတွေရဲ့ အပေါ်ယံပြဿနာတွေကိုပဲ ပလာစတာကပ်ကြမဲ့အစား မြေလှန်ပြီး အမြစ်ကိုဆွဲကိုင်နှုတ်ပစ်လိုက်ချင်တဲ့အတွက် အစွန်းရောက်လို့ ဆိုချင်ဆို ကျွန်မ ရာဒီကယ်ဖြစ်တယ်

ပုံ – မကြာမီ ခေါင်းကို ကတ်ကြေးနဲ့ ညှပ်ခံရတော့မဲ့ ငါးနုသန်းအသေတစ်ကောင်

အန်ဂျလာဒေးဗစ် (Angela Davis) ရဲ့ “မိန်းမများ၊ ရိုးရာဓလေ့နှင့် နိူင်ငံရေး” စာအုပ်

https://archive.org/details/womenculturepoli00davi_0/page/n9/mode/2up

အိမ်မက်စီးရီး ၃ – တစ္ဆေ

 

မျက်လုံးထောင့်နားမှာ ဝိုးတဝါး တွေ့ရတယ်

အိမ်ပြင်မှာ ရစ်သီရစ်သီ လူတစ်ယောက်

ဝင်ခဲ့ပါ

မဖိတ်မခေါ်မချင်း သူဝင်လို့မရ

 

ဖျာခင်းပေးမယ်

ခြင်ထောင်ကြိုးချည်ပေးမယ်

ဧည့်ဝတ်ပြုငှာစွာ ကြိုဆိုမယ်

လက်ဖက်သုပ်ကျွေးမယ်

ဒါပေမဲ့ သူ အကြာကြီးနေလို့မရတာ ငါတို့အားလုံးအသိ

 

တခြားလူတွေ မမြင်ရတဲ့

သူ့ကို ဘာလို့ ငါမြင်မိတာလဲ

ငါ့မှာ ထူးဆန်းတဲ့ တန်ခိုးတွေ ရှိနေတယ်

 

‌မွေးနေ့နီးတိုင်း

စိုရွှဲနေတဲ့ ဂူတွေထဲမှာ စံပယ်ပန်းတွေ

သွား သွား သီမိတဲ့ ငါ့မှာ

ထူးဆန်းတဲ့ တန်ခိုးတွေ ရှိနေတယ်

အမေပြောတယ်

 

ညနက်တိုင်း ရှမ်းလွင်ပြင်မှာ

ဖျင်နီအင်္ကျီကြီးဝတ်ပြီး

အုန်းဆံခွံရောင် မြင်းကြီး

ထွက် ထွက်စီးတဲ့

အမေလိုပဲ နေမှာပေါ့

အမေ ပျော်နေမလား

မျက်ရည်တွေ ကျနေမလား

ဆီအမြဲထည့်ထားတဲ့ ဆံပင်တွေကို ဝဲနေအောင် ချထားမယ်လို့တော့ ငါခန့်မှန်းမိတယ်

နောက်တစ်နေ့ညကျ

အိမ်ပြင် ဘယ်မှ မထွက်တဲ့

အမေ့ နို့သီးတွေထဲ

ဖှုတ်တွေ ဝင်နေတယ်

 

နွားနို့နဲ့ ရေညှိကျွေးပြီး

ငါ့ကို မွေးမြူတယ်

ငှက်ပျောသီးနဲ့ အုန်းသီးလည်း ပါတတ်သေးတယ်

ဒါပေမဲ့ ငါဟာ ဘိုစာတွေ ပိုကြိုက်တတ်တယ်တဲ့

ရွှေရောင် ငွေရောင် စက္ကူစလေးတွေတော့

ငါ အခု ဝါးစားကြည့်ချင်တယ်

 

အရင်ဘဝက ငါ့အကို ငါ့ကို စိတ်ဆိုးနေမလား

ကောင်းတာတွေ မလုပ်လို့

ဒီဘဝကနေ ပြန်ခေါ်ခံလိုက်ရတဲ့သူတွေ

အပုံကြီးပဲ

ငါ ဒီဘဝမှာ ပျော်တယ်

ငါ ဒီဘဝမှာ စိတ်ဆင်းရဲတယ်

အမေကတော့

မြင်အပ် မမြင်အပ် ပုဂ္ဂိုလ်တွေနဲ့

ငါ ဒီဘဝက မပြန်ရအောင်

ယတြာချေမယ်

“လက်ပြန်ကြိုးတွေ တုပ်လိုက်စမ်း”

ငါ့လက်တွေကို ဘယ်သူ ကြိုးတုပ်ထားတာလဲ

ကြိုးလည် မမြင် လက်လည်း မမြင်

ငါ့လက်တွေကတော့ နောက်ကျောမှာ

 

ငါ့ မျက်လုံးထောင့်မှာ တွေ့ရတာ

မှန်တစ်ချပ်

မှန်ထဲမှာက လူတစ်ယောက်

မျက်နှာမှာ သနပ်ခါး မရှိတော့တဲ့ လူတစ်ယောက်

ခါးမှာ ထမီမကပ်တော့တဲ့ လူတစ်ယောက်

ပါးစပ်မှာ ငပိနံ့ မနံ့တော့တဲ့ လူတစ်ယောက်

ရင်သားမှာ ဘော်လီမမြဲတော့တဲ့ လူတစ်ယောက်

အိမ်တံခါးဝမှာ လူတစ်ယောက်

ရစ်သီ ရစ်သီ ငါတွေ့တယ်

၃ ရက်ပြည့်ရင် ပြန်ရမဲ့ သက်တမ်း

ဝင်ခဲ့ပါ ငါမခေါ်ချင်တော့ဘူး

အိမ်ထောင့်က သစ်ကိုင်းတစ်ကိုင်းသာချိုးပြီး

အမြဲနေခွင့် ပြုလိုက်တော့မယ်

ချုပ်နှောင်မှုများကိုဆန့်ကျင့်၍ စနစ်များကိုဖြိုချဖျက်ဆီးသော ကွန်မြူနစ်ဝါဒီဆီသို့!

Simoun Magsalin (စီမုန်း မာဂ်စာလင်း) မူရင်းရေးသားပြီး မခြင်္သေ့ ဘာသာပြန်သည်။ မူရင်းဆောင်းပါးကို “လူမုန်းများ” မဂ္ဂဇင်းတွင် ၂၀၂၂ ခုနှစ် မတ်လ ၂၈ ရက်တွင် ထုတ်ပြန်ခဲ့ပြီး မကြာမီတွင် ဇိုင်းအသွင်ကို zines and agitprop section တွင် ဖတ်ရှုနိူင်ပါလိမ့်မည်။

 

Simoun Magsalin သည် လူမှုဂေဟ၊ စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးခြင်း၊ ဆိုရှယ်လစ်သဘောတရား၊ မင်းမဲ့ဝါဒီနှင့် ကွန်မြူနစ်ဝါဒီဆိုင်ရာများကို စာဖတ်သူဖြစ်သည်။ သူသည် ပိုကောင်းသော ကမ္ဘာတစ်ခုကို အိမ်မက်မက်သူဖြစ်ပြီး စနစ်များ ဖြိုချဖျက်ဆီးခြင်းကို လက်ကိုင်သော ဖိလစ်ပိုင်နိူင်ငံ အခြေစိုက်အစုအဖွဲ့တစ်ခု ဖြစ်တဲ့ ABOLISYON ကို တည်ထောင်သူများအနက် တစ်ဦးဖြစ်သည့်အပြင် မော်ကွန်းပြုစုသူနှင့် ဒစ်ဂျစ်တယ် စာကြည့်တိုက်မှူးတစ်ဦး ဖြစ်သည်။

 

ဘာသာပြန် စကားချီး

 

၁။ မြန်မာစာဖတ်နှုန်းနှင့် သင့်တော်စေရန် စာပိုဒ်ခွဲရာနေရာများကို မူရင်းစာမှ ပြုပြင်ပြောင်းလဲထားသည်။

 

၂။ ဤဆောင်းပါးတွင် အရေးကြီးသော ဝေါဟာရများကို အောက်တွင် ဖော်ပြထားရှိသည်။ အချို့သော ဝေါဟာရများသည် မြန်မာဘာသာစကားတွင် အသစ်ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နေသောကြောင့် ဘာသာပြန်အနေနှင့် စာလုံးအသစ်များကို သင့်တော်သလို တီထွင်ဘာသာပြန်ထားသည်။ အမှားအယွင်းများ ပါရှိလျှင် စာဖတ်သူကို ကြိုတင်တောင်းပန်ပါသည်။

 

၁) Carcerality – ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှု သဘောတရား

၂) Incarceration – ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်ခြင်း

၃) Carceral logic – ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှု အတွေးအခေါ်အယူအဆ

၄) Policing – ထိန်းကွပ်ခြင်း

၅) Abolition – စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးခြင်း

၆) Abolitionism – စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးခြင်းသဘောတရား

 

ဤဆောင်းပါးသည် စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးချင်သော ကွန်မြူနစ်သမားများနှင့် ကွန်မြူနစ်ဝါဒီကို လက်ကိုင်ထားပြီး စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးချင်သူများအတွက် ဖြစ်သည်။

 

၁။ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုများကိုအားပေးသော ကွန်မြူနစ်ဝါဒကို ဆန့်ကျင့်၍

 

မင်းမဲ့ဝါဒီသမားတွေနဲ့ စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးတဲ့သူတွေက “ACAB! (All Cops Are Bad) ရဲဆို ဘယ်ရဲမှ မကောင်းဘူး” လို့ ကြွေးကြော်ကြတယ်။ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုကို အားပေးတဲ့ သနားစရာကောင်းတဲ့ ကွန်မြူနစ်တွေကတော့ “ACAB” ကို “ACCAB” (All Capitalist Cops Are Bad) အရင်းရှင်ရဲတွေကသာ မကောင်းတာပါဆိုပြီး ပြင်ပြောကြတယ်။ သူတို့က “ဆိုရှယ်လစ် ရဲတွေက မဆိုးပါဘူး ဘာလို့လဲဆိုတော့ သူတို့ကလည်း အောက်ခြေလုပ်သား (proletarian) တွေဖြစ်ပြီး အောက်ခြေလုပ်သားနိူင်ငံကို ကာကွယ်ပေးနေတာပဲ” လို့ ဆက်ပြောလေ့ရှိကြတယ်။

 

ဒီလို ဗလုံးဗထွေးပြောဆိုတာတွေဟာ ရဲတွေသည် အောက်ခြေလုပ်သားအနေနဲ့ ရှိနေနိူင်တယ်ဆိုတဲ့ မှားယွင်းတဲ့ အယူအဆတွေက လာတာပဲ ဖြစ်တယ်။ တကယ်တမ်းက သမိုင်းကြောင်းအရ ထိန်းချုပ်ခြင်းနဲ့ ထောင်ချခြင်းဆိုတာတွေဟာ အောက်ခြေလုပ်သားတွေရဲ့ ခေါင်းပုံကိုဖြတ်ဖို့ သတ်မှတ်လိုက်တဲ့ အုပ်ချုပ်မှုပုံစံတွေသာ ဖြစ်တယ်။

 

“ဆိုရှယ်လစ်” ရဲတွေဟာလည်း မှုခင်းတွေ (သို့) “တော်လှန်ရေးကို ဆန့်ကျင့်မှု” တွေကို ခုခံတိုက်ဖျက်နေပါတယ်လို့ ဆိုတာဟာ ဘူဇွာရဲတွေအတွက် အသနားခံမျက်ရည်ထိုးတာ သက်သက်ပဲ။

ဘယ်သူကမှတော့ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုကို အားပေးတဲ့ ဖီမီနင့်လို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို မခေါ်သလို ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုကိုအားပေးတဲ့ ကွန်မြူနစ်လို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ခေါ်ကြမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုကို အားပေးတဲ့ ကွန်မြူနစ်တွေ ရှိနေတယ်။

 

ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုကိုအားပေးတဲ့ ကွန်မြူနစ်ဆိုတာ အရင် ဆိုဗီယက်ယူနီယံ (သို့) လက်ရှိ တရုတ်ပြည်သူ့ သမ္မတနိူင်ငံလက်အောက်က လူအစုလိုက်အပြုံလိုက် ထောင်ချတာ၊ နယ်နှင်တာတွေကို အားပေးထောက်ခံတဲ့သူတွေပဲ။ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုကို အားပေးတဲ့ ကွန်မြူနစ်တွေက ရဲဆိုတာကို ဆန့်ကျင့်ရုံသက်သက် ဆန့်ကျင့်ပြီး သူတို့ကိုယ်ပိုင် “လူထု”ရဲ့ ရဲတွေနဲ့ ထောင် ဆိုတာတွေ ရှိသင့်တယ်လို့ အဆိုတင်သွင်းချင်ကြတယ်။

 

ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုကိုအားပေးတဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒီဆိုတာက “ကွန်မြူနစ်ဝါဒ”ရဲ့ အံ့အားသင့်ဖွယ် ပုံရိပ်တစ်ခုနဲ့ ထောင်သဘောတရားနဲ့ကြားက ရှိနေတဲ့ ထိမ်းမြားမှုတစ်ခုပဲ။

 

“အံ့အားသင့်ဖွယ်” လို့ သုံးရတာက Guy Debord ရဲ့ အံ့အားသင့်ဖွယ်ကောင်းလှတဲ့ လူမှုဘောင် (The Society of the Spectacle) ထဲက စစ်မှန်မှုတွေကို အတုအယောင် ပုံရိပ်တွေနဲ့ အစားထိုးလိုက်တာမျိုးကို ဆိုလိုတာပဲ ဖြစ်တယ်။

 

“ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုသဘောတရား” ဆိုတာကတော့ ရဲ/စစ်တပ် စနစ်အသုံးချ ထိန်းချုပ်ခြင်းတွေနဲ့ ထောင်ချ ချုပ်နှောင်ခြင်းတွေရဲ့ စနစ်ယန္တရားတွေရဲ့ လည်ပတ်မှုကို ဆိုလိုတယ်။

အံ့အားသင့်ဖွယ်ကောင်းတဲ့ ကွန်မြူနစ် ပုံရိပ်ဆိုတာကတော့ “ကွန်မြူနစ်” နိူင်ငံတွေရဲ့ ပုံရိပ်နဲ့ ပြင်ပုံဆင်ပုံတွေပဲ။ ဥပမာ – လူထုရဲ့ စစ်တပ်၊ အနီရောင်အလံတွေ လွှင့်ထူတာနဲ့ တင်းတင်းကျပ်ကျပ် စီမံထားတဲ့ စီးပွားရေးစနစ်တွေပေါ့။ ဒီလို အံ့အားသင့်ဖွယ်ကောင်းတဲ့ ကွန်မြူနစ် ပုံရိပ်တွေဟာ ကွန်မြူနစ်ဝါဒီရဲ့ အနှစ်သာရ မဟုတ်ဘူး။ အဲ့ဒါဟာ အတုအယောင်ပုံရိပ်၊ အံ့သြဖွယ် ရေတံလျှပ်တွေသာ ဖြစ်တယ်။

တစ်ချိန်တည်းမှာလည်း အံ့အားသင့်ဖွယ်ပုံရိပ်တွေဟာ တကယ်တမ်း လက်တွေ့မှာ ကျင့်သုံးရမဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒီ (လက်ရှိအခြေအနေတွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးရမဲ့ လှုပ်ရှားမှု) ကို အတုအယောင်ပုံရိပ်နဲ့ ဖျောက်ဖျက်ဖို့ ကြိုးစားတယ်။

 

တစ်နည်းအားဖြင့် စဥ်းစားကြည့်ရင်တော့ ဒီ အံ့အားသင့်စရာ ပုံရိပ်ကလည်း ၁၉၁၇ ခုနှစ်က ရုရှားတော်လှန်ရေးက ထောင်သဘောတရားတွေနဲ့ ဆက်စပ်နေတယ်။ ၁၉၁၇ ရုရှားတော်လှန်ရေးမှာ ကွန်မြူနစ်တွေဟာ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုဟာ အောက်ခြေလုပ်သားတွေအကျိုးအတွက် ပြန်လည်အသုံးပြုလို့ ရနိူင်မယ်လို့ ယူဆခဲ့ကြတယ် – ဘူဇွာတွေကိုသာ ဖြိုချပြီး အရင်းရှင်စနစ်ရဲ့ အခြားသော ပုံသဏ္ဋာန်တွေကို ဆက်ကျင့်သုံးခဲ့ကြတယ်။

 

ဆိုဗီယက်ပြည်ထောင်စု၊ တရုတ်ပြည်သူ့သမ္မတနိူင်ငံလိုမျိုး “ကွန်မြူနစ်” အမည်ခံ နိူင်ငံတွေ နဲ့ အခြားသော ဆိုရှယ်လစ်နိူင်ငံတွေရယ် သူတို့ကို လက်ခံတဲ့ အနောက်ပါတီတွေအတွက်တော့ ထောင်စနစ်ကို အားပေးတဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒီဟာ ထွန်းကားနေတုန်းပဲ။

 

ရုရှားတော်လှန်ရေးကာလအတွင်း ဘောရှစ်ဗစ် (Bolshevik) အာဏာသိမ်းမှုနောက်ပိုင်းမှာ လီနင်ရဲ့ ပါတီက ချက်ကာ (Cheka) ဆိုတဲ့ လျှို့ဝှက်ရဲအဖွဲ့တစ်ဖွဲ့ကို တည်ထောင်ခဲ့တယ်။ ချက်ကာရဲ့ ရုံးချုပ်ကို လူဘီယန်ကာ (Lubyanka) မှာ အခြေစိုက်ခဲ့ပြီး ဇာရီနား ကတ်သရင်း (Czarina Catherine) ရဲ့ အထူးလျှို့ဝှက်ရဲအခြေချနေရာမှာတောင် ရုံးစိုက်ခဲ့တယ်။

 

တော်လှန်ရေးအင်အားစုတွေက ဇာရဲ့ ထောင်တွေကိုဖောက်ပြီး အတင်းအဓမ္မ ခိုင်းစေထားတဲ့ အလုပ်သမားစခန်းတွေကို ဖွင့်ချတဲ့အချိန်မှာတောင် လီနင်ရဲ့ ပါတီဟာ ထောင်တွေနဲ့ အလုပ်သမားစခန်းတွေကို ပြုပြင်ပြောင်းလဲရေး လုပ်အားစခန်း (gulag) တွေအဖြစ် ပြောင်းလဲခဲ့တယ်။ ဒီက ရလာတဲ့ သွေးထွက်သံယို ပြဿနာတွေကို နောက်ပိုင်းမှာ စတာလင်က အမွေဆက်ခံခဲ့ရတယ်။ လီနင်၊ ထရော့စကီနဲ့ စတာလင်တို့လို ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုသဘောတရားကိုအားပေးတဲ့ ကွန်မြူနစ်တွေက ဇာရဲ့ ရဲနဲ့ ထောင်ကို တော်လှန်ကောင်း တော်လှန်ပေမဲ့ သူတို့တော်လှန်မှုတွေက သူတို့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင် ဖိနှိပ်မှုစနစ်တွေအတွက်သာ ဖြစ်တယ်။ လီနင်နဲ့ ဘောရှစ်ဗစ်တွေ သတိမူဖို့ မေ့လျော့သွားတာက ကွန်မြူနစ်ဝါဒီဆိုတာ အောက်ခြေလုပ်သားတွေက သူတို့ရဲ့ လူတန်းစားကို ဖြိုချဖို့ လုပ်တဲ့ ရုန်းကန်မှုအရွေ့တစ်ခုသာ ဖြစ်တယ်ဆိုတာပဲ။

 

“ကွန်မြူနစ်” ရဲ၊ “ကွန်မြူနစ်” ထောင် ဆိုပြီး ပြန်ဖွဲ့စည်းခြင်းကြောင့် ဘောရှစ်ဗစ်တွေက အောက်ခြေလုပ်သားတစ်မျိုး ပြန်ထူထောင်တဲ့ အင်စတီကျူးရှင်းတစ်ခုကိုသာ ပြန်မွေးထုတ်လိုက်ကြတယ်။ ဘောရှစ်ဗစ် “ကွန်မြူနစ်ဝါဒီ” ဟာ အောက်ခြေလုပ်သားအခြေအနေတစ်ခုကို ဖြိုချရမဲ့အစား ကမ္ဘာနဲ့ ချီနှိုင်းယှဥ်လိုက်ကြရုံပဲ သဘောပေါက်တယ်။ အံ့အားသင့်ဖွယ်ကောင်းတဲ့ ကွန်မြူနစ်ပုံရိပ်ကို အောက်ခြေလုပ်သားနဲ့ ပြန်ထိမ်းမြားပေးလိုက်တယ်။

 

ACAB ဆိုတဲ့ ကြွေးကြော်မှုဟာ “ကွန်မြူနစ်” ရဲတွေကိုပါ ဆိုလိုတာ ဖြစ်တယ်။ စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးတယ်ဆိုတာ “ကွန်မြူနစ်” ရဲတွေနဲ့ ထောင်တွေအကုန်လုံးကို ဖြိုချတာကို ဆိုလိုတာ ဖြစ်တယ်။

“ဘယ်လို ရဲလဲ?” ဆိုတဲ့ မေးခွန်းကို မေးတဲ့အခါ စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးမှုကို လက်ကိုင်ထားတဲ့အဖွဲ့တစ်ခုဖြစ်တဲ့ Critical Resistance (ချက်ကျလက်ကျ အာခံမှု) က အမေရိကန်လို့ နာမည်တပ်ထားတဲ့ နိူင်ငံထဲက ထိန်းချုပ်မှုတွေထဲမှာ ပါဝင်နေတဲ့ လက်ယာသမားတွေနဲ့ ဖက်ဆစ်စစ်တပ်တွေကို ညွှန်ပြတယ်။

 

ဖိလစ်ပိုင်မှာတော့ လက်ယာသမားတွေနဲ့ ဖက်ဆစ်စစ်တပ်တွေက ထိန်းချုပ်မှုတွေမှာ ပါဝင်နေတာပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ နိူင်ငံ (State)နဲ့ ပတ်သက်ဆက်နွယ်နေပြီး ကွန်မြူနစ်ဝါဒီကို လက်ကိုင်ထားပေမဲ့ ထောင်စနစ်ကို ပြန်မွေးမြူနေတဲ့ အစုအဖွဲ့တွေလည်း ရှိနေသေးတယ်။ ဥပမာ – ဖိလစ်ပိုင် ကွန်မြူနစ်ပါတီ (CPP) နဲ့ သူတို့ရဲ့ လူသစ်များ တပ်စု (New Peoples Army NPA) တို့ပဲ ဖြစ်တယ်။

 

Nettie Wild ရဲ့ ၁၉၈၈ ခုနှစ်က ကွန်မြူနစ်လှုပ်ရှားမှုအကြောင်းရိုက်ခဲ့တဲ့ ဖိလစ်ပိုင် တော်လှန်ရေးထဲက သစ်ရွက်များ လှုပ်ခတ်မှု (A Rustling of Leaves: Inside the Philippine Revolution) မှတ်တမ်းတင်ရုပ်ရှင် ထဲမှာတော့ စစ်မျက်နှာပြင်တစ်နေရာက ရဲ‌ဘော်တစ်ယောက်က NPA ကနေ ထွက်လာတဲ့ လူငယ်တစ်ယောက်နဲ့ ရင်ဆိုင်ခဲ့ရတယ်။

 

“လင်းနို့လူသား” လို့ လျှို့ဝှက်နာမည်ပေးထားတဲ့ အဲ့ဒီ့လူငယ်ဟာ လက်ယာစစ်တပ်ထဲက သူ့ဦးလေးရဲ့ အမိန့်ကြောင့် တမင်သက်သက် NPA ကနေ စစ်တပ်သူလျှိုလုပ်ဖို့ ထွက်လာတာ ဖြစ်တယ်။ လင်းနို့လူသားကို NPA က နောက်ဆုံးမှာ ပြန်ဖမ်းမိသွားတယ်။ လင်းနို့လူသားကို ဖမ်းမိခဲ့တဲ့ ရဲဘော်က လူထုတရားခွင်မှာ အများရဲ့ အသံကို နားထောင်ခဲ့ပေမဲ့ NPA ရုံးချုပ်ဟာ လူထုရဲ့ အမိန့်ကို မကျေနပ်ဘူးလို့ ကောက်ချက်ချခဲ့တယ်။

 

နောက်ဆုံးမှာတော့ NPA ရဲဘော်တွေသာ လင်းနို့လူသားရဲ့ တရားသူကြီး၊ အမှုစစ်နဲ့ ပြစ်ဒဏ်ချမှတ်သူတွေ ဖြစ်ခဲ့တယ်။ လင်းနို့လူသားဟာ အမိန့်ကြောင့် သူလျှိုလုပ်ခဲ့ရသလားဆိုတာ အရေးမကြီးခဲ့ဘူး။ ရဲဘော်တွေက လင်းနို့လူသားဟာ သေသင့်တယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးအဖြေဟာ ဒါပဲ ဖြစ်ခဲ့တယ်။

၁၉၉၀ ပြည့်နှစ်တွေမှာတော့ CPP-NPA ဟာ သူတို့ရဲ့ ရဲဘော်တွေ အယောက် ၁၀၀ ကို ပြန်ဖမ်းဆီးခဲ့ပြီး သူလျှို သုတ်သင်မှုတွေဆိုပြီး ရဲဘော်တွေကို နှိပ်စက်ညှင်းပန်းတာ၊ သတ်ဖြတ်တာတွေ စနစ်ကျကျ လုပ်ခဲ့တယ်။

 

CPP-NPA ဟာ အစိုးရရဲ့ သူလျှိုဝင်ရောက်မှုတွေ တကယ်တမ်းတော့ မရှိခဲ့ဘူး။ ဒါပေမဲ့ ရဲဘော်တွေ ဒါကို သိတဲ့အချိန်ရောက်တော့ ရာနဲ့ချီပြီး သတ်ဖြတ်မှုတွေဟာ လုပ်ပြီးသွားပြီ ဖြစ်တယ်။ အဲ့ဒီရဲဘော်တွေကို အစုလိုက် အပြုံလိုက် မြေမြှပ်ထားတဲ့ သင်္ချိုင်းတွေ အခုချိန်ထိ ရှိသေးတယ်။ အဲ့ဒီ သတ်ဖြတ်မှုတွေကနေ လွတ်သွားတဲ့သူတွေကို CPP က အခုချိန်ထိ တော်လှန်ရေးသမား သစ္စာဖောက်တွေဆိုပြီး ခေါ်နေတုန်းပဲ။

သိပ်မကြာခင်မှာလည်း ၂၀၁၆ ခုနှစ်မှာ ဖက်ဆစ်သမား ရော်ဒရီကို ဒူတာတေ (Rodrigo Duterte) သမ္မတအဖြစ် ရွေးကောက်ခံရတော့လည်း CPP-NPA က ဒူတာတေရဲ့ မူးယစ်ဆေးဝါးစစ်ပွဲကို NPA နဲ့အတူ ထောက်ခံခဲ့တယ်။ ဒူတာတေရဲ့ ဖက်ဆစ်အစီအစဥ်တစ်ခုကိုထောက်ခံတဲ့ အပြင် သူတို့ကိုယ်ပိုင် ဆေးဝါးအတင်းအဓမ္မသိမ်းဆည်းမှုတွေကို‌ပါ လုပ်ခဲ့တယ်။

 

ဒီဥပမာ သုံးခုလုံးမှာ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း တွေ့ရတာက နိူင်ငံအာဏာ (State power) ကို မယူဘဲနဲ့တောင် ကွန်မြူနစ်လှုပ်ရှားမှုတွေက ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုသဘောတရားကိုအားပေးတဲ့ အတွေးအခေါ်လုပ်ရပ်တွေကို သေ‌ကြေစေလောက်တဲ့အထိ ပြန်မွေးမြူနိူင်တယ်ဆိုတာပဲ။

 

ဖိလစ်ပိုင်က စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးခြင်းဆိုတာ ဖိလစ်ပိုင်နိူင်ငံ ရဲတပ်စု၊ စစ်တပ်နဲ့ စစ်တပ်နဲ့ ပတ်သက်နှီးနွယ်နေတဲ့ အုပ်စုတွေနဲ့အတူ လူသစ်များ တပ်စု (New Peoples Army) ကိုပါ ဖြိုချမှ ရမယ်။

မင်းမဲ့ဝါဒီသမားတွေတောင်မှ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုသဘောတရားတွေကို ပြန်မွေးမြူဖို့ ဝန်မလေးတတ်ကြဘူး။

 

စပိန်နဲ့ ယူကရိန်း တော်လှန်ရေးတွေထဲက မင်းမဲ့ဝါဒီ တော်လှန်ရေးသမားတွေက အိုက်ဘေရီကာ မင်းမဲ့ ဖက်ဒရယ်အစုအဖွဲ့ (Federación Anarquista Ibérica) ဆိုတဲ့ တပ်ဖွဲ့တွေနဲ့ ဖက်ဆစ်တွေကို ထိန်းချုပ်ဖမ်းဆီးရေးစခန်းတွေနဲ့ ထိန်းချုပ်မှုကိုပြန်မွေးမြူကြတဲ့ သာဓကတွေလည်း ရှိတယ်။ သိပ်မကြာခင်က သမ္မတ အိမ်ဖြူ ပုန်ကန်မှုလိုမျိုး ရာဒီကယ် လှုပ်ရှားမှုတွေမှာတောင်မှ လူထုရဲလိုမျိုး အသွင်သဏ္ဋာန်ယူပြီး လူမည်းလူငယ်တွေကို ပစ်ခတ်သတ်ဖြတ်ခဲ့တဲ့ သာဓကတွေကနေတဆင့် ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုသဘောတရားတွေဟာ အသက်ရှင်နေဆဲဆိုတာ တွေ့ရတယ်။

 

မင်းမဲ့ ထိန်းချုပ်ဖမ်းဆီးရေးစခန်းတွေက စတာလင်ရဲ့ ပြုပြင်ပြောင်းလဲရေး လုပ်အားစခန်း (gulag) တွေထက် ပိုကောင်းသလား ဒါမှမဟုတ် မင်းမဲ့ ရဲတွေက ပိုကောင်းသလားဆိုတဲ့ မေးခွန်းတွေက အရေးမကြီးဘူး – စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးတယ်ဆိုတာ မင်းမဲ့ရဲတွေရော၊ မင်းမဲ့ထောင်တွေကိုပါ ဖြိုချတာကို ဆိုလိုတာပဲ။

 

ကွန်မြူနစ်လို့ မှတ်ယူထားတဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေထဲက ထောင်စနစ်နဲ့ ထိန်းချုပ်မှုသဘောသဘာဝတွေရဲ့ အဓွန့်ရှည်တည်ရှိနေမှုတွေကို ဘယ်လို ရှင်းပြကြမလဲ?

 

ရာဒီကယ်တွေအတွက်တောင်မှ ရဲနဲ့ ထောင်တွေဟာ သဘာဝပါပဲ၊ ရှောင်လွှဲလို့ မရဘူးဆိုတဲ့ အယူအဆတွေ၊ ယုံကြည်ချက်တွေရှိနေတုန်းပဲ။

 

ဒီကိစ္စဟာ မာခ် ဖစ်ရှာ (Mark Fisher) ရဲ့ အရင်းရှစ်စနစ်ရဲ့ ပရမ္မတသဘော (Capitalist Realism) စာအုပ်ထဲက သဘောတရားနဲ့ အတူတူပဲ။ အရင်းရှစ်စနစ်ရဲ့ ပရမ္မတသဘောက “အရင်းရှင်စနစ်ရဲ့ အခြားတစ်ဘက်မှာ ဘာမှ မရှိဘူး” လို့ ဝါဒဖြန့်ပြီးတစ်ပြိုင်နက် တည်ရှိနေတဲ့ ဆိုရှယ်လစ်လို့ မှတ်ယူထားတဲ့ စနစ်တစ်ခုပျောက်ဆုံးခြင်းကို အရင်းရှင်စနစ်ရဲ့ ပရမ္မတသဘောလို့ အကြမ်းဖျင်းကောက်ယူလိုက်တယ်။

ထောင်စနစ်နဲ့ ထိန်းချုပ်မှုသဘောတရားတွေဟာ ဟိုးအရင်ကတည်းက သဘာဝပါဆိုပြီး တည်ရှိနေခဲ့ကြတယ်လို့ နှိုင်းယှဥ်ခဲ့ကြတယ်။ ထောင်တွေ၊ ရဲတွေနဲ့ ထိန်းချုပ်ဖိနှိပ်ခြင်းခံခဲ့ရတဲ့ အာဏာရှင်စနစ်ကို မျက်ဝါးထင်ထင်တွေ့ကြုံခဲ့တဲ့ ဘောရှစ်ဗစ်တွေကတောင် အဲ့ဒါတွေကို သဘာဝပါလို့ စဥ်းစားလက်ခံခဲ့ကြတယ်။

 

ဖစ်ရှာ အာဘော်ထုတ်ခဲ့သလိုပဲ –

လွတ်မြောက်ရေးနိူင်ငံရေးဆိုတာ “သဘာဝအစီအစဥ်”ကို အမြဲတမ်း ဖျက်ဆီးနေရမယ်။ တင်ပြလာတဲ့အရာတိုင်းမှာ ဘယ်အရာကတော့ မရှိမဖြစ်လိုအပ်နေတာလဲ၊ ဘယ်အရာကတော့ မတော်တဆဖြစ်နေတာလဲဆိုတာကို ဖော်ပြနိူင်ရမယ်။ အရင်က မဖြစ်နိူင်ဘူးဆိုတာကို ဖြစ်နိူင်ပါတယ်လို့ ထင်သာမြင်သာအောင် ပြနိူင်ရမယ်။ (အရင်းရှစ်စနစ်ရဲ့ ပရမ္မတသဘော)
 

အမှန်တကယ်က ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုသဘောတရားတွေဟာ မတော်တဆဖြစ်လာတာတွေပဲ – အဲ့ဒီသဘောတရားက ဘယ်တုန်းကမှ အမြဲတမ်းရှိနေခဲ့တာ၊ နေရာတိုင်းမှာ ယေဘုယျအနေနဲ့ ရှိနေခဲ့တာ မဟုတ်ဘူး။

 

ဖိလစ်ပိုင်မှာ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုသဘောတရားတွေက ကိုလိုနီစနစ်နဲ့အတူ ရောက်လာခဲ့တယ်။ အမေရိကန်မှာ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုသဘောတရားတွေက ကျွန်တွေကို ထိန်းကျောင်းရာကနေ စခဲ့တယ်။ ဥရောပမှာ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုသဘောတရားတွေက အောက်ခြေလက်လုပ်လက်စားလူတန်းစားကို ထိန်းချုပ်ဖို့အတွက် အသုံးပြုရာက စခဲ့တယ်။

 

ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုသဘောတရားဆိုတာ အောက်ခြေအလုပ်သမားပြုခံထားရတဲ့ လူတန်းစားကို လူမှုထိန်းကွပ်မှုတွေ ပြုလုပ်တာကို ဆိုလိုတာပဲ။ အရင်းရှင်စနစ်ဟာ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုသဘောတရားတွေ မပါဘဲ ရပ်တည်လို့ မရတဲ့အတွက် “ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှု အရင်းရှင်စနစ်” (သို့) “ထောင်စနစ်ကို အားပေးတဲ့ အရင်းရှင်စနစ်” လို့ နာမဝိသေသနတပ်နေစရာမလိုတော့ဘူး။

 

အရင်းရှင်စနစ်က လခစား လုပ်အားကို အားပေးအားမြှောက်ပြုဖို့အတွက် ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုသဘောတရားတွေ လိုကိုလိုအပ်နေတယ်။

 

အလုပ်လုပ်ခြင်းကို အာခံခဲ့ကြတဲ့ လူမည်းအမျိုးသမီးတွေကို [အမေရိကန်] နိူင်ငံက ဗာဂရန်စီ (Vagrancy) ဥပဒေတွေနဲ့ အောက်ခြေလုပ်သားတွေကို [အလုပ်မလုပ်တာ၊ အရက်မူးနေတာ၊ သံသယဝင်စရာပုံပေါက်နေတာတွေကို ပြစ်မှုအနေနဲ့ သတ်မှတ်ပြီး] ထိန်းချုပ်တာတွေအကြောင်း စေဒီရာ ဟတ်တမန်း (Saidiya Hartman) ရေးထားတဲ့ “လူဖြူမဟုတ်တဲ့ မိန်းကလေးများ၏ ပုန်ကန်အုံကြွမှု အပြုအမူများနှင့် စီစဥ်ဖွဲ့စည်းထားသော မင်းမဲ့သဘောတရား” (“The Anarchy of Colored Girls Assembled in a Riotous Manner”) ကဗျာရဲ့ အဓိကအာဘော်ကလည်း ဒီအဆိုကို ထောက်ပြထားတယ်။

ဘောရှစ်ဗစ်တွေက အံ့အားသင့်ဖွယ်ကောင်းတဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒီရဲ့ ပုံရိပ်ကို ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုသဘောတရားတွေရဲ့ “ပရမ္မတသဘော” အမှားကြီးနဲ့ ပေါင်းပြီး ကွန်မြူနစ်အဆင်အသွေးတွေနဲ့ ဘူဇွာလူ့ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုကို ပြန်တည်ဆောက်ခဲ့ကြတယ်။

 

ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုသဘောတရားတွေမရှိတဲ့ လူ့ပတ်ဝန်းကျင်ဆိုတာ ဘောရှစ်ဗစ်တွေအတွက် အာဏာနဲ့ နိူင်ငံဆိုတာ မရှိတဲ့ ကမ္ဘာတစ်ခုကို ဘယ်လိုမှ ပုံဖော်ကြည့်လို့ မရသလိုပဲ ဘယ်လိုမှ စဥ်းစားပုံဖော်လို့ မရဖြစ်ခဲ့တယ်။

 

ထောင်တွေ နဲ့ ရဲဆိုတဲ့ စနစ်တွေကို မဖြိုချဘဲနဲ့တော့ ကွန်မြူနစ်တွေက အရင်းရှစ်စနစ်ရဲ့ အယူအဆနဲ့ အတွေးအခေါ်တွေကို ဘယ်တော့မှ ကျော်လွန်နိူင်မှာ မဟုတ်ဘူး။

 

၂။ စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးသော ကွန်မြူနစ်ဝါဒီဆီသို့

 

၂၀၁၄ ခုနှစ်ထုတ် “ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုသဘောတရားကို အားပေးသော ဖီမီနင့်ဝါဒကို ဆန့်ကျင့်၍” (Against Carceral Feminism) ဆိုတဲ့ စာတမ်းမှာ ဗစ်တိုးရီးယား လော (Victoria Law) က ထောင်စနစ်ကို အားပေးတဲ့ ဖီမီနင့်ဝါဒဆိုတာကို “ရဲနဲ့ ထိန်းချုပ်မှုတွေကို တိုးမြှင့်တာရယ်၊ ပြစ်မှုချမှတ်တာရယ်နဲ့ ထောင်ချဖမ်းဆီးတာတွေဟာ အမျိုးသမီးတွေအပေါ်မှာ ပြုလုပ်တဲ့ အကြမ်းဖက်မှုတွေကို နှိမ်နင်းဖို့ အဓိကအဖြေအဖြစ် ချဥ်းကပ်ချက်” လို့ အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ခဲ့တယ်။

အတိုချုံးရရင် ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုသဘောတရားကို အားပေးတဲ့ ဖီမီနင့်ဝါဒဆိုတာ ရဲနဲ့ ထောင်တွေဟာ မိန်းမတွေကို လုံခြုံမှုပေးနိူင်တယ်လို့ ယူဆတာဖြစ်ပြီး ဗစ်တိုးရီးယား ရေးခဲ့သလိုပဲ အမျိုးသမီးတွေနဲ့ ကွီယားတွေဟာ ရဲတွေဆီက အကူအညီတောင်းရင်တောင်မှ သူတို့တွေက ရဲအကြမ်းဖက်မှုတွေနဲ့ ထောင်ချခံရတာတွေကို မကြာခဏ ပြန်ခံနေရပြန်တယ်။

 

စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးသူတွေဟာ ရဲနဲ့ ထောင်တွေဟာ အမျိုးသမီးတွေကို လုံခြုံအောင် ကာကွယ်မဲ့အစား အန္တရာယ်ကို ပိုပေးနေတယ်ဆိုတာ သဘောပေါက်ကြတယ်။ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုသဘောတရားကို အားပေးတဲ့ ဖီမီနင့်ဝါဒ (Carceral Feminism) ကို ဆန့်ကျင့်ဖို့က ချုပ်နှောင်ထိန်းချုပ်မှုတွေ၊ ထောင်ချအပြစ်ပေးမှုစနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးတဲ့ ဖီမီနင့်ဝါဒကို ကျင့်သုံးမှ ဖြစ်မယ်။

စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးတဲ့ ဖီမီနင့်ဝါဒဟာ အမျိုးသမီးတွေကို လုံခြုံအောင် တကယ် ကာကွယ်ပေးနိူင်တဲ့ ပြောင်းလဲနိူင်စွမ်းရှိတဲ့ တရားမျှတမှု (transformative justice) လိုမျိုး ပုံစံသစ်တွေ ပေါ်ပေါက်လာအောင် ကြိုးစားတယ်။

 

တစ်နည်းအားဖြင့် ချုပ်နှောင်ထိန်းချုပ်မှုတွေနဲ့ ထောင်ချအပြစ်ပေးမှုစနစ်တွေဟာ ကောင်းကျိုးအတွက် သုံးလို့ရတယ်လို့ ထင်တဲ့နေရာမှာ ထောင်စနစ်ကို အားပေးတဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒဟာ ထောင်စနစ်ကို အားပေးတဲ့ ဖီမီနင့်ဝါဒနဲ့ အတူတူပဲ။

 

တကယ်တမ်းက အဲ့ဒီစနစ်တွေက ကောင်းကျိုး မပြုဘူး။ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုသဘောတရားကို အားပေးတဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒလို့ဆိုတာက ရဲနဲ့ ထောင်တွေဟာ ကွန်မြူနစ်ဝါဒနဲ့ လိုက်ဖက်တယ် (ဒါမှမဟုတ်) လိုအပ်တယ်လို့ ထင်တာကို ထောက်ပြချင်လို့ပဲ။

 

ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုသဘောတရားကိုအားပေးတဲ့ ဖီမီနင့်ဝါဒဟာ မိန်းမပြုခြင်းခံရတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တွေအပေါ် အကြမ်းဖက်မှုတွေ ပိုသက်ရောက်စေတဲ့အတွက် ဖီမီနင့်ဝါဒနဲ့ လားလားကြီး ဆန့်ကျင့်နေတယ်။ အဲ့ဒီလိုပဲ ထောင်စနစ်ကို အားပေးတဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒဟာ ကွန်မြူနစ်ဝါဒရဲ့ အမြင်နဲ့ လုံးဝဥဿုံ ဆန့်ကျင့်နေတယ်။

ရဲနဲ့ ထောင်ကို ဘယ်လိုမှ ကွန်မြူနစ်ပြုလို့ မရဘူး၊ အောက်ခြေလုပ်သား ပြုလို့ မရဘူး၊ ကိုလိုနီစနစ်တွေကနေ ချွတ်ချလို့ မရဘူး၊ အင်ဒီးဂျနင့် အပြုအမူတွေပါလို့ ယူဆလို့ မရဘူး။

 

သူတို့တွေမှာ ရှိနေတဲ့ သွင်ပြင်တွေက အရင်းရှင်စနစ်နဲ့ မော်ဒန်နိူင်ငံ စနစ်တွေနဲ့ လုံးဝ ပတ်သက်ဆက်စပ်နေပြီး လူတန်းစားတစ်မျိုးကို အောက်ခြေလုပ်သားအဖြစ်ပြုတဲ့ အရင်းရှင်လူမှုပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုရဲ့ သွင်ပြင်တွေပဲ ဖြစ်နေတယ်။

 

ကမ္ဘာပေါ်က တစ်ခြားနိူင်ငံတွေမှာလိုပဲ ဖိလစ်ပိုင်မှာတော့ ရဲနဲ့ ထောင်တွေဟာ ကိုလိုနီစနစ်ရဲ့ တော်လှန်ရေးတွေကို နှိမ်နင်းတဲ့ ယန္တရားတွေဖြစ်ပြီး ထောင်တွေက တရားမျှတမှုအမှန်တွေကနေ လမ်းချော်အောင် လုပ်နေတယ်လို့ အင်ဒီးဂျနင့်အစုအဖွဲ့တွေက အခုချိန်ထိ ခံစားနေရတယ်။

ကွန်မြူနစ်အလုပ်အကိုင်တွေမှာ ရဲနဲ့ ထောင်စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးဖို့ လိုအပ်တယ်။ ကွန်မြူနစ်ဝါဒီဆိုတာ လက်ရှိအခြေအနေ – အရင်းရှင်ကမ္ဘာမှာ ငါတို့တွေကို ဆက်တိုက် အောက်ခြေလုပ်သားပြုနေတဲ့ အခြေအနေ – ကို ဖြိုချဖျက်ဆီးတဲ့ လှုပ်ရှားမှု အရွေ့တစ်ခုသာ ဖြစ်တယ်။

 

ကွန်မြူနစ်ဝါဒီဆိုတာ အောက်ခြေလုပ်သားတွေရဲ့ မိမိကိုယ်ကို လူတန်းစား ဖြိုချဖျက်ဆီးခြင်း ဖြစ်တာကြောင့် ကွန်မြူနစ်အလုပ်အကိုင်ဆိုတာ အောက်ခြေလုပ်သားပြုခြင်းကို တိုက်ခိုက်တဲ့ လုပ်ငန်းစဥ်၊ လုပ်ရပ်တွေ ဖြစ်တယ်။ အဲ့ဒါကြောင့် ချုပ်နှောင်ထိန်းချုပ်မှုတွေနဲ့ ‌ထောင်ချအပြစ်ပေးမှုတွေကို စော်ကားတဲ့ ဖြိုချဖျက်ဆီးမှုတွေဟာ ကွန်မြူနစ်အလုပ်အကိုင်တွေပဲ ဖြစ်တယ်။

 

အောက်ခြေလုပ်သားပြုခြင်းဆိုတာ အရင်းအမြစ်ရဲ့ လွှမ်းမိုးမှုခံထားရတဲ့ လူမှုပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးတွေကို ဆိုလိုတာဖြစ်ပြီး အောက်ခြေလုပ်သားကို ခွဲခြားလိုက်တဲ့ လူတန်းစားအမှတ်အသားတစ်ခု ဖြစ်တယ်။

လူမှုပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးတစ်ခုအနေနဲ့ အောက်ခြေလုပ်သားပြုခြင်းဟာ လခစား လုပ်အား (wage labor) ကနေတဆင့် အလုပ်ဆိုတာကို လူသားလုပ်ရပ်တွေကနေ ဖယ်ခွာပြီး လုပ်သားတွေရဲ့ ထုတ်လုပ်မှုကနေ ရရှိလာတဲ့ အသီးအပွင့်တွေကို လုပ်သားတွေကနေ သူစိမ်းပြုလိုက်ခြင်း ဖြစ်တယ်။

အဲ့လိုနဲ့ အောက်ခြေလုပ်သားပြုခြင်းဟာ အရင်းအမြစ်၊ နိူင်ငံနဲ့ အုပ်ချုပ်သူတွေက အောက်ခြေလုပ်သားကို စိုးမိုးထားတဲ့ အထက်အောက် လွှမ်းမိုးတဲ့ အခြေအနေတစ်ခုပဲ။

 

၂၀၂၀ ခုနှစ်က ထုတ်ပြန်ခဲ့တဲ့ ငါတို့ ရပ်ရွာပတ်ဝန်းကျင်တွေ၊ ငါတို့ အဖြေတွေ – ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုများကို ဖြိုချဖျက်ဆီးခြင်းလှုပ်ရှားမှုကမ်ပိန်းများပြုလုပ်ရန် ဦးဆောင်သူများအတွက် ကိရိယာသေတ္တာ (Our Communities, Our Solutions: An Organizer’s Toolkit for Developing Campaigns to Abolish Policing) ဆိုတဲ့စာအုပ်ထဲမှာ Critical Resistance (ချက်ကျလက်ကျ အာခံမှု) အဖွဲ့က ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုဆိုတာကို “နိူင်ငံတစ်နိူင်ငံက အင်အားကို အသုံးပြုပြီး ဥပဒေနဲ့ လူမှုရေးထိန်းချုပ်မှုအမူအကျင့်တွေနဲ့ တည်ဆောက်ထားတဲ့ လူမှုပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးတစ်ခု” လို့ အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်တယ်။

 

ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုကို လူမှုပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးတစ်ခုလို့ ဆိုခြင်းအားဖြင့် Critical Resistance (ချက်ကျလက်ကျ အာခံမှု) အဖွဲ့က ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုတွေဟာ ကျွန်စနစ်၊ လူအုပ်စု ခွဲခြားခြင်း၊ လူမျိုးရေးခွဲခြားဆက်ဆံခြင်း အစရှိတဲ့ “ဖိနှိပ်မှုအခြေအနေတွေကို တွန်းအားပေး” နေပြီး ပြစ်မှုကျူးလွန်သူလို့ သတ်မှတ်ခံရတဲ့ လူ့အသိုင်းအဝိုင်းတွေကြားထဲမှာ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုတွေကို လိုက်နာဖို့ ပြန်တိုက်တွန်းနေတယ်လို့ ထောက်ပြခဲ့တယ်။

 
တစ်နည်းအားဖြင့် ပြောရရင် ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုတွေဟာ အောက်ခြေလုပ်သားပြုခြင်းကို ပြန်လှုံ့ဆော်နေတဲ့ လူမှုပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးတစ်ခုပဲ။
 

အောက်ခြေလုပ်သားလူတန်းစားဆိုတာ ပြစ်မှုကျူးလွန်သူလို့ အမြဲတမ်း သတ်မှတ်ခံထားရတဲ့ လူတန်းစားတစ်ခုပဲ။

 

မတူတဲ့ လူတန်းစားတွေကြားက ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်ပုံတွေကိုပဲ ကြည့်ပါ။ အလုပ်သမားတစ်ယောက်က အစားအသောက်ခိုးတယ်ဆိုရင် ထောင်ချခံရတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူဌေးတစ်ယောက်က အလုပ်သမားတွေဆီက ခိုးရင်တော့ ဘာမှမဖြစ်ဘူး။ လစာ ခိုးယူမှု (wage theft) ဆိုတာ အဲ့လိုပုံစံနဲ့ နေ့တိုင်းဖြစ်နေတာပဲ။ ဒီလိုနည်းနဲ့ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုဟာ အောက်ခြေလုပ်သားပြုခြင်းရဲ့ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်နေတယ်။

ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုဆိုတာကို စတီထွင်ခဲ့ကတည်းက လုပ်သားတွေကို အမြဲတမ်း ပိုနေမြဲ ကျားနေမြဲထားဖို့ဆိုတဲ့ လုပ်ငန်းစဥ် အမြဲပါခဲ့တယ်။

 

ဘူဇွာနိူင်ငံတွေမှာသာမက ကွန်မြူနစ်လို့ ခေါ်တဲ့ နိူင်ငံတွေမှာ ရဲဆိုတာဟာ တန်ပြန်ခုခံချင်တဲ့ အောက်ခြေလုပ်သားတွေကို နှိပ်ကွပ်ဖို့အတွက် အသုံးပြုခဲ့တာပဲ။ ဖိလစ်ပိုင်နဲ့ အရင်ဆိုဗီယက်ပိုလန်နိူင်ငံတွေလို အင်ပိုင်ယာပြုခံလိုက်ရတဲ့ နိူင်ငံတွေမှာလည်း အတူတူပဲ။

ဖိလစ်ပိုင်က မန်ဒီအိုလာ လူအစုလိုက်အပြုံလိုက်သတ်ဖြတ်မှု (Mendiola Massacre) သို့မဟုတ် ဆိုဗီယက်ပိုလန်က ဆိုလီဒါနောရှ် (Solidarność) ဖိနှိပ်မှုတွေမှာ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုသဘောတရားတွေက အုပ်စိုးနေတာပဲ။

 

ရာဒီကယ်ဆန်တဲ့ ထုံးတမ်းတွေအရ စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးခြင်းဆိုတာ လူမည်းရာဒီကယ် ထုံးတမ်းတွေက ဆင်းသက်လာတာဖြစ်ပြီး ကွန်မြူနစ်သဘောတရားတွေက ဥရောပက အောက်ခြေလုပ်သားနေရာတစ်နေရာက ပေါ်ပေါက်လာတာ ဖြစ်တယ်။

စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးတာနဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒီက အုပ်ချုပ်သူလူတန်းစားတွေ၊ ကျွန်ပြုခံလူတန်းစားတွေနဲ့ လုပ်သားလူတန်းစားတွေကြားထဲမှာ အမြစ်တွယ်ပုံတွေ တူပါတယ်။

 

နိူင်ငံတော်ကို ဆန့်ကျင့်တဲ့ ကွန်မြူနစ်တွေဟာ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုနဲ့ ထောင်စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးချင်တဲ့ သူတို့ရဲ့ အသိစိတ်တွေထဲမှာ မသိမသာ စိမ့်ဝင်နေပေမဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒီနဲ့ စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးခြင်းဆိုတာကို အတူတူတွဲပြီး ပြောလေ့ပြောထ မရှိဘူး။

ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုနဲ့ ‌ထောင်စနစ်တွေဟာ လူတန်းစားနဲ့ နိူင်ငံဆိုတာကို ဖျက်ဆီးလိုက်ပြီးသကာလ ဆက်ပြီး ရှိကို မရှိနိူင်တော့လို့ စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးတဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒီ (abolition communism) လို့ နာမဝိသေသန ထပ်တပ်နေစရာ မလိုတော့ဘူး။

 

တကယ်တမ်းက စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးခြငးနဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒီ နှစ်ခုလုံးက လက်ရှိအခြေအနေတွေကို ဖျက်ဆီးပြီး မတူညီတဲ့ ဘဝအရည်အသွေးတစ်ခုကို တည်ဆောက်ဖို့ ရည်ရွယ်တာပဲ မဟုတ်ဘူးလား?

ဒီလိုဆိုရင် စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးခြင်းနဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒီဆိုတာ တူတူပဲ။

 

ဒါပေမဲ့ ကွန်မြူနစ်နိူင်ငံရေးက ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုသဘောတရားတွေနဲ့ နှစ်ပေါင်းများစွာ အရမ်းယှက်နွယ်လာတဲ့အခါ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုအတွေးအခေါ်တွေကို ပြတ်ပြတ်သားသားငြင်းဆိုတဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒီဆိုတာကို တိတိလင်းလင်းပြောဆိုဖို့ လိုလာတယ်။

 

ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုတွေကို အားပေးတဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒီနဲ့ မတူဘဲ စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးတဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒီဆိုတာဟာ ကွန်မြူနစ်အယူအဆတွေထဲက ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုသဘောတရား ထုံးစံတွေနဲ့ “ကွန်မြူနစ်” အမည်ခံနိူင်ငံတွေရဲ့ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုသဘောတရားတွေကို သေသေချာချာ ငြင်းဆန်ရမယ်။

ဘောဘီ စီးလ် (Bobby Seale) ကို ကိုးကားရရင် ငါတို့ဟာ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုတွေကို ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုတွေနဲ့ ပြန်မတိုက်ဘူး။ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုတွေကို အားပေးတဲ့ အရင်းရှင်စနစ်ကို ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုတွေကို အားပေးတဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒီနဲ့ တိုက်မဲ့အစား စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးတဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒီနဲ့ပဲ တိုက်မယ်။

 

“လူထုစစ်တပ်မရှိရင် လူထုဟာ ဘာမှ မရှိဘူး” လို့ မောင်ဝ် (Mao) တစ်ခါက ပြောခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ လူသစ်များ တပ်စု (New Peoples Army) ကို အသုံးပြုပြီး ဖိလစ်ပိုင်နိူင်ငံတော်ရဲကို တိုက်တာဟာ နှစ်ခုလုံးက ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုတွေ ပြန်မွေးမြူနေသေးရင် လွတ်မြောက်ရေးအတွက် ဘာအကျိုးမှ မရှိဘူး။

 

ရဲ၊ ထောင်စနစ်နဲ့ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုတွေကို တိုက်ခိုက်ဖို့အတွက် ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုတွေကို ဖျက်ဆီးမဲ့ အရည်အသွေးအသစ်တွေရှိတဲ့ လူမှုပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးအသစ်တွေ လိုအပ်နေတယ်။

တစ်ချိန်က မရှိမဖြစ် လိုအပ်တယ်ဆိုတဲ့ အရာတွေဟာလည်း လက်လွှတ်လို့ရတဲ့ အရာတွေပါပဲဆိုတာကို ပြရမယ်။ ပြီးတော့ တစ်ချိန်က မဖြစ်နိူင်ပါဘူးဆိုတဲ့ အရာတွေဟာလည်း ဖြစ်နိူင်ပါတယ်ဆိုတာကိုလည်း ပြရမယ်။

 

ကွန်မြူနစ်လို့ ခေါ်တဲ့ နိူင်ငံတွေဟာ အောက်ခြေလုပ်သားတွေရဲ့ ရပိုင်ခွင့်တွေကို ကာကွယ်ဖို့အတွက် ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုတွေကို ထားရှိဖို့လိုအပ်တယ်ဆိုပြီး စဥ်းစားထားပေမဲ့ အဲ့ဒီအတွေးအခေါ်က တံလျှပ်ပေါ် ရေထင်နေသလိုပဲ။

 

ဂိုင်း ‌ဒေါက်ဗေ (Gilles Dauvé) ပြောခဲ့တာကို ပြန်ထောက်ပြရရင် ဘူဇွာရဲနဲ့ ထောင်တွေကို တန်ပြန်တိုက်ခိုက်ဖို့ အောက်ခြေရဲနဲ့ ထောင်တွေ လိုတယ်လို့ တွေးတာဟာ အောက်ခြေလုပ်သားဆိုတာကို ဘူဇွာသဘောတရားတွေကနေ တွေးသလိုမျိုးပဲ။ အဲ့လိုလုပ်ခြင်းအားဖြင့် အာဏာရှင်စနစ်တွေကို တွန်းလှန်နေတဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေရဲ့ လုပ်ရပ်တွေအားလုံးကို ပြောင်းပြန်လှန်လိုက်တာပဲ။

စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးချင်တဲ့ အောက်ခြေလုပ်သားတစ်ယောက် တည်ဆောက်ထားတဲ့ လူ့ပတ်ဝန်းကျင်ဟာ ဘူဇွာပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ ပြန်တူနေလို့ မဖြစ်သေးဘူးလေ။ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှု သဘောတရားတွေကို ပြန်ထည့်သွင်းတည်ဆောက်တယ်ဆိုတာ အံ့အားသင့်ဖွယ်ကောင်းတဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒကို ဘူဇွာအသိုင်းအဝိုင်းထဲမှာ ပြန်တည်ဆောက်လိုက်တာပဲ။ ကွန်မြူနစ်လို့ ခေါ်တဲ့ နိူင်ငံတွေရဲ့ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှု သဘောတရားတွေဟာ ဘူဇွာအသိုင်းအဝိုင်းတွေရဲ့ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှု သဘောတရားရဲ့ မှန်တွေသာ ဖြစ်ပြီး သူတို့ရဲ့ ဘူဇွာ အပြုခံရခြင်းဖြစ်စဥ်ရဲ့ သက်သေတွေပဲ။ ဒီနေရာမှာ အန္တရာယ်နဲ့ ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်တဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒီဟာ ရဲနဲ့ ထောင်ဆိုတဲ့ ဘူဇွာသွင်သဏ္ဍာန်ကို ပြန်ယူနေလို့ မရဘူး။ ယူနေသေးတယ်ဆိုရင် ဒါဟာ ကွန်မြူနစ်သဘောတရား မဟုတ်တော့ဘူး။

 
စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးတဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒဆိုတာ ကွန်မြူနစ်အသွင်သစ်တစ်မျိုးကို ဆိုလိုတာ မဟုတ်ဘူး။ စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးတဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒဆိုတာ ကွန်မြူနစ် အသိတွေနဲ့ စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးတဲ့ အသိတွေကို ပေါင်းစပ်လိုက်တာမျိုးပဲ။
 

စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးတဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒဆိုတာ ကွန်မြူနစ်လုပ်ထုံးလုပ်နည်းတွေဟာ စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးတဲ့ အဆင့်တွေနဲ့ တစ်ပြိုင်နက်တည်း ဖြစ်ပေါ်နေတဲ့ သဘောပဲ။

 

ဒီလိုပြောလို့ ရဲတွေကို ထောက်ပံ့ထားတာတွေ ရုတ်သိမ်း၊ အကျဥ်းသားတွေ လွှတ်ပေးဆိုတဲ့ စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးမှုတွေရဲ့ အချက်တွေသာ ကွန်မြူနစ်ဝါဒရဲ့ လုပ်ထုံးလုပ်နည်းတွေ အလိုအလျောက် ဖြစ်သွားတယ်လို့ ဆိုလိုတာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ အဲ့ဒီအချက်တွေကလည်း အရင်းရှင်စနစ်အောက်က ကွန်မြူနစ်စည်းရုံးမှုတွေအတွက် ပိုမို လွယ်ကူစေတယ်။

 

အထူးသဖြင့် စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးတဲ့ သဘောတရားတွေကို လက်ကိုင်ထားတဲ့ ကွန်မြူနစ် လုပ်ထုံးလုပ်နည်းတွေဟာ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်ခြင်းနဲ့ ထောင်ချခြင်းစနစ်တွေအပြင် လုပ်အားခ၊ နိူင်ငံ၊ အလုပ် အစရှိတဲ့အရာတွေကိုပါ တစ်ပြိုင်နက်တည်း တစ်စစီစုတ်ဖဲ့စေတယ်။ ဘာကြောင့်လည်းဆိုတော့ ထိန်းချုပ်ခြင်းနဲ့ ထောင်ချခြင်းတွေသာ အရင်းကို ကာကွယ်ဖို့အတွက် အဓိကကျတဲ့ ယန္တရားတွေ ဖြစ်နေလို့ပဲ။

အကျဥ်းသားတွေ လွှတ်ပေးတာနဲ့ ထောင်တွေကို မီးရှို့တာတွေတာ [ကူညီထောက်ပံ့မှု] ပရိုဂရမ်ပေါင်း သောင်းခြောက်ထောင်ထက် အောက်ခြေလုပ်သားတွေအတွက် ပိုအကျိုးဖြစ်စေတယ်။

 

အန်ဂျလာ ဒေးဗစ် (Angela Davis) လို စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးတဲ့ ကွန်မြူနစ်သမားတွေက ရဲနဲ့ ထောင် ဖြိုချမှုတွေကို ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုတွေမရှိတဲ့ နိူင်ငံဆိုတာနဲ့ သေသေချာချာ ချိတ်ဆက်ပြောဆိုနိူင်ကြတယ်။ စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးတဲ့ မင်းမဲ့သမားတွေကလည်း ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုဆိုတာ နိူင်ငံတော်ဆိုတဲ့ စနစ်ရဲ့ အလုံးအထည်ပဲဆိုတာကို သဘောပေါက်ကြတယ်။

 

မင်းမဲ့သမားတွေအတွက် နိူင်ငံအာဏာဆိုတာနဲ့ သူရဲ့ အကြမ်းဖက်မှုတွေအပေါ် အသာစီးရထားတဲ့ နေရာဆိုတာ အချိန်မရွေး အသုံးချနိူင်တယ်ဆိုတာ အထူးတလည် ဆန်းကြယ်နေတာ မဟုတ်ပါဘူး။ နိူင်ငံရဲ့ ရဲနဲ့ ထောင်တွေအတွက် မှန်ကန်တဲ့ ခေါင်းဆောင်တွေသာ ရှိရင် ပိုကောင်းမယ်လို့ ထင်တာဟာ စိတ်ကူးယဥ်ဆန်နေတာပဲ။ အဲ့ဒါက ခေါင်း‌ဆောင်ကောင်းတွေသာ ရှိရင် ရဲနဲ့ ထောင်တွေဟာ မကောင်းဆိုးဝါးတွေအနေကနေ ပြောင်းလဲသွားပြီး နိူင်ငံတော်ကနေ ရဲနဲ့ ထောင်တွေကို အေးချမ်းစွာ ဖြုတ်ချနိူင်မယ်လို့ ထင်နေလို့ပဲ။ တစ်နည်းပြောရရင် အကြမ်းဖက်မှုဆိုတာ နိူင်ငံတော်ဖြစ်တည်မှုရဲ့ ပင်မအကြောင်းရင်း ဖြစ်နေပြီး အကြမ်းမဖက်တဲ့ နိူင်ငံဆိုတာ အခုချိန်ထိ ဘယ်မှာမှ မရှိသေးဘူး။

အဲ့ဒီတော့ နိူင်ငံတော်ကို သူ့ရဲ့ အကြမ်းဖက်မှုအင်အားတွေကနေ ဖယ်ခွာဖို့ဆိုတာက ကွန်မြူနစ်တဘောင်ဟောင်းကြီးကို ဖြည့်ဆည်းရသလိုပဲ – “အောက်ခြေလုပ်သားများသည် လူတန်းစားဖြစ်တည်မှုကနေ မိမိကိုယ်ကို ဖျက်ဆီးခြင်းအားဖြင့် နိူင်ငံဆိုတာကို နိူင်ငံကနေ ဖြိုချဖျက်ဆီးရမည်။”

 

ကွန်မြူနစ်တွေက အရင်းရှင်တွေကို နံရံမှာ တန်းစီပြီး သေနတ်နဲ့ ပစ်သတ်တာ ဒါမှမဟုတ် သူတို့ကို “ပြန်လည်ထူထောင်ရေး” စခန်းတွေပို့ပြီး အုပ်စုလိုက် ထောင်ချတာတွေ မလုပ်ရဘူးဆိုတော့ ဘာဆက်လုပ်ကြမလဲ မေးခွန်းထုတ်စရာ ဖြစ်လာတယ်။

 

အစုလိုက် အပြုံလိုက် သတ်ဖြတ်ခြင်းနဲ့ ထောင်ချခြင်းတွေအစား စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးတဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒီက “လွတ်မြောက်ခွင့် ပေးလိုက်ခြင်း” (excarceration) အလုပ်ကို လေးလေးနက်နက် စဥ်းစားလာကြတယ်။

 

ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုတွေကို ပယ်ဖျက်ခြင်း (decarceration) ဆိုတာ အကျဥ်းချခံထားရတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တွေကို လွှတ်ပေးလိုက်တာဆိုရင် “လွတ်မြောက်ခွင့် ပေးလိုက်ခြင်း” (excarceration) ဆိုတာ ထောင်ချခြင်း၊ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်ခြင်းနဲ့ ရဲစနစ်တွေကို လုံးဝ ဖျောက်ဖျက်လိုက်တာကို ဆိုလိုတာပဲ။

“လွတ်မြောက်ခွင့် ပေးလိုက်ခြင်း” (excarceration) မှာ အပြောင်းအလဲဖြစ်စေတဲ့ တရားမျှတမှု (transformative justice)၊ အန္တရာယ် လျှော့ချမှုနဲ့ ရပ်ရွာပတ်ဝန်းကျင်က တာဝန်ယူမှုတွေ ပါဝင်နေတယ်။ ဒီအချက်တွေကနေတဆင့် လူ့အသိုင်းအဝိုင်းတွေကနေ အန္တရာယ်တွေကို ကောင်းမွန်တဲ့ နည်းလမ်းတွေနဲ့ ရင်ဆိုင်ဖြေရှင်းလို့ ရလာနိူင်တယ်။ “လွတ်မြောက်ခွင့် ပေးလိုက်ခြင်း” (excarceration) က စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးတဲ့ အောက်ခြေလုပ်သားတွေအနေနဲ့ ဘူဇွာတွေရဲ့ နည်းလမ်းတွေ ဖြစ်တဲ့ ဖမ်းဆီးခြင်းနဲ့ ထောင်ချခြင်းတွေနဲ့ မတူတဲ့ အန္တရာယ်ကို ဖြေရှင်းဖို့ နည်းလမ်းတစ်ခု ဖြစ်ကောင်း ဖြစ်လာနိူင်တယ်။

 

 

၃။ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်ခံများ၏ မိမိကိုယ်ကို ဖြိုချဖျက်ဆီးခြင်း

 

ဒါဆို ဘာလုပ်ကြမှာလဲ ဆိုတဲ့ မေးခွန်းကို မေးဖို့ ကျန်နေသေးတယ်။

 

Prison Research Education Action Project (ထောင်သုတေသန ပညာရေး လုပ်ငန်းစဥ် စီမံကိန်း) ကို အကျယ်တဝင့် ကိုးကားရရင်တော့

 

Frederick Douglass (ဖရက်ဒရစ် ဒေါက်ဂလပ်စ်) တွေ့ကြုံခဲ့သလိုပဲ အာဏာရဲ့ အရင်းခံဟာ ကျွန်တွေရဲ့ သခင်မှာပဲ ရပ်တန့်နေတာမဟုတ်ဘဲ ကျွန်ပြုခံတွေမှာပါ ရှိနေတာပဲ–ကျွန်ပြုခံဘဝကို ငြင်းဆိုပိုင်ခွင့်ရှိတဲ့ဆိုတာ သတိမူပြီးနောက်မှာပေါ့။ အဲ့ဒီလိုပဲ ထောင်တွေရဲ့ အာဏာဟာ ထောင်မှူးတွေမှာပဲ ရှိနေတာမဟုတ်ဘဲ အကျဥ်းခံဘဝ လည်ပတ်နေအောင် လက်ခံသဘောတူပြီး ပူးပေါင်းပါဝင်ထားတဲ့ ထောင်သားတွေမှာပါ ရှိနေတယ်ဆိုတာ ပုန်ကန်နေတဲ့ ထောင်သားတွေကလည်း ထောက်ပြပြီးဖြစ်တယ်။ အဲ့ဒီ လက်ခံသဘောတူ ပူးပေါင်းပါဝင်မှုကို ရုပ်သိမ်းလိုက်တာနဲ့ ‌ထောင်တွေ လည်မပတ်နိူင်တော့ဘူး။ နံရံတွေရဲ့ အပြင်က ငါတို့တွေကပါ ထောင်တွေကို လက်ခံသဘောတူ ပူးပေါင်းပါဝင်နေပါတယ်ဆိုတာကို သတိပြုမိဖို့ လိုတယ်။ (ထောင်တွေအစား-စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးသူများ လက်စွဲ)

 

အဲ့ဒီလိုပဲ အောက်ခြေလုပ်သားတွေကလည်း အရင်းရှင်စနစ် ဆက်လက်ပြီး အဓွန့်ရှည်လည်ပတ်နေနိူင်အောင် လက်ခံသဘောတူထားပေးကြတယ်။ Proletarios Revolucionarios (တော်လှန်ရေး အောက်ခြေလုပ်သား) က “အောက်ခြေလုပ်သားများ၏ မိမိကိုယ်ကို ဖြိုချဖျက်ဆီးခြင်းဖြင့် အရင်းရှင်ကမ္ဘာ၏အဆုံး” (The Self-Abolition of the Proletariat As the End of the Capitalist World) မှာ ထောက်ပြထားသလိုပဲ အောက်ခြေလုပ်သားဟာ အရင်းအမြစ် (capital) ရဲ့ လူတန်းစားတစ်ခုဖြစ်ပြီး အောက်ခြေလုပ်သားပြုခြင်း အဓွန့်ရှည်ဖို့အတွက် အောက်ခြေလုပ်သားဆိုတာ ရှိမှ ဖြစ်မယ်။

 

ထောင်နဲ့ ရဲတွေကို ပုံသဏ္ဍာန်သာ ပြောင်းလဲချင်သူတွေက ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုတွေကို ဆက်ပြီး အားပေးအားမြှောက်ပြုသလို အိမ်ခန်းငှားတာတွေ၊ လခစားအလုပ်တွေဟာလည်း အောက်ခြေလုပ်သားပြုခြင်းကို ဆက်လက်အားပေးနေတယ်။

ကွန်မြူနစ် ပြန်လည်အသက်သွင်းဖို့အတွက် အောက်ခြေလုပ်သားပြုခြင်းနဲ့ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုတွေကို အတူတူ ဖျက်ဆီးရမယ်။

 

တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ လက်ဝဲတွေရဲ့ စိတ်ဝိညဥ်ထဲမှာ စွဲကပ်နေသေးတဲ့ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုတွေကို အားပေးတဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒီကိုလည်း စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးသူတွေက အမြဲတစေ စိန်ခေါ်နေနိူင်ရမယ်။

အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုလို့ ခေါ်တဲ့ နိူင်ငံမှာ စနစ်ကို ဖြိုချဖျက်ဆီးတဲ့ ကွန်မြူနစ်လို့ မှတ်ယူလို့ ရနိူင်တဲ့၊ ကျွန်တော်တို့နဲ့ အတူတကွ ခရီးသွားနေကြသူတွေလို့ ယူဆလို့ ရကောင်းရနိူင်တဲ့ လူမည်းရာဒီကယ် ထုံးတမ်းတွေထဲမှာတောင်မှ စနစ်ကို ဖြိုချဖျက်ဆီးတဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒီဆိုတာ ဘာလဲဆိုတာ တိတိကျကျ မဖော်ပြနိူင်တဲ့ အလေ့အထတွေ ရှိနေသေးတယ်။ ဒီလို မရှင်းလင်းတဲ့ စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးတဲ့ ကွန်မြူနစ်တွေဟာ အမေရိကန်ရဲ့ အဓိကနေရာကို ခြေကုပ်ယူထားဆဲဖြစ်တဲ့ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုတွေကို အားပေးတဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒီကို ကောင်းကောင်းစိန်ခေါ်နိူင်တဲ့ နေရာကို ရထားတယ်။

 

ဖိလစ်ပိုင်မှာတော့ ငါတို့လို စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးသူတွေက စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးဖို့ တိုက်တွန်းလာကြပေမဲ့ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်ခြင်းသဘောတရားဟာ မောင်ဝ်ဝါဒ၊ နိူင်ငံတော်ဆိုင်ရာ ဒီမိုကရေစီ (National Democratic)၊ ဆိုရှယ်ဒီမိုကရှက် (Social Democratic) နဲ့ တသီးပုဂ္ဂလ လက်ဝဲတွေကြားမှာ ပျံ့နှံနေတုန်းပဲ။

 

ငါတို့ဟာ ကွန်မြူနစ်တွေအတွက် စနစ်ကို ဖြိုချဖျက်ဆီးသူတွေ ဖြစ်သင့်ပြီး စနစ်ကို ဖြိုချဖျက်ဆီးသူတွေအတွက် ကွန်မြူနစ်ဖြစ်ရမယ်။ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်ခြင်းသဘောတရားတွေကို တိုက်ခိုက်၊ မင်းမဲ့ဝါဒကို ဖြန့်၊ ကွန်မြူနစ်ဝါဒီနဲ့ အသက်ရှင်ကြ။

 

ဒါပေမဲ့ NPA လိုရဲတွေကို သေနတ်နဲ့ပစ်တာမျိုး၊ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုတွေကို ချွတ်ချပြီး လွတ်မြောက်ခွင့်ပေးလိုက်တာမျိုး ဒါမှမဟုတ် လူမည်း အသက်ပြန်သွင်းသူတွေ လုပ်သလို ရဲစခန်းတွေကို မီးရှို့တာမျိုးလို ငါတို့ရဲ့ အယူအဆကို ဖြန့်တာနဲ့တင် မလုံလောက်သေးဘူး။

 

ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်ခြင်းသဘောတရားနဲ့ အရင်းအမြစ်ဟာ ဆက်ပြီး ကြီးစိုးနေဆဲကာလမှာ လှောင်ချိုင့်တွေထဲက သားကောင်တွေကို လွှတ်ပေးပြီး အန္တရာယ်ကို ပိုမိုကောင်းမွန်စွာ ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းနိူင်တဲ့ လွတ်မြောက်ခွင့်ပေးစနစ်တွေကို ထူထောင်ရင်း ငါတို့က စနစ်တွေကို ဆက်လက်ဖြိုချဖျက်ဆီးဖို့ ရုန်းကန်ကြရမှာပဲ။ ဒါပေမဲ့ စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးတဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒဆိုတာ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်ခြင်းသဘောတရားနဲ့ အရင်းအမြစ်ကို လုံးဝဥဿုံ ဖျက်ဆီးတာကို ဆိုလိုတယ်။ ငါတို့က Bakunin ပြောခဲ့တဲ့ ဟုတ်တယ် ဖျက်ဆီးခြင်းကလည်း တီထွင်ခြင်းအတွက် လှုံ့ဆော်မှုတစ်ခုပဲ ဖြစ်တယ်၊ ဒါပေမဲ့ ဖျက်ဆီးခြင်းနဲ့တင် ရပ်လို့ မရဘူးဆိုတာကို သဘောတူတယ်။

 

Gilles Dauvé အကြံပြုသလိုပဲ

 
တကယ်တမ်း မေးခွန်းထုတ်ရမှာက ဘယ်သူ့ဆီမှာ သေနတ်တွေရှိလဲ ဆိုတာမဟုတ်ဘူး၊ သေနတ်တွေနဲ့ လူတွေက ဘာလုပ်လဲဆိုတဲ့ မေးခွန်းပဲ။ လက်နက်ကိုင် အောက်ခြေလုပ်သား တစ်သောင်း တစ်သိန်းက သူတို့မှာရှိတဲ့ ကမ္ဘာကြီးကို ပြောင်းလဲနိူင်စွမ်းတွေအပေါ်မှာ သူတို့ရဲ့ ယုံကြည်ချက်တွေကို မထားထားရင် ဘာ အဓိပ္ပါယ်မှ မရှိဘူး။ ဒီလိုမှမဟုတ်ရင် နောက်နေ့၊ နောက်လ၊ နောက်နှစ်တွေမှာ သူတို့ ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်ပြီးသားဖြစ်တဲ့ အာဏာရှင်တွေက‌ သူတို့လက်ထဲက သေနတ်တွေကို ပြန်လုယူသွားကြမှာပဲ

(“အသက်ပြန်သွင်းမှုတွေ သေသွားတဲ့အခါ”)

 

အဲ့ဒါကြောင့် အသက်ပြန်သွင်းမှုတွေနဲ့တင် မလုံလောက်ဘူး။ NPA တွေက ရဲကို သေနတ်နဲ့ ပစ်သတ်ပေမဲ့ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်ခြင်းသဘောတရားကို သေနတ်နဲ့ ပစ်သူက ဆက်လက်ကိုင်ထားနေသေးရင် အသက်ပြန်သွင်းမှုကနေ ဘာတီထွင်မှုမှ ရမလာဘဲ အဲ့ဒီ အသက်ပြန်သွင်းမှုက သေသွားမှာပဲ။ နောက်ဆုံးမှာတော့ CPP-NPA မောင်ဝ်ဝါဒီတွေကလည်း ဂေါ် ရီလာစစ်ပွဲတွေကို တိုက်နေတာ နှစ်ဆယ်စုနှစ်ချီနေပါပြီ။ ဒါပေမဲ့ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုသဘောတရားတွေက ဂေါ်ရီလာစစ်မျက်နှာပြင်တွေမှာရော ဘူဇွာတွေရဲ့ အာဏာစခန်းတွေမှာပါ ထိပ်ဆုံးက နေရာယူနေတုန်းပဲ။ NPA က ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုနဲ့ ရဲစနစ်တွေရဲ့ တရားဝင်ဖြစ်မြောက်မှုတွေကို မေးခွန်းထုတ်ရမဲ့အစား အဲ့ဒီစနစ်တွေကို ပြန်လည်မွေးမြူပေးနေတယ်။

 

ဘာလိုအပ်နေသလဲဆိုတော့ အရင်က ပုံမှန်အတိုင်းဖြစ်နေတာတွေ (status quo ante) ကို ပြန်တွန်းပို့နိူင်တဲ့၊ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုတွေနဲ့ ထောင်တွေကို ပြန် မတည်ဆောက်နိူင်တော့တဲ့ အသက်သွင်းမှုတွေကို အကြမ်းဖျင်းပုံ‌ဖော်ဖို့ပဲ။ အဲ့ဒါကလည်း ပြန်လည်အသက်သွင်းသူတွေက အခုထက်ထိ မအောင်မြင်သေးရတဲ့ အကြောင်းရင်းခံပဲ။ သူတို့ရဲ့ ဖြစ်နိူင်ချေက နှိပ်စက်ညှင်းပန်းစရာကောင်းလောက်အောင် ကပ်သီးလေးပဲ လိုတော့တယ်။

 

Minneapolis (မီနီယာပိုလိစ်) က တတိယရဲစခန်းကို မီးရှို့တဲ့ ကိစ္စလိုမျိုး ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှု လောဂျစ်ကို လုံးဝ အမြစ်ဖြတ်လိူက်နိူင်ပြီး နိူင်ငံရဲ့ အားအင်တွေက နောက်ပြန်ဆုတ်သွားရတဲ့ အချိန်တွေ ရှိခဲ့ပေမဲ့ နောက်မှာတော့ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုတွေက အရင်လိုပဲ ပိုနေမြဲ ကျားနေမြဲ ပြန်ဖြစ်သွားပြန်တယ်။

 

အဲ့ဒီလိုအချိန်တွေက စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးခြင်းတွေ အကောင်အထည်ပေါ်လာတဲ့အချိန်တွေ ဖြစ်ပေမဲ့ အဲ့ဒီအချိန်တွေမှာ နောက်ပြန်လှည့်လို့မရတော့အောင် ‌‌ရွှေ့ရမဲ့အကွက်တွေကို မလုပ်ဖြစ်ခဲ့ကြဘူး။ ဒါပေမဲ့ ရှင်းတာတစ်ခုက စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးတဲ့ ခြေလှမ်းတွေမနင်းရင် ကွန်မြူနစ် အသက်ပြန်သွင်းဖို့ ကြိုးစားကြသူတွေက ဘူဇွာအတန်းအစားတစ်ခုကို ပြန်တည်ဆောက်ဖြစ်ဖို့ အန္တရာယ်ရှိတယ်။

 

နီပေါက နီပေါ မောင်ဝ်ဝါဒီတွေက ဘုရင်ရဲ့ ပါဝါကို နှိမ်နင်းလိုက်တဲ့ ဥပမာကိုပဲ ကြည့်ပါ။ တော်ဝင်ဘုရင်ရဲ့ ရဲတွေရဲ့ လောင်းရိပ်အောက်ကနေ မောင်ဝ် ရဲအသစ်က နေရာယူလိုက်တယ်။ အဲ့လိုလုပ်လိုက်ခြင်းအားဖြင့် အရည်အသွေးအသစ်တစ်ခုနဲ့ ပေါ်ပေါက်လာနိူင်တဲ့ လူ့အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုရဲ့ ဖြစ်နိူင်ချေဟာ အသတ်ခံလိုက်ရပြီး ဘူဇွာလူ့အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုဟာ နီပေါမှာ ပြန်ပေါ်ပေါက်လာတယ်။ အဲ့ဒီအဖွဲ့အစည်းမှာ မောင်ဝ်ဝါဒီတွေက နာမည်ခံတွေအနေနဲ့သာ အုပ်စိုးကြတော့တယ်။ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုတွေကို အားပေးတဲ့ ဖိလစ်ပိုင် ကွန်မြူနစ်ပါတီရဲ့ လက်ထဲမှာစာ ဒီအတိုင်းဆက်ထားရင် အဲ့ဒီကံကြမ္မာကလည်း “ဖိလစ်ပိုင် တော်လှန်ရေး” အပေါ်ကို ကျရောက်လာနိူင်တယ်။

 

နောက်ဆုံးမှာတော့ တော်လှန်ရေးတစ်ခုဟာ ဘယ် ကွန်မြူနစ်ပါတီကမှ ဦးဆောင်ပေးလို့ မရသလို၊ ဘယ် စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးသူတစ်အုပ်စု၊ ကွန်မြူနစ်တစ်အုပ်စု (ဒါမှမဟုတ်) မင်းမဲ့သမားတစ်အုပ်စုကမှ ဦးဆောင်ပေးလို့ မရဘူး။ တော်လှန်ရေးက အောက်ခြေလုပ်သားတွေက မိမိကိုယ်တိုင် သူတို့ကို အောက်ခြေလုပ်သားပြုထားတဲ့ ကမ္ဘာကို ပြန်လည်တိုက်ခိုက်မှသာ ရမယ်။ ဒီဟာက ရဲတွေ၊ ထောင်တွေကို တိုက်ခိုက်တာကိုလည်း ပြောချင်တာပဲ။

 

ဒီလိုတွေးကြည့်ရင်တော့ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုတွေကို အားပေးတဲ့ “ကွန်မြူနစ်ဝါဒီ” ဆိုတာ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုတွေကို အားပေးတဲ့ အရင်းရှင်စနစ်ရဲ့ အကြွေစေ့ဟိုဘက်မျက်နှာတစ်ဖက်ခြမ်းပဲ။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုတွေကို အားပေးတဲ့ “ကွန်မြူနစ်ဝါဒီ”ဟာ ဘူဇွာလူ့အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုကို ပြန်တည်ဆောက်ဖို့အတွက်သက်သက်သာ ဖြစ်တယ်။

 

စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးတဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒီဆိုတာ လက်ရှိအခြေအနေတွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးရမဲ့ အလုပ်ကို သတိမူမိတဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒီပဲ။ စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးတဲ့ ကွန်မြူနစ်သမားတွေက သူတို့ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ရဲ့ လူတန်းစားကို ဖြိုချဖျက်ဆီးရမယ်ဆိုတာ သဘောပေါက်ပြီး အောက်ခြေလုပ်သားပြုတဲ့ ဘယ်အရာကိုမဆို – အထူးသဖြင့် ရဲတွေ – ကို ပြန်တိုက်ခိုက်ရမယ်ဆိုတာ သဘောပေါက်တယ်။ စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးတဲ့ ကွန်မြူနစ်သမားတွေဟာ အောက်ခြေလုပ်သားပြု လူ့အဖွဲ့အစည်းရဲ့ အကျဥ်းသားတွေပဲ ဖြစ်ပြီး အဲ့ဒီထောင်ကို ချနင်းဖို့ အဆင့်သင့်ပဲ။ ဒါက စနစ်တွေကို ဖြိုချဖျက်ဆီးသူတွေ ဦးတည်ကြတဲ့ ကွန်မြူနစ်ပြန်လည်အသက်သွင်းခြင်းပဲ။

 

ငါတို့ရဲ့ ရဲဘော် Alfredo M. Bonanno ပြောခဲ့တာ ချက်ကျလက်ကျပဲ။

 
ရဲဘော်တို့ မြန်မြန်ဆန်ဆန်လုပ်ကြ၊ ရဲတွေ၊ တရားသူကြီးတွေ၊ သူဌေးတွေကို သေနတ်နဲ့ ပစ်၊။ ရဲအသစ်က မင်းတို့ကို မပိတ်ပင်ခင် အခုလုပ်ကြ။
မြန်မြန်ဆန်ဆန် ငြင်းဆိုကြ၊ ဖိနှပ်မှုအသစ်တွေက ငြင်းဆိုတာက အဓိပ္ပါယ်မရှိဘူး၊ ရူးနှမ်းတယ်၊ စိတ်ရောဂါဆေးရုံတွေဆီကိုသာ သွားသင့်တယ်လို့ ငါတို့ကို မဖြောင်းဖျခင်။
အရင်းအမြစ်ဆိုတာကို အတွေးအခေါ် အယူအဆအသစ်တစ်ခုက စင်ပေါ်တင် မရှိခိုးခင် မြန်မြန်ဆန်ဆန် တိုက်ခိုက်ကြ။
ဆရာကြီး သဘာကြီးတစ်ယောက်ကနေ “အလုပ်လုပ်မှ လွတ်လပ်မယ်”လို့ မပြောခင် မြန်မြန်ဆန်ဆန် အလုပ်ဆိုတာကို ငြင်းဆိုကြ။
ဆော့ကစားကြဖို့ မြန်မြန်ဆန်ဆန်လုပ်ကြ။ မင်းတို့ ကိုယ်ကို လက်နက်တပ်ဆင်ဖို့ မြန်မြန်ဆန်ဆန် လုပ်ကြ။

(လက်နက်တပ်ဆင်ထားသော ပျော်ရွှင်မှု)

 

 

 

ပုံ – ၂၀၂၀ ခုနှစ်တွင် အမေရိကန်နိူင်ငံ Minnesota ပြည်နယ်၌ လူမည်းအမျိုးသား George Floyd သည် ရဲများ၏လက်တွင် မတရားအသတ်ခံလိုက်ရပြီးနောက် Minneapolis ရဲစခန်းကို ဆန္ဒပြသူများ ဝင်ရောက်မီးရှို့ဖျက်ဆီးစဥ်တွေ့ရသော “တရားမှုမရှိပါက ငြိမ်းချမ်းမှုလည်း မရှိ” (No Justice No Peace) ဆိုသော အုတ်နံရံပေါ်က ဂရပ်ဖတီစာသားကို မီးတောက်များကြားက တွေ့ရစဥ်

ပုံကို National Geographic မှ ဓါတ်ပုံသတင်းထောက် David Guttenfelder ၏ဆောင်းပါးမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်

 

 

ဘာသာပြန်မှတ်ချက်များ

 

၁) စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးခြင်းသဘောတရား (abolitionism) သည် ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုသဘောတရား (carcerality) ကို အဓိကထားတိုက်ခိုက်လိုသော အတွေးအခေါ်အယူအဆနှင့် အလေ့အကျင့်တစ်ခု ဖြစ်သည်။ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုသဘောတရားဟုဆိုရာတွင် ထောင်နှင့် ရဲစနစ်သည် နိူင်ငံတစ်နိူင်ငံမှ အသုံးပြုသော ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း မြင်နိူင်သော ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှု စနစ်များ ဖြစ်သည်။ မူရင်းစာရေးသူသည် ရာဒီကယ်ဆန်သော ကွန်မြူနစ်၊ ဖီမီနင့် အစရှိသည့် လှုပ်ရှားမှုတွင်ပင် ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုများကို ပြန်လည် မွေးမြူအသုံးချနေသေးဆဲဖြစ်ကြောင်း ဆောင်းပါး ပထမပိုင်းတွင် တင်ပြထားသည်။ အထူးသဖြင့် အရင်းရှင်စနစ် လူတန်းစား၊ လူမျိုး ခွဲခြားခြင်းတွင် ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုသည် အရေးပါသော ယန္တရားတစ်ခု ဖြစ်နေသည်ကို မူရင်းစာရေးသူက ထောက်ပြထားသည်။ မည်သို့သော လူမျိုးကို ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်ခြင်းအားဖြင့် လူတန်းစားတစ်ခု သတ်မှတ်လိုက်ကြသနည်း။

 

ဤနေရာတွင် ဆက်စပ်ဆင်ခြင်မိသည်က လူတန်းစားဟုဆိုရာတွင် လူသားများသည် မွေးကတည်းက လူတန်းစားတစ်ခုကို ပိုင်ဆိုင်သွားသည်မဟုတ်ဘဲ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုများအရ လူတန်းစားဆိုသည်ကို ထပ်ခါထပ်ခါ ဆက်လက်သတ်မှတ်ပြုကျင့်ခံရပြီးနောက် လူတစ်ယောက်သည် ထိုလူတန်းစားနှင့် ဆက်စပ်ပတ်သက်သွားခြင်း ဖြစ်သည်ဆိုသည့်အချက်ပင်ဖြစ်သည်။ ဥပမာ – လူမည်းတိုင်း ဆင်းရဲမွဲတေသည်လား။ စနစ်၏ ဖိနှိပ်မှုအောက်မှ မလွတ်မြောက်နိူင်သောကြောင့် ဆင်းရဲမွဲတေရာမှ ခိုးယူစားသောက်ရသည့်ဘဝကို ရောက်သည်။ ထိုမှတဆင့် ထောင်၊ရဲစနစ်မှတဆင့် ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်ခံရသည်။ ထောင်ကျဖူးသည့် သမိုင်းရှိသောကြောင့် ထိုသူသည် ထောင်က ထွက်ပြီးလျှင်တောင်မှ ကောင်းရောင်းကောင်းဝယ်လုပ်ကိုင်စားသောက်၍ ရချင်မှရမည်။ ဤနည်း၄င်းဖြင့် လူတစ်ယောက်သည် ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုမှတဆင့် လူတန်းစား ပြုကျင့်ခံရသည်။ ထိုကြောင့် လူတန်းစားခွဲခြားဆက်ဆံခြင်းအကြောင်းကို ပြောလျှင် စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးခြင်းအကြောင်း မပြော၍မရပေ။

 

၂) မူရင်းစာရေးသူသည် မိမိကို ဖိနှိပ်ထားမှုများကို ချေပတိုက်ခိုက်ရာတွင် မိမိကလည်း ထိုသို့သော ဖိနှိပ်မှုများထဲက ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုပုံစံများကို ပြန်အသုံးချရမည်ဆိုသည့် စိတ်ဆန္ဒကို သမိုင်းကြောင်းအလျောက် ကွန်မြူနစ်အမည်ခံ နိူင်ငံများ၊ ပုန်ကန်ထကြွမှုများကို ဥပမာပေးပြီး ဝေဖန်ထားသည်။ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုများကို ဘာကြောင့် ရာဒီကယ်များကပါ ကြိုက်နှစ်သက်နေကြသလဲဆိုသည့် မေးခွန်းကို ကျွန်မ စိတ်ဝင်စားမိသည်။ ထိုဆန္ဒသည် လူ့သဘောပေပဲလား။ စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးခြင်းဆိုသည် လက်ရှိ တည်ရှိနေသော ကျွန်မတို့ ပတ်ဝန်းကျင်မှ “သဘာဝ”ဆိုသည်များကို (အထူးသဖြင့် ဖိနှိပ်မှုနှင့် တရားမမျှတမှုများ) ကို ဆန်းစစ်စေပြီး ကမ္ဘာအသစ်တစ်ခုကို တည်ဆောက်စေလိုခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း ဘာအတွက်ကြောင့် ရာဒီကယ်များသည်ပင် ထိုသံသရာထဲမှ မထွက်နိူင်သေးသနည်း။ မူရင်းစာရေးသူ၏ အပိုင်း(၁)မှ အာဘော်သည် ဘရာဇီးလီးယန်း တွေးခေါ်ပညာရှင် ပါလို ဖရီယာ (Paulo Friere) ၏ ဖိနှိပ်ခံများ၏ သင်ကြားနည်း (Pedagogy of the Oppressed) စာအုပ်မှ အာဘော်ကိုလည်း ပြန်အောက်မေ့ရစေသည်။

 

ကျွန်မကိုယ်တိုင်လည်း အခြားသော ရာဒီကယ်ဟု မိမိကိုယ်ကို ခံယူထားသောသူများနှင့် စနစ်ကို ဖြိုချဖျက်ဆီးခြင်းအကြောင်းဆွေးနွေးရာတွင် ၄င်းတို့က ဤသဘောတရားသည် လက်တွေ့မကျ၊ စိတ်ကူးယဥ်ဆန်သည်ဟု ပြန်လည်ချေပလေ့ ရှိသည်ကို တွေ့ကြုံခဲ့ရသည်။ လက်တွေ့ကျကျတန်ပြန်တိုက်ခိုက်မှုများသည်လည်း ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုသဘောတရားများကို ပြန်မွေးမြူနေကြသေးသည် မဟုတ်လော။ ဤနေရာတွင် လက်တွေ့ကျခြင်းနှင့် စိတ်ကူးယဥ်ဆန်ခြင်းဒွိဟတွင် ဖိုသဘောတရားများ မည်မျှပါဝင်နေသေးသနည်း စဥ်းစားစရာ ဖြစ်လာသည်။ (အမှန်တွင် ဤနှစ်ခုသည် ဒွိဟ ဖြစ်ချင်မှလည်း ဖြစ်မည်။ လက်တွေ့ကျခြင်းတွင် စိတ်ကူးယဥ်ခြင်းများ ပါကောင်းပါနေနိူင်သကဲ့သို့ စိတ်ကူးယဥ်ခြင်းတွင်လည်း လက်တွေ့ကျခြင်းများ ပါကောင်းပါနေနိူင်သည်။)

 

၃) ရာဒီကယ်ကို အစွန်းရောက်ဟု အများဘာသာပြန်ကြလေ့ရှိသည်ကို သတိမူမိသော်လည်း အစွန်းရောက်ဆိုသော စကားလုံးသည် မြန်မာစကားတွင် မကောင်းသော သဘောကို ‌ဆောင်သောကြောင့် ဤဘာသာပြန်တွင် ရာဒီကယ်ကို ရာဒီကယ်ဟု မြန်မာအသံထွက်အရသာ ဘာသာပြန်ထားသည်။ စကားလုံးကို မြန်မာမှုပြု၍ရသော်လည်း ရံဖန်ရံခါတွင် မိခင်ဘာသာစကားတွင် မူရင်းကတည်းက ကပ်ညှိနေသော အဓိပ္ပါယ်များသည် မူရင်းစာရေးသူ၏ ဆိုလိုရင်းကို ပျက်ပြယ်စေနိူင်သည်။ ရာဒီကယ်ဖြစ်ခြင်း၊ မဖြစ်ခြင်းသည် အစွန်းရောက်ခြင်း မရောက်ခြင်းဆိုသည်ထက် ပိုမိုနက်နဲသော သဘောတရားများကို ဖော်ဆောင်နေသည်။ မေရီယန် ဝက်ဘ်စတာ အဘိဓာန်တွင် ရာဒီကယ်ဆိုသည့် အဓိပ္ပါယ်ကို “လက်ရှိရှိနေပြီးသား ဖြစ်သော အတွေးအခေါ်၊ အယူအဆ၊ အမူအကျင့်များ၊ အခြေအနေများကို မြေလှန်ပြောင်းလဲခြင်း” ဟု ဆိုထားသည်။ လူမည်း စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးသူနှင့် ကိုလိုနီစနစ်ကို ချွတ်ချသူ ဖီမီနင့် တက်ကြွလှုပ်ရှားသူနှင့် ပညာရှင် အန်ဂျလာ ‌ဒေးဗစ် (Angela Davis) သည် “ရာဒီကယ်ဆိုသည်မှာ အမြစ်ဖြတ်ခြင်း ဖြစ်သည်” (Radical simply means grasping things by the roots) ဟု ဆိုခဲ့သည်။ ဤသဘောတရားများကို ချိန်ဆခြင်းဖြင့် ရာဒီကယ်ကို အစွန်းရောက်ဟု မြန်မာဘာသာပြန်ရာတွင် မပြည့်ဝသည်ကို တွေ့နိူင်သည်။

 

 

၄) စာရေးသူသည် စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးခြင်းနှင့် ပတ်သက်ပြီး ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုသဘောတရားများကို လက်ကိုင်ထားဆဲဖြစ်သော ကွန်မြူနစ်များကို ဦးတည်ရေးထားသည်ဟု ကျွန်မခံစားမိသည်။ စာရေးသူသည် စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးခြင်းနှင့် ကွန်မြူနစ်ဝါဒီသည် အခြေခံသဘောတရားအရ တူညီနေသောကြောင့် စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးသော ကွန်မြူနစ်ဝါဒီဟု နာမဝိသေသနတပ်ခေါ်စရာအကြောင်းမရှိဟု ပြတ်ပြတ်သားသား ဆိုထားသည်။ ၄င်းတို့၏ တူညီနေသော အခြေခံအချက်ကား အောက်ခြေလူတန်းစားပြုခြင်းကို ပုန်ကုန်ခြင်းဟု စာရေးသူ့အာဘော်တွင် တွေ့ရသည်။ ကွန်မြူနစ်များအတွက်က အရင်းရှင်စနစ်လက်အောက်မှတဆင့် အောက်ခြေလူတန်းစားဖိနှိပ်မှုအခြေအနေကို တိုက်ခိုက်နေသကဲ့သို့ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုများကို ဆန့်ကျင့်သောသူများအတွက်သည်လည်း ထောင်စနစ်မှတဆင့် ဖိနှိပ်မှုလူတန်းစားပြုကျင့်ခြင်းကို ပုန်ကန်နေသည်။ ဤနေရာတွင် ပထမ အောက်ခြေလူတန်းစားပြုမှုနှင့် ဒုတိယအောက်ခြေလူတန်းစားပြုမှုသည် လုံးဝဥဿုံ ကင်းကွာနေသည်မဟုတ်ဟု ကျွန်မ ဆင်ခြင်မိသည်။ အရင်းရှင်စနစ်အရ လက်လုပ်လုပ်စား အောက်ခြေလူတန်းစားများသည် များသောအားဖြင့် ပြစ်မှုကျူးလွန်သူများ၊ ထောင်ကျလွယ်သူများအဖြစ် အများအမြင်မှာ လက်ခံထားကြသလို ၄င်းတို့သည် ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်ခံရသောကြောင့် ၄င်းတို့၏ အောက်ခြေလူတန်းစားဘဝမှ လွတ်မြောက်ရန် ခက်ခဲနေကာ မုန့်လုံးစက္ကူကပ်ဘဝတွင် သံသရာလည်နေကြသည်။

 

၅) မိန်းမများအပေါ် ကျူးလွန်သော လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ ပြစ်မှုများကို ထောင်နှင့် ရဲစနစ်ကိုသာ အသုံးချပြီး ဖြေရှင်းရန် ကြိုးစားသော ဖီမီနင့်ဇင်မျိုးသည် လူတန်းစားဖိနှိပ်မှုများနှင့် မည်သို့မည်ပုံ ချိတ်ဆက်နေသေးသနည်း။ စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးသော ကွန်မြူနစ်ဝါဒဟု ခေါ်သည်မှာ အဓိပ္ပါယ်ထပ်နေသေးသည်ဆိုပါက ဘာကြောင့် စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးသော ဖီမီနင့်ဝါဒဟု သီးသန့်အမည်တပ်ရန် လိုနေသနည်း။ ဖီမီနင့်ဇင်သည် နဂိုမူရင်းကတည်းက လူတန်းစားပြဿနာကို ထည့်သွင်း မစဥ်းစားသောကြောင့်ဟု ကျွန်မ စဥ်းစားမိသည်။ အနောက်တိုင်းထုတ် ဖီမီနင့်ဇင်ကို ကြည့်လျှင် ဤအချက်သည် ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း မြင်ရနိူင်သည်။ ဥပမာ – လူဖြူ သခင်မိန်းမများသည် ၄င်းတို့၏ ဂျန်ဒါဖြစ်တည်မှုကို ဗန်းပြပြီး လူမည်း‌ယောင်္ကျားများသည် ၄င်းတို့အား မုဒိန်းကျင့်ပါသည်၊ အနိူင်ကျင့်ပါသည်ဆိုပြီး ကျွန်ပြုရုံသာမက ထပ်မံထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်သည့် သာဓကများ ရှိခဲ့သည်။ ထိုသို့ဆိုလျှင် လက်ရှိ ကျွန်မတို့ မြန်မာနိူင်ငံတွင်း၌ ထွန်းကားလာသော ဖီမီနင့်ဇင်များသည် ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုများအပေါ် မည်မျှအားကိုးနေသေးသနည်း။ ဤနေရာတွင် ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုကို အားပေးသော ဖီမီနင့်ဇင်ဟု ဆိုရာတွင် မိန်းမများကသာ ကျင့်သုံးနေသော ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုကို အားပေးသော ဖီမီနင့်ဇင်သာမက ဖီမီနင့်ဟု မိမိကိုယ်ကို ယူဆသောသူများအားလုံး၏ ဖီမီနင့်ကျင့်ဝတ်ကို ကျွန်မ မေးခွန်းထုတ်ကြည့်ခြင်းဖြစ်သည်။

 

မြောက်အမေရိကတိုက် အခြေစိုက် စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးသော Incite! အဖွဲ့၏ ၂၀၀၁ ခုနှစ်ထုတ် ထုတ်ပြန်ချက်တွင်လည်း ဂျန်ဒါအခြေပြု အကြမ်းဖက်မှုများကို ထောင်၊ ရဲစနစ်နှင့် ထိန်းချုပ် အပြစ်ပေးခြင်းသည် အရာရောက်သည်ဟု အများထင်ကြလေ့ရှိသော်လည်း တကယ်တမ်းတွင် အင်အားကြီးသူများက လွတ်မြောက်သွားဆဲ ဖြစ်သည်ဟု ထောက်ပြထားသည်။ ဥပမာ – ပိုက်ဆံရှိသူသည် မုဒိန်းမှုကို ကျူးလွန်သည်ဆိုပါက လာဘ်ပေးကာ အမှုမှ ကွင်းလုံးကျွတ်နိူင်သည်။ ဤသို့ဆိုလျှင် ကျွန်မတို့ ဘာကြောင့် ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှု စနစ်များအပေါ် ဆက်လက် မှီခိုနေကြသေးသနည်း။ ဘာကြောင့် အပြစ်ပေး ထောင်ချမှသာလျှင် တရားမျှတမည်ဟု ထင်နေကြသေးသနည်း။ ထောင်ချလိုက်ခြင်းအားခြင့် တကယ်တမ်း ပြစ်မှုကျူးလွန်ခံရသူအပေါ် ကိုယ်ပိုင်းဆိုင်ရာ၊ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ သက်သာရာ ရသွားစေသည်ဆိုသည်မှာ ဟုတ်ပါသလား?

 

၆) ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုများကနေ ဆန့်ကျင့်သော အပြစ်ပေးမှု အဖြေတစ်ခုအနေဖြင့် စာရေးသူသည် “လွတ်မြောက်ခွင့် ပေးလိုက်ခြင်း” (excarceration) ကို သရုပ်ဖော်သွားသည်။ မူရင်းစာတွင် ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုဟု ကျွန်မ ဘာသာပြန်ထားသော အင်္ဂလိပ်စာလုံး Incarceration (in – အတွင်း/ carceration – ချုပ်နှောင်ခြင်း) ကို စာရေးသူက အသစ်တီထွင်ကာ Excarceration (Ex – အပြင်/ carceration – ချုပ်နှောင်ခြင်း) ဟု မိတ်ဆက်သွားသည်။ အပြင်တွင် ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်ခြင်းသည် လွတ်မြောက်ခွင့် ပေးလိုက်ခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ သို့ပေသိ ကွင်းလုံးကျွတ် လွတ်မြောက်ခွင့် ပေးမည့်အစား ရပ်ရွာပတ်ဝန်းကျင်က တာဝန်ယူမှုနှင့် အပြောင်းအလဲကို တကယ် ဖြစ်စေသော တရားမျှတမှုမျိုးကို ကျင့်သုံးရန် စာရေးသူက တိုက်တွန်းထားသည်။ အပြောင်းအလဲကို တကယ် ဖြစ်စေသော တရားမျှတမှုဆိုသည်ကို ကျွန်မ သဘောပေါက်ရသရွေ့ ပြစ်မှုကျူးလွန်သူရော ပြစ်မှုကျုးလွန်ခံရသူအတွက်ပါ လူမှုအပြောင်းအလဲတစ်ခုကို ဖြစ်စေသော တရားစီရင်မှုဖြစ်သည်။ ဤအကြောင်းကို ဆက်လက်လေ့လာနေဆဲ ဖြစ်ပါသည်။ ရပ်ရွာပတ်ဝန်းကျင်က တာဝန်ယူမှုဆိုသည်မှာလည်း ပြစ်မှုမြောက်ပြီးမှ မည်သို့ အပြစ်ပေးမလဲဆိုသည်ထက် ပြစ်မှုမမြောက်ခင်ကတည်းက မည်သို့သော ရပ်ရွာပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုကို အတူတကွတည်ဆောက်မလဲဆိုသည်ကိုပါ စဥ်းစားရမည်ဟု ကျွန်မ ဖြည့်စွက် တွေးမိသည်။

 

 

 

၇) ဤအပိုင်းတွင် အဓိကကျသော အချက်သည် ဖိနှိပ်မှုစနစ်များဆီမှ လွတ်မြောက်ရန် စစ်မှန်သော တော်လှန်‌ရေးဆိုသည်မှာ လူတန်းစားပြုခံထားရသောသူများ (အထူးသဖြင့် အောက်ခြေလုပ်သားအနေနှင့် ပြုကျင့်ခံထားရသောလူတန်းစားများ)က ၄င်းတို့ကို လူတန်းစားပြုကျင့်ထားခြင်းကို မိမိကိုယ်ကို သ‌ဘောပေါက်ပြီး တန်ပြန်တိုက်ခိုက်ပြီး ၄င်းတို့ကို ဖိနှိပ်ထားသော၊ လူတန်းစားပြုကျင့်ထားသော စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးမှသာလျှင် စစ်မှန်သော တော်လှန်ရေးအောင်မြင်မည်၊ မြောက်မည်ဆိုသော အချက်ပင် ဖြစ်သည်။ ဤအချက်နှင့် ပတ်သက်ပြီး ကျွန်မ ထပ်ဆင်ခြင်မိသည်မှာ လူ့အဖွဲ့အစည်းများတွင် လူတန်းစားဆိုသော အချက်ကို ဆန်းစစ်မှုမရှိဘဲ ဒီအတိုင်းသာ ယူဆထားကြခြင်းသည် ပြဿနာ၏ အရင်းခံဖြစ်နေသည် ဆိုသည်ပင်။ ဥပမာ – ကျွန်မတို့ မြန်မာနိူင်ငံ ရိုးရာဓလေ့ ဘာသာရေး ကိုးကွယ်မှုများအရ ကျွန်မတို့သည် ဆင်းဆင်းရဲရဲ ချို့ချို့တဲ့တဲ့ နေထိုင်ရပါက မိမိ၏ အတိတ်ကံမကောင်း၍ဆိုပြီး ကံကို ပုံချကာ လက်ရှိဘဝတွင် မိမိကို ဆင်းရဲသား၊ အလုပ်သမားလူတန်းစားပြုကျင့်ထားသော စနစ်များကို သေချာမမြင်နိူင်ကြပေ။ ထိုကဲ့သို့ ပြဿနာဇစ်မြစ်ကို သေချာမမြင်အောင် ဖုံးကွယ်ထားသော ရိုးရာဓလေ့စနစ်များသည်လည်း ရဲနှင့် ထောင်ကဲ့သို့သော ကျွန်မတို့ကို ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ထိန်းချုပ်မထားသော်လည်း စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာနှင့် ထိန်းချုပ်ထားသော စနစ်များပင်သည်လား ကျွန်မ မေးခွန်းထုတ်မိသည်။

 

ထို့အပြင် မိမိကို ဖိနှိပ်ထားသော စနစ်များကို အနည်းအကျဥ်းသတိထားမိလာသော လူတန်းစား (ဥပမာ – စာရေးသူအာဘော်အရ ဖိလစ်ပိုင် ကွန်မြူနစ်ပါတီဝင်များနှင့် အခြားသော တက်ကြွလှုပ်ရှားသူများ) သည်လည်း ၄င်းတို့ကို လေဘယ်တပ်ထားသော ဖြစ်တည်မှုလေဘယ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးရန် ကြိုးစားရမည့်အစား ထိုလေဘယ်များအပေါ်ကိုသာ လိုက်ပြီး ရုန်းကန်မှု၊ တော်လှန်မှု ခေါင်းစဥ်တပ်နေကြခြင်းပင်။ ဥပမာ – မိန်းမဖြစ်တည်မှုလေဘယ်နှင့် မွေးဖွားလာသောလူတစ်ယောက်အနေနှင့် ၄င်းကို ဖိနှိပ်ထားသော၊ ချုပ်နှောင်ထားသော မိန်းမဖြစ်ခြင်းလေဘယ်မှ ၄င်းကို မိန်းမပြုကျင့်ထားသည် (making a woman) ကို သတိမူမိရမည့်အစား ဤမိန်းမဖြစ်ခြင်းကို အရှိအတိုင်းသာ ယူလိုက်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ ထို့အတူပင် အခြားသော လူမျိုး၊ ဂျန်ဒါအစရှိသော ဖြစ်တည်မှုလေဘယ်များကိုလည်း ကျွန်မတို့ ဤကဲ့သို့ စဥ်းစားကြည့်၍ ရမည်လား။ အမှန်တွင် မိန်းမဖြစ်ခြင်း၊ လူမည်းဖြစ်ခြင်း၊ မွတ်စလင်ဖြစ်ခြင်း အစရှိသော ဖြစ်တည်မှုလေဘယ်များသည် ကျွန်မအမြင်တွင် လူတန်းစားပြုကျင့်ခံရခြင်းများသာဖြစ်သည်။ မိန်းမဖြစ်ခြင်းဆိုသည်မှာ ဇီဝ‌ဗေဒါအရဟု ထင်ကောင်းထင်ကြသော်လည်း သားအိမ်ရှိသောသူကို မိန်းမအဖြစ် သတ်မှတ်လိုက်သည်မှာ ကနဦးတွင် ခြေခြေမြစ်မြစ်မရှိဘဲ ကြုံသလို ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်သော မိန်းမ လူတန်းစားတစ်ရပ်ကို တီထွင်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ ဂျန်ဒါများကို ဆုံးဖြတ်ချက်ချစဥ်ကနဦးကာလတွင် လိင်တံပါသော ခန္ဓာကို မိန်းမဟု ခေါ်ဝေါ်ခဲ့ပါက ဤအချိန်တွင် မိန်းမဆိုသည်မှာ လိင်တံပါသူ ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နေနိူင်သည်။ လူမျိုးဆိုသည်မှာလည်း ထို့အတူပင်။ ထိုလေဘယ်များကြောင့် စနစ်တကျ ဖိနှိပ်မှုများရှိနေသည်မှာ မှန်သော်လည်း ထိုစနစ်များကိုသာ အမှန်တကယ် ဖြိုချဖျက်ဆီးချင်ပါက စနစ်များက တီထွင်ထားသော လေဘယ်များထက် ကျော်လွန်ပြီး ကျွန်မတို့ကိုယ် ကျွန်မ မြင်ယောင်တတ်ရန် အရေးကြီးသည်။

 

ထိုကဲ့သို့ ဖြစ်တည်မှုလေဘယ်များအတွက်သာ တိုက်ခိုက်နေကြသော တော်လှန်ရေးဆိုသည်မှာ စာရေးသူထောက်ပြထားသကဲ့သို့ မိမိကိုယ်ကို လူတန်းစားပြုကျင့်ခံထားရခြင်းကို လက်ဆုပ်လက်ကိုင် မထိမိနေသော၊ မုန့်လုံးစက္ကူသာကပ်နေသော တော်လှန်ရေး၊ တက်ကြွလှုပ်ရှားရေးတစ်ခုအနေနဲ့သာ ရပ်တန့်နေပေလိမ့်မည်။ ထိုကဲ့သို့ ရပ်တန့်နေပါက မည်ကဲ့သို့ ရာဒီကယ်ဖြစ်ပါသည် ခေါင်းစဥ်တပ်ထားသော တော်လှန်ရေးများသည် အမှန်တကယ် ရာဒီကယ် (အမြစ်ဖြတ် မြေလှန်) ဖြစ်နေမှာ မဟုတ်သည်ကို ကျွန်မ ဆင်ခြင်မိသည်။

 

ညွှန်းစာ

လူမည်းအမေရိကန် စာရေးဆရာမနဲ့ ပါမောက္ခ စေဒီရာ ဟတ်တမန်း (Saidiya Hartman) ရေးထားတဲ့ “လူဖြူမဟုတ်တဲ့ မိန်းကလေးများ၏ ပုန်ကန်အုံကြွမှု အပြုအမူများနှင့် စီစဥ်ဖွဲ့စည်းထားသော မင်းမဲ့သဘောတရား” (“The Anarchy of Colored Girls Assembled in a Riotous Manner”) ကဗျာ

 

Mark Fisher (မာခ် ဖစ်ရှာရဲ့ အရင်းရှစ်စနစ်ရဲ့ ပရမ္မတသဘော (Capitalist Realism) စာအုပ်)

 

ဘရာဇီးလီးယန်း တွေးခေါ်ပညာရှင် ပါလို ဖရီယာ၏ ဖိနှိပ်ခံများ၏ သင်ကြားနည်း (Pedagogy of the Oppressed) စာအုပ်

 

ဖိလစ်ပိုင်နိူင်ငံမှ ကွန်မြူနစ်ပါတီနှင့် ၄င်းရဲ့ လူသစ်များတပ်စု (Community Party of the Philippines-New Peoples Army CPP-NPA) အကြောင်း

 

အမေရိကန်နိူင်ငံ အခြေစိုက် စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးခြင်းလက်ကိုင် Critical Resistance (ချက်ကျလက်ကျ အာခံမှု) အဖွဲ့မှ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုစနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးခြင်းနဲ့ ပတ်သက်ပြီး စုဆောင်းမျှဝေထားသော အထောက်အကူပြုအချက်အလက်များ

တစ်လမ်းသွား

“တက်ကြွလှုပ်ရှားသူတွေဟာ အကယ်ဒါးမစ်တွေကို မုန်းလေ့ရှိတယ် ဒါပေမဲ့ အကယ်ဒါးမစ်တွေကို သူတို့ရဲ့ တက်ကြွလှုပ်ရှားမှုအကျိုးတွေအတွက် အသုံးချသင့်တယ်”

တစ်ခါက ကျွန်မ မိတ်‌‌ဆွေတချို့နဲ့ အာလ္လာပသလ္လာပ ပြောနေတုန်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို အကယ်ဒါးမစ်လို့ ခံယူထားတဲ့ အသိတစ်ယောက်က ကျွန်မကို (လုံးစေ့ပတ်ကျမဟုတ်ပေမဲ့) ပြောခဲ့တဲ့ ဒီစကားကို သွားသတိရမိတယ်

မြန်မာပြည်ပညာရှင်ရပ်ဝန်းဟာ ကျွန်မ တစ်ခါက ရေးခဲ့ဖူးသလိုပဲ ပုံသဏ္ဍာန်ဖမ်းရခက်ပါတယ် ကျွန်မအတွက်က ပညာရှင်ဆိုတာ ကျွန်မတို့ ပတ်ဝန်းကျင်က လူမှုရေး၊ နိူင်ငံရေး၊ စီးပွားရေး အစရှိတဲ့ အရေးတွေကို လေးလေးနက်နက် စဉ်းစားရတာ စိတ်ဝင်စားတဲ့သူ၊ ဆင်ခြင်ချင်တဲ့သူမျိုးလို့ ထင်တယ် ပညာရှင် ဖြစ်မဖြစ်မှာ ပါရဂူဘွဲ့တွေ၊ မာစတာဘွဲ့တွေရှိနေတာနဲ့ ပညာရှင် အလိုအလျောက်ဖြစ်မသွားဘူး ပါရဂူဘွဲ့ရှိနေပေမဲ့လည်း ဒီလို စဉ်းစားဆင်ခြင်ရတာကို မကြိုက်နှစ်သက်တဲ့သူတွေ၊ စနစ်တွေကို ပြန်အားပေးအားမြောက်ပြုနေတဲ့သူတွေကို ကျွန်မကတော့ ပညာရှင်လို့လည်း မမြင်ဘူး ပြည်ပမှာတော့ ပညာရှင်ဆိုတာဟာ သက်ဆိုင်ရာနယ်ပယ်တစ်ခုခုမှာ ရယူနိူင်တဲ့ အစွန်းဆုံး ဒီဂရီရှိနေရင် အဲ့ဒီလူကို အဲ့ဒီနယ်ပယ်ဆိုင်ရာ ပညာရှင်အဖြစ် မြင်ယောင်လက်ခံကြတယ် ကျွန်မတို့ မြန်မာနိူင်ငံလို ဖြောင့်ဖြောင့်ဖြူးဖြူး ခန့်မှန်းလို့မရတဲ့ ပညာရေးစနစ်အောက်မှာ ကြီးပြင်းလာတဲ့သူတွေအဖို့တော့ ဘာဘာသာကို လေ့လာထားလို့ ဘာပညာရှင်ပါလို့ တန်းပြီး တွဲမှတ်ယူဖို့က ခက်ခဲတဲ့အတွက် မြန်မာပြည်ပညာရှင်ရပ်ဝန်းဟာ ပုံသဏ္ဍာန်ဖမ်းရခက်တယ်လို့ ကျွန်မ ယူဆရခြင်းဖြစ်ပါတယ်

တစ်ချိန်တည်းမှာလည်း ဒီလို ဖြောင့်ဖြူးမနေတဲ့ ပညာရေးစနစ်‌ထဲကနေ ကောင်းတာတစ်ခုကတော့ မိမိရဲ့ စဉ်းစားဆင်ခြင်မှုတွေကို တစ်ဖက်တစ်လမ်းကနေ ဘောင်မခတ်ခံရတာမျိုးများလား ကျွန် ဝေဝါးမိတယ် ဒီနေရာမှာ ကျွန်မ ဆိုလိုရင်း မသဲကွဲမှာစိုးလို့ သေချာ ရှင်းပြပါရစေ

မြန်မာပြည်က အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းပြုမှုဟာ အားလုံးသိကြတဲ့အတိုင်း ဆယ်တန်းအောင်အမှတ်ကနေ လူတိုင်းကို ပိုင်းဖြတ်ပေးလိုက်တယ် ဆယ်တန်းအမှတ်ဟာ ကျွန်မတို့ ဘဝတစ်ခုလုံး ဒီအသက်မွေးဝမ်းကြောင်းလုပ်သင့်တယ်လို့ အမိန့်ထုတ်လိုက်တယ် ဒီနေရာမှာလည်း ဒီအခြေအနေကို ဆိုရှယ်လစ်ခေတ်က အရိပ်အသက်တွေကြောင့်လို့ အာဘော်ထုတ်ကြည့်လို့လည်း ရကောင်းရနိူင်တယ် နိူင်ငံတစ်နိူင်ငံတည်ထောင်ဖို့အတွက် လုပ်သားတွေ မွေးမြူတဲ့နေရာမှာ ဘယ်လုပ်သားဟာ ဘယ်လိုစွမ်းရည်တွေရှိနေလို့ ဘယ်‌လိုနေရာကနေ နိူင်ငံထူထောင်ရေးကို ပါဝင်ရမယ်ဆိုတဲ့ သဘောပေါ့ လူတစ်ယောက်ချင်းစီဟာ လုပ်သားအနေနဲ့သာ မြင်ယောင်ခံရတာဖြစ်တဲ့အတွက် သူ တကယ် ဘာဖြစ်ချင်တာလဲဆိုတဲ့ သူ့ရဲ့ စိတ်ဆန္ဒဟာ ဒီနေရာမှာ အများအကျိုးအတွက်စာရင် သိပ်အရေးမပါဘူး လူတွေအချင်းချင်းကြားက မတူညီတဲ့ စွမ်းရည်တွေကို နိူင်ငံတော်က သင့်တော်သလို စီမံလိုက်တယ်

အဲ့ဒီတော့ ဒီလို တင်းကြပ်လှတဲ့ စနစ်တကျစီမံခန့်ခွဲထားတဲ့ နိူင်ငံတော်ရဲ့ လူသားအရင်းအမြစ် အခွဲအစိတ်အောက်မှာ ဘောင်မဝင်တဲ့သူတွေအတွက် မိမိလုပ်ချင်ရာ၊ လုပ်နိူင်ရာကို တခြားသောနည်းလမ်းလည်း မရှိတဲ့အတွက် ဗြောက်သောက်အလုပ်‌တွေ၊ မိမိစိတ်ဝင်စားရာတွေ လုပ်ကိုင်လာကြရတယ် ဥပမာ ကျောင်းတုန်းက ကျွန်မသူငယ်ချင်းတော်တော်များများဟာ ဆေးကျောင်းဝင်ကြတဲ့သူ‌တွေချည်းပါပဲ ပကာသနလည်း ရှိတော့ ဆရာဝန်ဖြစ်ချင်ချင်၊ မချင်ချင် ဆေးကျောင်းဝင်ချင်ကြတာချည်းပါပဲ ဒါပေမဲ့ တော်တော်များများဟာ ဆေးကျောင်းဆင်းပြီးတဲ့အခါ ဆရာဝန်အလုပ်ကို ဝါသနာမပါလို့ တခြားအလုပ်တွေဆီ လိုင်းပြောင်းသွားကြတာ တွေ့ဖူးတယ် တချို့ဆို ကျောင်းတစ်ဝက်တစ်ပျက်နဲ့တင် ရပ်တန့်သွားကြပြီး စီးပွားရေးနယ်ပယ်ထဲ ခြေစုံပစ်ဝင်သွားကြတယ်

(ဒီနေရာမှာ ဆင့်ကဲစဉ်းစားလို့ရတာက နိူင်ငံတော်က လူတစ်ဦးချင်းစီရဲ့ ဗီဇအရည်အသွေးကို ဆယ်တန်းအမှတ်ကိုကြည့်ပြီး ဆုံးဖြတ်ပေမဲ့ အမှန်တကယ်က လူတစ်ယောက်ရဲ့ ဗီဇဆိုတာဟာ မွေးရာပါပဲ မဟုတ်ဘဲ ၎င်းရဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်က ထောက်ပံ့ပေးထားတဲ့၊ မထားတဲ့၊ မိဘရဲ့ မိတ်ဆွေအဆက်အသွယ်အစရှိတဲ့ အခြားသော မွေးရာပါမဟုတ်တဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်အခြေပြုအကြောင်းရင်းတွေကလည်း အဓိကကျပါဝင်နေတယ် ဆိုတာပဲ ဆယ်တန်းမှာ ကျူရှင်ကောင်းကောင်း ထားနိူင်၊ မထားနိူင်က ဆေးကျောင်းအမှတ်မှီမမှီနဲ့ ဘာ်လောက်အချိုးကျနေမလဲ? ပြောချင်တာက ဘယ်သူကမှ မွေးရာပါ ဆရာဝန်ဗီဇနဲ့ မွေးမလာသလို ဘယ်သူကမှလည်း မွေးရာပါ လူသတ်သမားအနေနဲ့ မွေးလာတာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာပဲ တစ်ချိန်တည်းမှာလည်း စနစ်တကျမဟုတ်တဲ့ စာရေးတာတို့၊ အနုပညာတို့လို လမ်းကြောင်းထဲ ဝင်ဖို့ဆိုတာလည်း nepotism လို့ခေါ်တဲ့ မိဘဆွေမျိုး အချိတ်အဆက် ကျောထောက်နောက်ခံ‌တွေ အများကြီး ပါနေပြန်တယ် ကျွန်မ ဆယ်တန်းက‌တည်းက စာရေးရတာ ဝါသနာပါပေမဲ့ အိမ်က စာပေလောကနဲ့ ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်မှု မရှိတဲ့အတွက် ဘယ်ကနေ ဘယ်လို စာတွေ စရေးရမလဲ မသိခဲ့ဘူး အဲ့ခေတ်က Facebook ခေတ်လည်း မဟုတ်သေးတာလည်း ပါမလားတော့ မပြောတတ်)

ဆယ်တန်း‌‌ကျောင်းသား ကျောင်းသူ လူငယ်တွေနဲ့ စကားပြောဖြစ်လို့ သူတို့က ဘာအသက်မွေးဝမ်းကြောင်းလုပ်သင့်သလဲ မေးရင် ကျွန်မကတော့ ဝါသနာပါတာပဲလုပ်လို့ အမြဲပြောလေ့ရှိခဲ့တယ် ဒါပေမဲ့ အခုနောက်ပိုင်း ဒီ ကျွန်မရဲ့ အဖြေကိုလည်း ကျွန်မ ပြန်ပြီး ဆင်ခြင်မိလာတယ်

ဒီနေရာမှာ မြန်မာနိူင်ငံကလို နိူင်ငံတော်က အမိန့်ချပေးတာမဟုတ်တဲ့ အနောက်နိူင်ငံတွေ လွတ်လပ်တဲ့ ပညာရေးဆိုတာနဲ့ နှိုင်းယှဉ်ချိန်ဆကြည့်ချင်တယ် အနောက်နိူင်ငံတွေမှာ အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းအတွက် တက္ကသိုလ်ဘွဲ့ဟာ အရေးအပါဆုံး မှတ်တိုင်တစ်ခုပါပဲ အရင်းရှင်စနစ်ကြီးထွားလာတဲ့နောက် ဘွဲ့ဒီဂရီတွေဟာ အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းတစ်ခုသက်သက်သာ မဟုတ်တော့ဘဲ status symbol ဂုဏ်ပကာသနရဲ့ လေဘယ်တွေ ဖြစ်လာတယ် မိမိအထူးပြုထားတဲ့ မေဂျာတွေ၊ မိုင်နာတွေကနေတဆင့် မိမိဟာ ဘာကောင်ပါ၊ ညာကောင်ပါ စသဖြင့် ဘရန်း brand ထုတ်တဲ့ ကြားခံနယ်တွေ ဖြစ်လာတယ် ပညာရေးကို မိမိစိတ်ဝင်စားလို့ သင်ကြားကြတာထက် ဈေးကွက်စီးပွားရေးမှာ အသုံးဝင်သလား၊ ဝင်ဆန့်သလားဆိုတာကို မိဘတွေရော ကျောင်းသားကျောင်းသူတွေကိုယ်တိုင်ပါ စဉ်းစားလာကြရတယ် ဒီဂရီတွေတင်မကဘူး ကျောင်းတွေရဲ့ နာမည်တွေနောက်ကနေတဆင့် ဒီဂုဏ်ပုဒ်တွေဟာ အရင်းရှင်စနစ်အတောအ‌တွင်းမှာ ဝင်ဆန့်စေတဲ့ ကိရိယာတွေ ဖြစ်လာတယ်

အဲ့ဒီတော့ တစ်ဖက်စွန်းက ကျွန်မတို့ မြန်မာနိူင်ငံမှာလို အစိုးရက သတ်မှတ်ပေးတဲ့ အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းနောက်က ပညာရေးနဲ့ အနောက်နိူင်ငံတွေက free market သဖွယ်ဖြစ်လာတဲ့ ကိုယ်ကျိုးအတွက် ကြိုက်သလိုယူ၊ သုံး၊ ပြိုင်ဆိုင်ကြတဲ့ ပညာရေးနှစ်မျိုးလုံးဟာ ကျွန်မတို့ လူသားတွေ စဉ်းစားဆင်ခြင်နိူင်စွမ်း၊ စဉ်းစားဆင်ခြင်လိုစွမ်းတွေကို နေရာ ဘယ်လိုမပေးတော့ဘူးလည်းဆိုတာကို ထောက်ပြချင်တယ် လူတစ်ယောက်ကို ကုန်ပစ္စည်းသာသာ ဘရန်းတစ်ခုလိုသာ မြင်ကြတဲ့ ခေတ်မှာ အဲ့ဒီလူဟာ သူ့ဘရန်းသူ ဘာမှန်းမသိရင်၊ ဘရန်းမရှိရင် ငပေါကြီးလို့ အများက မြင်လာကြတယ်

အထက်က ပညာရှင်ဆိုတာ ဘယ်လိုလူလဲဆိုတာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ကျွန်မ အသိပြောခဲ့တဲ့ စကားဟာ ကျွန်မစိတ်ကို ကသိကအောက် ဖြစ်စေခဲ့တယ် အကယ်ဒါးမီးယားလို့ ခေါ်တဲ့ ပညာရှင်ရပ်ဝန်းမှာ ကျင်လည်လာတာ ၁၀ စုနှစ်တစ်စုလောက်ကြာလှပြီးသကာလ ပညာရှင်ရပ်ဝန်းဟာလည်း အရင်းရှင်စနစ်ရဲ့ ထုတ်ကုန်တစ်ခုလို့ ကျွန်မ သဘောပေါက်လာတယ် အဲ့ဒီလို သဘောပေါက်လာမိတဲ့အတွက် ကျွန်မကိုယ် ကျွန်မ အကယ်ဒါးမစ်ဆိုတဲ့ လေဘယ်ကို ပြောင်ပြောင်ထင်ထင် ခံယူချင်စိတ် မရှိတော့ဘူး လူတစ်ယောက်ချင်းစီဟာ ဘာလို့ တစ်လမ်းသွား လေဘယ်တစ်ခုအောက်မှာပဲ ရှင်သန်ခွင့်ရှိရတာလဲ ကျွန်မ မချင့်မရဲ ဖြစ်မိတယ်

ဟုတ်ပါတယ် ကျွန်မ စိတ်ဝင်စားတဲ့ လူတွေနဲ့ ပတ်သက်တာတွေကို စဉ်းစားရတာ ကြိုက်တယ် အဲ့ဒီအကြောင်းတွေကို အများနဲ့ ပြောဆိုရတာ ကြိုက်တယ် အပြန်အလှန်မေးခွန်းတွေထုတ်ပြီး နှီးနှောဖလှယ်ကြရတဲ့ စာသင်ခန်းတွေလို ရပ်ဝန်းတွေမှာ မွေ့လျော်မိတယ် ကျွန်မ တွေးမိတာတွေကို စာနဲ့ ချရေးရတာ ကြိုက်တယ်

ဒါပေမဲ့ ကျွန်မ ကြိုက်နှစ်သက်မိတဲ့အရာတွေဟာ အကယ်ဒါးမစ်တွေရဲ့ လုပ်ထုံးလုပ်နည်းတွေနဲ့ များသောအားဖြင့် (ဒီနေရာမှာ အလုံးစုံမဟုတ်ဘဲ) သွားညီနေပေမဲ့ ကျွန်မကိုယ်ကျွန်မ အကယ်ဒါးမစ်ဆိုတဲ့ လေဘယ်မှာတင် ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဘောင်ခတ်လိုက်မိမှာကိုတော့ စိုးရွံ့မိတယ် တစ်နည်းပြောရရင် ကျွန်မ ကြိုက်တဲ့အလုပ်တွေဟာ အကယ်ဒါးမစ်တစ်ယောက်ရဲ့ အလုပ်တာဝန်ဖော်ပြချက်တွေနဲ့ သွားပြီး တိုက်ဆိုင်နေတာပဲ ရှိတယ် အဲ့ဒီဖော်ပြချက်တွေကနေ ကျော်လွန်တဲ့ နှစ်သက်မှုတွေ ကျွန်မမှာ ရှိနေသေးတယ် အကယ်ဒါးမစ်တစ်ယောက်ရဲ့ အလုပ်တာဝန်နဲ့ မညီနေတဲ့ ကျွန်မရဲ့ နှစ်သက်မှုတွေ၊ စိတ်ဝင်စားမှုတွေကို အကယ်ဒါးမစ်မို့လို့ဆိုပြီး ကျွန်မကိုယ်ကနေ ကျွန်မ လှီးမထုတ်ပစ်လိုက်ချင်ဘူး သူများကနေ ကျွန်မကို အကယ်ဒါးမစ်တစ်ယောက်က အကယ်ဒါးမစ်နေရာမှာပဲနေလို့ စည်းတားလိုက်တာမျိုးလည်း မလိုချင်ဘူး ကျွန်မ လွတ်လပ်ချင်တယ်

ကျွန်မအသိပြောတဲ့ အကယ်ဒါးမစ်တွေကို မုန်းတဲ့ တက်ကြွလှုပ်ရှားသူတွေဟာ အကယ်ဒါးမစ်တွေကို မုန်းမဲ့အစား အသုံးချသင့်တယ်ဆိုတဲ့ စကားကို ကျွန်မ ဘဝင်မကျမိတာလည်း အဲ့ဒါကြောင့်ပဲ ဖြစ်မယ် ဒီစကားရဲ့ နောက်ကွယ်မှာ အကယ်ဒါးမစ်တွေဟာ ပိုသိ၊ ပိုတတ်တဲ့သူတွေလို မသိမသာ ယူဆတဲ့ အတွေးအခေါ်တွေ ပါနေတယ် အဲ့ဒီစကားရဲ့ နောက်မှာ ကျွန်မအသိရဲ့ သူ့ကိုယ်သူ အကယ်ဒါးမစ်ဆိုတဲ့ လေဘယ်အောက်မှာ ခဝါချလိုက်တဲ့ ဝန်ခံခြင်းတွေ ပါနေတယ် တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ အကယ်ဒါးမစ်တစ်ယောက်ဟာလည်း တက်ကြွလှုပ်ရှားသူ မဖြစ်နိူင်ဘူး၊ တက်ကြွလှုပ်ရှားသူတစ်ယောက်ဟာလည်း အကယ်ဒါးမစ်တစ်ယောက်လို မစဉ်းစား မတွေးခေါ်နိူင်ဘူးဆိုတဲ့ ယူဆချက်တွေ နစ်မြှုပ်ပါဝင်နေတယ်

ကျွန်မအတွက်က မြန်မာပြည်က မဖြောင့်ဖြူးတဲ့ ပညာရေးနောက်က ရနိူင်တဲ့ ကောင်းကျိုးဆိုတာ အရင်းရှင်အနောက်နိူင်ငံတွေက မိမိကိုယ်ကို တပ်ကြတဲ့ လေဘယ်တွေသာ ထုတ်လုပ်ပေးလိုက်တဲ့ လွတ်လပ်ပါတယ်လို့ ထင်ယောင်ထင်မှားပြထားတဲ့ ပညာရေးထက် သာလွန်တဲ့ ရွေ့လျားနိူင်မှု (fluidity)၊ မြင်ယောင်မှု (imagination) တွေကို လမ်းစပေးတာမျိုးပဲ ဖြစ်တယ် (လူတိုင်းက ဒီလမ်းစနောက်ကို လိုက်နိူင်ချင်မှတော့ လိုက်နိူင်မယ်ပေါ့လေ) ဆေးကျောင်းဆင်းပေမဲ့ စာရေးဆရာဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ် ကျောင်းဆရာမဘဝကနေ ကဗျာတွေ ရေးချင်လည်း ရေးမယ် နိူင်ငံတော်ရဲ့ ချုပ်နှောင်မှုဟာ တည်ရှိနေပြီးသားအခြေအနေတစ်ခုအနေနဲ့ အများက လက်ခံထားတာမို့ လူတစ်ယောက်က အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းတစ်ခုကနေ နောက်တစ်ခုပြောင်းချင်လည်း သူဟာ သူရွေးချယ်ခဲ့တဲ့ လမ်းကြောင်းကို မျက်ကွယ်ပြုလိုက်တယ်လို့ ယူဆလေ့သိပ်မရှိကြဘူး စနစ်အောက်နေ ဒီအသက်မွေးဝမ်းကြောင်းလုပ်ချင်ရင် ဒီဒီဂရီတော့ ရမှ ဖြစ်မယ်လို့ အတိအကျ သင်ယူလာရတာမျိုး မဟုတ်တဲ့အတွက် ကိုယ် ဘာဖြစ်ချင်လဲဆိုတာ ကိုယ်တွေးနိူင်ရင် တွေးနိူင်သလောက် ကျယ်ပြန့်နိူင်တယ် (တွေးနိူင်ဖို့ ပညာရေးကတော့ လိုတာပေါ့လေ ဒါပေမဲ့ ဒီစစ်မှန်တဲ့ ပညာရေးဟာ တက္ကသိုလ်နံရံတွေကြား၊ ကျောင်းအုတ်တံတိုင်းတွေနောက်မှာ‌ တွေ့ရခဲတယ်)

ဒါပေမဲ့ ကမ္ဘာတစ်ဝန်းမှာ ကြီးထွားလာတဲ့ အရင်းရှင်စနစ်ရဲ့ လှုံဆော်မှုတွေကြောင့် လူတွေဟာ သူဟာ ဘာပါ၊ ညာပါ အစရှိတဲ့ လေဘယ်တွေအောက်ကနေပဲ မိမိကိုယ်ကိုရဲ့ စွမ်းအားတွေကို မြင်တတ်တော့တယ် resume တွေ CV တွေနဲ့ ကျွန်မတို့ရဲ့ profile တွေကို ဂိမ်းတစ်ခုထဲက ဇာတ်ကောင်သဖွယ် မွမ်းမံလာကြရတယ် မိမိကိုယ်ကို ‌အကယ်ဒါးမစ်ပါဆိုရင် အကယ်ဒါးမစ်ဆိုတာ ဒါမျိုးတွေပဲ လုပ်ရမယ်ဆိုတဲ့ စည်းတွေ ဘောင်တွေထဲကနေပဲ အလုပ်လုပ်တတ်တော့တယ် အဲ့ဒီဘောင်တွေကနေ ကျော်လာရင် ထိတ်လန့်တကြားဖြစ်ကြတယ် တစ်ချိန်တည်းမှာလည်း မိမိကိုယ်တင်မကဘူး သူများကိုပါ သူတို့တပ်ထားတဲ့ (သို့) သူတို့ရဲ့ ခန့်မှန်းလေဘယ်တွေနဲ့ပဲ မြင်ယောင်ကြည့်ကြတယ် ဒီလူဟာ စာသင်တယ်၊ စာဖတ်တယ် ဒါဆို အကယ်ဒါးမစ်ပဲ၊ ပညာရှင်ပဲလို့ မျက်စိစုံမှိတ် ယုံစားလိုက်ကြတယ် (ယုံစားရင်း ကိုးကွယ်တာရှိသလို ကျွန်မအသိပြောသလို မုန်းတီးတာမျိုးလည်း ရှိနိူင်တယ်) အဲ့ဒီလိုနဲ့ ကျွန်မတို့ဟာ ဘယ်နတ်ဘုရားကမှ ပြဌာန်းထားတာ မဟုတ်ဘဲ ကျွန်မတို့ လူအချင်းချင်းကြားမှာ ပြန်ပိတ်နှောင်တဲ့ မျက်စိနဲ့ မမြင်ရတဲ့ လှောင်ချိုင့်တွေ ခေါင်းမှာစွပ်ပြီး ကျင်လည်နေကြတဲ့သူတွေ ဖြစ်လာတယ်

ကျွန်မအမြင်အရတော့ လူရဲ့ စိတ်ဆန္ဒဟာ နက်နဲတယ်၊ အချိန်နဲ့အမျှပြောင်းလဲနေတယ် ကျွန်မတို့ ပြုစုပေးရင် ပြုစုပေးသလောက် ကျွန်မတို့ရဲ့ စိတ်ဝင်စားမှုတွေဟာ အသက်ရှင်နေဆဲကာလတစ်လျှောက် ကောင်းသည်ဖြစ်စေ၊ ဆိုးသည်ဖြစ်စေ အသွင်သဏ္ဍာန် ခဏ ခဏ (သို့) အချိန်အတိုင်းအတာတစ်ခုအတွင်းပြောင်းလဲသွားနိူင်တယ် အဲ့ဒီလို အရှိန်အဝါ‌တွေ ရှိနေတဲ့ လူသားတွေရဲ့ စိတ်ဆန္ဒနဲ့ စွမ်းအားတွေကို ကျွန်မတို့ ဘာလို့ လေဘယ်ဘောင်တစ်ခုတည်းမှာပဲ ခတ်ရတာ ကြိုက်ကြရတာလဲ ကျွန်မ တစ်ခါတစ်ခါ နားမလည်ဘူး အသက်‌လေးပုံတစ်ပုံမှာ ချခဲ့တဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်ကို အသက်သေသည်အထိ စိတ်ထိပ်တုံးခတ်သလို တစ်စိုက်မတ်မတ်လုပ်ရမယ်ဆိုတာ လူတိုင်းအတွက် တကယ် သင့်တော်ရဲ့လား? အသက် ၂၀ ကျော် ၂၅ ကာလကနေ စိတ်ဝင်စားခဲ့တဲ့ အရာတွေဟာ ကျွန်မတို့ သက်တမ်းစေ့နေဖြစ်ကြမဲ့အထိ ကျွန်မတို့ စိတ်ကို ဖမ်းစားထားဖို့ ကတိကဝတ်ပြုနိူင်ရဲ့လား?

ကိုယ်ကိုယ်တိုင်က မသိမသာ စည်းတားလိုက်မိတဲ့လှောင်ချိုင့် (သို့) အများက ကျွန်မအပေါ်မှာ မြင်ယောင်လိုက်တဲ့ လှောင်ချိုင့်တွေကြားထဲမှာ ကျွန်မကိုယ် ကျွန်မ ပြန်အံ့ဩစေလောက်တဲ့ စူးစမ်းလိုမှုအသစ်တွေ၊ အချိန်တွေ အသက်တွေ အလေ့အထတွေကို ကျော်လွန်ပြီး ကျွန်မကိုယ် ကျွန်မအဖန်တလဲလဲ ပြန်လည် တီထွင်နိူင်မှုတွေ ကင်းမဲ့တဲ့ဘဝကြီးနဲ့ အသက်ရှင်နေတဲ့ ကာလတစ်ခု ကုန်ဆုံးသွားရမှာကို ကျွန်မ သိပ်ကြောက်မိတယ်

ပုံ – မှောင်မိုက်‌နေသော ဘုရားလှိုဏ်ဂူထဲက လှမ်းတွေ့ရတဲ့ နောက်ကျောပေးထားတဲ့ အလင်းထဲကမိန်းမတစ်ယောက်

အိမ်မက်စီးရီး ၂

 

ရန်ကုန်ကို မက်တဲ့ မနေ့ညက အိမ်မက်ထဲမှာ

ရှိတ်စပီးယားပြဇာတ်တစ်ပုဒ်အကြောင်းသင်နေတဲ့ ဆံတုစွပ်ထားတဲ့ ဆရာမတစ်ယောက်က

ငါ့ကို လက်ဗီးစတောက်အတ္တုပ္ပတိတွေ စပိန်လို ဖတ်ခိုင်းတယ်

ငါ ဒေါသတွေ ထွက်လိုက်တာ

အိမ်အပြန်လမ်းဟာ စိမ်းသလိုလိုနဲ့

ရင်းနှီးနေပြန်တယ်

ပလက်ဖောင်းပေါ်အထိ လျှံထွက်နေတဲ့

လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ခုံပုတွေကြားက ဖြတ်လျှောက်ရင်း

၁ ၂ ၃ ၄ ၅ ၆ ၇ ၈ ၉ ၁၀ ရပ်

ဆော့နေတဲ့ အဖြူအစိမ်းဝတ်ကလေးတွေ တွေ့ရင်း

ပြုံးမိတယ်

ကလေးမလေးလက်က လက်ဖက်ရည်ထိုင်သောက်နေတဲ့ ဦးလေးကြီး မျက်နှာ ထိုးမိတော့မယ်လေ

 

မြှောက်ကြွ မြှောက်ကြွနဲ့ ငါ့ခန္ဓာဟာ

မြေနဲ့ မထိသလိုပဲ

ထိစရာမှလည်း မလိုတာ

တိုက်အောက်က သံပန်းဟာ

အိမ်နီးနားချင်းတစ်ယောက် ဖွင့်ပေးလို့ ပွင့်နေတယ်

တိုက်လှေကားထစ်တွေဟာ ဆောက်မတ်နေတာ

လှေကားပေါ်တက်တိုင်း တွေးမိပေမဲ့

ပြီးရင်လည်း

လှေကားထစ်တွေအကြောင်း

ပြန်ပြန်မေ့သွားပြန်တယ်

 

အမေက ငါ့ကို အိမ်တံခါးမှာ ပြုံးပြုံးလေး လာကြိုတယ်

အိမ်မက်တွေပဲ

သင်္ချာ ဘာလို မသင်တာလဲ

အမေ မေးတယ်

ရော့ ဒီမှာ

အတွက်အချက် ဒိုင်ရာဂရမ်တွေ ဆွဲထားတဲ့ စာရွက်ဖြူကို

ငေးကြည့်ရင်း

သင်္ချာ ဘာလို့ မသင်တာလဲ

ငါ့ကိုယ်ငါ ပြန်မေးမိတယ်

အမေ့စကား နားထောင်ခဲ့ရ ကောင်းသား

အိမ်မက်တွေကို ကုန်တင်ရထားတစ်စီးလို တက်ခွစီးရင်း

အရင်လို အမေ သနပ်ခါး လိမ်းတာ ထိုင်ကြည့်ချင်စိတ် ပေါ်မိတယ်

ခရစ်စမတ်နဲ့ ကယ်တင်ခြင်း

ခရစ်စမတ်အားလပ်ရက်ဟာ ခရစ်ယာန်ဘာသာဝင်တွေ များတဲ့ အနောက်နိူင်ငံတွေမှာသာတင်မက ကျွန်မတို့ မြန်မာနိူင်ငံလို ဗုဒ္ဓဘာသာကြီးစိုးပါတယ်ဆိုတဲ့ နိူင်ငံတွေမှာတောင် အကျယ်တဝင့်ကျင်းပလေ့ရှိတဲ့ အားလပ်ရက်ပွဲတော်တစ်ခုပဲ သီချင်းတွေ၊ ရုပ်ရှင်တွေ အစရှိသဖြင့်နဲ့ ခရစ်စမတ်ဟာ ဘာသာရေးပွဲတော်ကို အခြေပြုပြီး ရိုးရာဓလေ့ကို အသုံးချပြီး ကြီးစိုးလာတဲ့ ကမ္ဘာ့အင်ပယ်ရီရယ်သဘောတရားတစ်ခု (imperialism) လို့ ကျွန်မ သုံးသပ်တယ် ဒီနှစ် ခရစ်စမတ်ပွဲတော်ကာလမှာ ကျွန်မ ‌အတွေးပွားမိတာက ခရစ်ယာန် ဘာသာဝင် မြန်မာ ဘုရားကျောင်းတွေ တက်ဖြစ်ရာကနေ သတိထားမိတဲ့ အပြောအဆို အလေ့အထတစ်ခုကနေ ဆင့်ပွားမိတဲ့ ကယ်တင်ရှင်ဆိုတဲ့ အယူအဆအကြောင်းပါပဲ

(Imperialism ကို ကိုလိုနီခေတ်လွန် (post-coloniality) နဲ့ ပတ်သက်ပြီး အများကြီး ဆင်ခြင်စရာတွေ ရှိနေသေးပေမဲ့ ဒီဆောင်းပါးမှာတော့ မဆီမဆိုင်ဖြစ်သွားမှာစိုးလို့ နောက်မှ သတ်သတ်ရေးမယ် စိတ်ကူးပါတယ်)

ကျွန်မမိသားစုက ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်တွေ ဖြစ်ပေမဲ့ ဆယ်တန်းအောင်ပြီးကတည်းက ကျွန်မ ခရစ်ယာန်ဘုရားကျောင်းတွေနဲ့ မစိမ်းခဲ့ဘူး ကိုလိုနီခေတ်စပ်ကူးမတ်ကူးကာလကို မှီခဲ့တဲ့သူတွေအတွက်ကတော့ ကတ်သလစ်ကျောင်းတက်ခဲ့ဖူးတဲ့ အတွေ့အကြုံဟာ တချို့လူကြီးတွေအတွက် ဆန်းချင်မှ ဆန်းပေမဲ့ အရင်စစ်တပ်လက်ထက်မှာ ကြီးလာတဲ့ ကျွန်မအနေနဲ့က စာသင်ကျောင်းမှာ၊ ရပ်ကွက်ထဲမှာ ဘာသာရေးစည်းတားမှုတွေကို မသိမသာလိုလိုနဲ့ ကိုယ်တွေ့ တွေ့ကြုံခဲ့ရတယ် ရန်ကုန်က ‌စာသင်ကျောင်းတွေဟာ မြန်မာမှုပြုလိုက်ပေမဲ့လည်း စိန့်ဖလိုးတို့ စိန့်ဩဂုတ်စတင်းတို့ စိန့်ဂျွန်းတို့ အစရှိတဲ့ သူတို့ရဲ့ ခရစ်ယာန်နတ်နာမည်တွေနဲ့ ပါးစပ်ပြောမှာ တွင်ကျယ်နေတုန်းပဲ ထားပါတော့ ကျွန်မ ဒီနေ့ရေးချင်တာက မြန်မာပြည်ရဲ့ နိစ္စဒူဝမှာ ခရစ်ယာန်အငွေ့အသက်တွေ ဘယ်လောက်စိမ့်ဝင်နေလဲ ဆိုတာထက် ခရစ်ယာန်ဘာသာအသုံးအနှုန်းတွေထဲက လူသားတိုင်းဟာ အပြစ်ရှိသူတွေဖြစ်တဲ့အတွက် ထိုအပြစ်ကနေ ဆေးကြောရန် သခင်ယေရှူက ကယ်တင်မည်ဆိုတဲ့ အဟောအပြောတွေနဲ့ ချိတ်ဆက်ပြီး ကယ်တင်ရှင်ဆိုတာ ဘယ်လိုလူမျိုးလဲ၊ ဘယ်သူတွေက ကယ်တင်ထိုက်တာလဲဆိုတာ နည်းနည်း အတွေးပွားချင်တယ်

White savior complex လို့ခေါ်တဲ့ လူဖြူကယ်တင်ရှင်အယူအဆအကျင့်အကြံဆိုတဲ့ အယူအဆနဲ့ ကျွန်မ စ ရင်းနှီးလာတာ လွန်ခဲ့တဲ့ ၅ နှစ်လောက်က ဖြစ်မယ် ထင်ပါတယ် လူဖြူကယ်တင်ရှင်လို့ ‌ဆိုလိုက်တာနဲ့ အာဖရိကတိုက်က နိူင်ငံတွေ၊ မြန်မာနိူင်ငံအပါအဝင် ကမ္ဘာ့မြောက်ပိုင်းက နိူင်ငံတွေ ဖြစ်တဲ့ ပါကစ်စတန်၊ အိန္ဒိယ၊ အီရန်၊ မက်ဆီကို၊ ဂွာတီမာလာ အစရှိတဲ့ ဆင်းရဲမွဲတေတယ်လို့ သတ်မှတ်ခြင်းခံထားရတဲ့ နိူင်ငံတွေကို ကမ္ဘာ့တောင်ပိုင်းနိူင်ငံတွေ များသောအားဖြင့် လူဖြူနိူင်ငံတွေက စိတ်ရင်းကောင်းလှပါတယ်ဆိုတဲ့၊ အများကို ကူညီချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွားပေါ်ပေါက်လာတဲ့ လူဖြူလုပ်အားပေးများက အခမဲ့ သွားရောက်ကူညီရာကနေ လူတန်းစား မညီမျှမှုတွေကို ပြန်လည်အသက်မွေးတဲ့ ဥပမာတွေနဲ့ တွဲပြီး ကျွန်မ သဘောပေါက်ခဲ့ပါတယ် ဒီအခေါ်အဝေါ်ဟာ သိပ်မကြာခင်ကာလတွေက ပေါ်ပေါက်လာတယ်ဆိုပေမဲ့ ကိုလိုနီခေတ်နဲ့လည်း ပြန်ချိတ်ဆက်စဉ်းစားကြည့်လို့ ရတယ် တောတောင်တွေ အပင်တွေ အကောင်တွေကို ယုံကြည်ကိုးကွယ်တဲ့ အရိုင်းအစိုင်းလို့ သတ်မှတ်ခံထားရတဲ့ သူ‌တွေကို ကယ်တင်ဖို့ရာဆိုပြီး လူဖြူတွေက ကျူးကျော်ခဲ့ကြတယ် မဟုတ်လား အခုခေတ်မှာတောင် ခရစ်ယာန်သာသနာပြုတွေကို တောရွာတွေဆီ လွှတ်နေတုန်းပဲ ဗုဒ္ဓဘာသာလည်း အတူတူပါပဲ တောင်တန်းသာသနာပြုဘုန်းကြီးတွေရဲ့ သာသနာပြုမှုတွေဟာ ကယ်တင်ရှင်အယူအဆတွေ ဘယ်လောက်ပါမလဲ?

ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း မြင်သာအောင် ဥပမာပေးရရင် အမေရိကန်က တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူအရွယ် လူဖြူမိန်းမတစ်ယောက်ကနေ သူ့ရဲ့ တက္ကသိုလ်က ချိတ်ဆက်ပေးထားတဲ့ ကမ္ဘာ့လုပ်အားပေးအစီအစဉ်တစ်ခုကနေတဆင့် အူဂန်းဒါးနိူင်ငံက မူလတန်းအရွယ်ကလေးတွေကို အင်္ဂလိပ်စာသင်ရန် ၃ လ ကနေ ၆ လကာလအပိုင်းအခြားတစ်ခုအနေနဲ့ အူဂန်းဒါးမှာ လုပ်အားသွားပေးတယ် ဆိုပါတော့ အပေါ်ယံကြည့်ရင်တော့ ကလေးသူငယ်တွေကို စာသွားသင်တာ ဘာမကောင်းတာများ ရှိသလဲပေါ့လေ လိုအပ်နေသူကို ကူညီရမယ်ဆိုတာ ခရစ်ယာန်ဘာသာဝင်တွေသာမက ဘယ်ဘာသာကမဆို ဆုံးမထားတဲ့ အယူအဆတစ်ခုလို့တောင် ပြောလို့ ရပါတယ် ဒါပေမဲ့ လူဖြူကယ်တင်ရှင်အယူအဆအနေက စဉ်းစားကြည့်ရင် ဒီလူဖြူမိန်းမဟာ သူ့ပိုက်ဆံသူသုံး လစာတစ်ပြားမှ မရဘဲ အနေအစားဆင်းရဲခံပြီး လုပ်အားသွားပေးတာဟာ သူ့ရဲ့ စိတ်နဲ့ သူ့ကြီးပြင်းရာ အမေရိကန် လူဖြူရပ်ကွက်အတွင်းမှာတော့ ချီးကျူးစရာကောင်းလှပါပေလိမ့်မယ် (သူဟာ ခရစ်ယာန်ဆိုရင် သူ့ရဲ့ ကောင်းမြတ်တဲ့ ခရစ်ယာန်ဖြစ်ခြင်းဆိုတဲ့ မာနကို အာသာဖြေရာရောက်ကောင်းရောက်ပါတယ်) သို့ပေသိ သူ့ရဲ့ ၃ လကနေ ၆ လအတောအတွင်း လုပ်အား‌ပေးကာလမှာ တွေ့ထိ ဆက်ဆံခဲ့တဲ့ ကလေးတွေအတွက် အင်္ဂလိပ်စာတတ်သွားပြီဆိုရင်တောင်မှ သူတို့ရဲ့ “ဆင်းရဲမှု” (ဒီနေရာမှာ ဆင်းရဲတယ်၊ ချမ်းသာတယ်ဆိုတာ သူ့အတိုင်း ရှိနေတာမဟုတ်ဘဲ တစ်ခြားတစ်ခုခုနဲ့ ယှဉ်ပြီးမှ ရလာတဲ့ ရလဒ်အဖြေတစ်ခုဆိုတာကို ထောက်ပြချင်လို့ ကျွန်မ အပွင့်အပိတ်နဲ့ တပ်ပြောချင်ပါတယ်)ကို တခြားဘာများ စနစ်တကျ ပြောင်းလဲသွားစေသလဲဆိုတာပါပဲ

လူအများစုကတော့ ဒီဥပမာကို ဖတ်ပြီး အင်္ဂလိပ်စာ နည်းနည်းပါးပါးတတ်တာ နည်းလား ပြောကောင်းပြောနိူင်ပါတယ် ဟုတ်ပါတယ် တစ်ကမ္ဘာလုံးပြောဆိုနေတဲ့ အင်္ဂလိပ်စာတတ်တော့ ကောင်းတာပေါ့ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မ နည်းနည်းလေး ဆက်ပြီး ဒီဥပမာကို အခြေခံပြီး ဆက်တူးဆွချင်ပါတယ်

အူဂန်းဒါးတစ်နိူင်ငံလုံးမှာ ရှိနေတဲ့ ကလေးတွေထောင်သောင်းချီကြားက ဘယ်ကလေးအုပ်စုသည် အင်္ဂလိပ်စာတတ်သင့်သည်လို့ ဘယ်သူက ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်တာလဲ? ဒီလိုအနောက်ရဲ့ ရိုးရာဓလေ့ ဘာသာစကားတွေကို သွတ်သွင်းရာကနေ သူတို့ရဲ့ ရိုးရာဓလေ့ထုံးတမ်း ဘာသာစကားတွေဟာ လူဖြူတွေရဲ့ ရိုးရာဓလေ့တွေနဲ့ ယှဉ်ရင် တန်ဖိုးမရှိဘူးလို့ သွယ်ဝိုက်သောနည်းနဲ့ ဘယ်လို ထောက်ပြလိုက်ကြသလဲ?

လူဖြူနိူင်ငံတွေနဲ့ ယှဉ်လိုက်ရင် ဆင်းရဲမွဲတေပါတယ်လို့ သတ်မှတ်ခံထားရတဲ့ နိူင်ငံပေါင်း မြောက်မြားစွာရှိသည့်ကြားမှ ဘာကြောင့် တချို့သောနိူင်ငံတွေသည် လုပ်အားပေးတွေအတွက် လုပ်အားပေးလို့လည်းကောင်း၊ ပျော်ပွဲရွှင်ပွဲတွေ လိုက်စားလို့လည်းကောင်းတဲ့ လုံခြုံစိတ်ချရတဲ့ နိူင်ငံတွေအဖြစ် ယူဆခံရပြီး တချို့ နိူင်ငံ/လူမျိုးတွေ (များသောအားဖြင့် အရှေ့အလယ်ပိုင်းဒေသက နိူင်ငံများ) ကတော့ ကယ်တင်စရာကို မလို၊ ကယ်တင်လို့လည်း မရနိူင်လို့ ယူဆခံထားရသလဲ?

အင်္ဂလိပ်စာတတ်ပြီးသွားသည့်တိုင် အဲ့ဒီကလေးတွေအတွက် က‌မ္ဘာ့တောင်ပိုင်း လူဖြူနိူင်ငံတွေက သူတို့နဲ့ရွယ်တူ ကလေးတွေနဲ့တန်းတူ အခွင့်အရေးတွေ ဒီကလေးတွေ ရကြပါမည်လား?

လုပ်အားပေး လူဖြူကျောင်းသူမိန်းမအတွက်တော့ အဲ့ဒီလုပ်အားပေးအတွေ့အကြုံသည် သူအလုပ်လျှောက်သည့်အခါ ကမ္ဘာ့အတွေ့အကြုံတစ်ခု၊ အရင်းရှင်ခေတ်က လူမှုအရင်းအမြစ်တစ်ခု (social capital) အနေနဲ့ အသုံးဝင်ကောင်းဝင်သွားပေမဲ့လည်း သူ့ရဲ့ အဲ့ဒီလို အတွေ့အကြုံရသွားအောင် အဓိက ပါဝင်နေတဲ့ ကလေးတွေရဲ့ ဘဝသည် အသုံးချသက်သက်သာ ဖြစ်နေသလား?

ဒီမေးခွန်းတွေက လူသားတစ်ယောက်က နောက်ထပ်လူသားတစ်ယောက်ကို ကူညီပါတယ်ဆိုတဲ့ အပြောအဆိုတွေရဲ့ အပေါ်ယံမျက်နှာဖုံးတွေကို ဆက်တူးကြည့်ပြီးမှ စဉ်းစားလို့ ရတဲ့ မေးခွန်းတွေပဲ

လူဖြူကယ်တင်ရှင်အယူအဆဟာ လူတစ်ယောက် သို့မဟုတ် လူသားဆန်တယ်ဆိုတဲ့ အတွေးအခေါ်ဒဿနတစ်ခု (ဘာသာရေးအဆုံးအမတွေအပါအဝင်)က ပေါက်ဖွားလာတဲ့ အယူအဆဖြစ်ပေမဲ့ တစ်ချိန်တည်းမှာလည်း ကျွန်မ အပေါ်က ထောက်ပြခဲ့တဲ့ မေးခွန်းတွေဟာ လူတစ်ဦးတစ်ယောက်ချင်းစီရဲ့ ကူညီဖေးမလိုစိတ်တွေကို‌ ကျော်လွန်ပြီး စက်ရုံထုတ် ကုန်ပစ္စည်းတစ်ခုသဖွယ် အသွင်ပြောင်းလာတဲ့ လူဖြူကယ်တင်ရှင် အယူအဆတစ်ခုကို ဆက်စဉ်းစားစေတယ် ဒါကို ပညာရှင်တွေ၊ တက်ကြွလှုပ်ရှားသူတွေက white savior industrial complex စက်ရုံထုတ် လူဖြူကယ်တင်ရှင် အယူအဆလို့ ခေါ်ဝေါ်သုံးသပ်ကြတယ်

စက်ရုံထုတ် လူဖြူကယ်တင်ရှင်အယူအဆဆိုတာကို အပေါ်က ဥပမာနဲ့ ပြန်ချိတ်ဆက်ရရင် ဒီ လူဖြူတက္ကသိုလ်ကျောင်းသူ မိန်းမတစ်ယောက် အူဂန်းဒါးကို လုပ်အားပေးသွားဖို့ဆိုတာ တစ်ကိုယ်တည်း သူတစ်ယောက်တည်း ငုတ်တုတ်ထိုင်ရာကနေ စိတ်ကူးပေါက်လို့ လုပ်တာ မဟုတ်ဘဲ သူ ဒီလို သွားဖြစ်အောင် ကြားထဲကနေ စီစဉ်ပေးတဲ့ အင်စတီကျူးရှင်းတွေရဲ့ အခန်းကဏ္ဍကို ဆိုလိုတာပဲ အင်စတီကျူးရှင်းဆိုတဲ့ အထဲမှာ သူ ယုံကြည်ကိုးကွယ်ရာ ဘာသာရေး (ကျွန်မ တွေ့ကြုံရသလောက် ကမ္ဘာ့မြောက်ပိုင်းနိူင်ငံတွေကို လုပ်အားပေးသွားသူတွေဟာ လူဖြူခရစ်ယာန်ဘာသာဝင်တွေ များပါတယ်)၊ သူတို့ရဲ့ ခရီးဖြောင့်ဖြူးအောင်၊ သူတို့ လုပ်အားပေးရမဲ့ အဖွဲ့အစည်းနဲ့ ချိတ်ဆက်ပေးတဲ့ ကြားထဲက အစုအဖွဲ့တွေ (များသောအားဖြင့် NGO တွေ၊ INGO တွေပေါ့)၊ အဲ့ဒီလို နိူင်ငံတစ်နိူင်ငံနဲ့ တစ်နိူင်ငံကြား ကူးလူရအောင် လွယ်ကူ‌အောင် လုပ်ထားပေးတဲ့ နိူင်ငံခြားရေးမူဝါဒတွေ အကုန်လုံးကို ဆိုလိုတာပဲ

အဲ့တော့ သေချာ အနုစိတ် ဆင်ခြင်ကြည့်ရင် လူတစ်ယောက်ကနေ နောက်ထပ် လူတစ်ယောက်ကို ကူညီပါတယ်၊ ကယ်တင်ပါတယ်ဆိုတဲ့ အပေါ်ယံ ဖေးမမှုတွေနောက်မှာ ရှိနေတဲ့ လူဖြူကြီးစိုးရေး သဘောတရားတွေ (ဒါက ဘာလို့ လူဖြူတွေကသာ လုပ်အားပေးသွားသူတွေ များသောအားဖြင့် ဖြစ်နေတာလဲ? သူတို့နိူင်ငံတွေမှာ ကယ်တင်စရာလူတွေ မရှိတော့လို့လား?)၊ အရင်းရှင်စနစ်နဲ့ စီးပွားရေးလည်ပတ်မှုတွေ၊ အိန္ဒိယ ဒဿနပညာရှင် ဂီရာထရစ် စပီးဘတ် (Giyatri Spivak) ခေါ်ခဲ့တဲ့ ဒီ “ကယ်တင်ရေး မစ်ရှင်” (rescuing mission) တွေနောက်က မျက်စိနဲ့ အပေါ်ယံမမြင်နိူင်တဲ့ ယန္တရားလည်ပတ်မှုတွေကို ကျွန်မတို့ ဆင်ခြင်မိပြီး ကယ်တင်ပါတယ်ဆိုတာနောက်က ညစ်ပတ်တဲ့ စိတ်အပုပ်အအဲ့တွေကို တွေ့လာရတယ်

စပီးဘတ်ကတော့ “ကယ်တင်ရှင် မစ်ရှင်” ဆိုတာကို ကမ္ဘာ့ စက်ရုံထုတ် အကူအညီပေးရေးအကျင့်အကြံ (global aid industrial complex) နဲ့ ချိတ်ပြီ သုံးသပ်ခဲ့တယ် အမေရိကန်မှာ အရှေ့တောင်အာရှက နိူင်ငံရေးခိုလှုံခွင့်ခံယူ‌သူတွေအကြောင်း လေ့လာတဲ့ လူမှုပညာရှင် ရန်လီ အတ်စပရတူကတော့ “ကယ်တင်ရှင် မစ်ရှင်” ဆိုတဲ့ အသုံးအနှုန်းကို အမေရိကန်ရဲ့ ခေတ်သစ်ကိုလိုနီသဘောတရားဖြစ်တဲ့ အင်ပိုင်ယာစနစ်နဲ့ ချိတ်ဆက်တယ် အမေရိကန်ရဲ့ စစ်ရေးကုန်ကျမှုတွေကို သုံးသပ်ပြီး ဘယ်နိူင်ငံအတွက်ကိုတော့ အမေရိကန်က ဝင်ပြီး စစ်တိုက်ပေးပြီး ကူညီကယ်တင်သင့်တယ်လို့ ထင်သလဲဆိုတာပေါ့ ကျွန်မတို့ မြန်မာနိူင်ငံကလူတွေအတွက်တော့ အသိသာကြီး ဖြစ်ကောင်းဖြစ်မှာပါ လက်ရှိ အမေရိကန်ဟာ ယူကရိန်းအတွက် စစ်ရေးအကုန်အကျခံ ကူညီနေပေမဲ့ မြန်မာနိူင်ငံလို နိူင်ငံမျိုးအတွက်ကိုတော့ စကားထဲတောင် ထည့်မပြောတော့ပါဘူး ဒါပေမဲ့လည်း တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ အမေရိကန်နဲ့ ဗီယက်နမ်စစ်ပွဲတုန်းကလိုမျိုးပဲ ဗီယက်နမ်တို့၊ မြန်မာနိူင်ငံတို့ကလို နိူင်ငံရေးခိုလှုံခွင့်လိုအပ်သူများကို (အရေအတွက် ကန့်သတ်ထားသော်လည်း) လက်ခံခြင်းအားဖြင့် အမေရိကန်ဟာ ကယ်တင်ရှင်ပါဆိုတဲ့ သဏ္ဍာန်ကို ယူထားတုန်းပဲ ဒီဥပမာကို ကြည့်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ရှင် မစ်ရှင်တွေဟာ လှိုက်စားနေတဲ့ ပြဿနာကို တကယ်ကူညီမဲ့အစား အပေါ်ယံသာ မျက်နှာပေါင်ဒါပုတ်နေတယ်ဆိုတာ သိသာလာတယ်

ဒီနေရာမှာ လူဖြူကယ်တင်ရှင်အယူအဆဟာ သူ့နာမည်မှာ ပါတဲ့အတိုင်း လူဖြူသဘောတရားတွေနဲ့ ချိတ်ဆက်နေတယ်ဆိုပေမဲ့ လူဖြူမဟုတ်သူတွေကိုယ်တိုင်ကိုက အဲ့ဒီအယူအဆကို ဘယ်လို ပြန်လည်ထောက်ပံ့ပေးနေသလဲဆိုတာရယ်၊ အကူအညီယူသူတွေကလည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဒီအပေါ်ယံအထောက်အပံ့တွေအပေါ်မှာပဲ သာယာတတ်လာတာရယ်ကိုပါ ကျွန်မ ဆက်စဉ်းစားမိတယ်

မြန်မာနိူင်ငံက စစ်တပ်အာဏာလုယူပြီးကာလမှာ နိူင်ငံရေးအန္တရာယ်ရှိသူ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ကျွန်မ စကားပြောခဲ့တယ် ပြည်ပ ထွက်မယ်၊ မထွက်ဘူးဆိုတာရဲ့ မေးခွန်းနောက်က ဒွိဟတွေနဲ့ ဒွန်တွဲပြီး အဖိနှိပ်ခံလူတန်းစားတစ်ရပ်ဖြစ်တဲ့ မြန်မာပြည်ကသူတွေမှာ‌တောင် ဘယ်သူဟာ ကယ်တင်ထိုက်တယ်၊ ဘယ်သူဟာ ကယ်မတင်ထိုက်ဘူးဆိုတဲ့ အယူအဆတွေ နစ်မြှုပ်နေဆဲဆိုတာ ကျွန်မ အဲ့မှာ သဘောပေါက်လိုက်တယ် ကျွန်မအနေနဲ့ နိူင်ငံရေးခိုလှုံခွင့်ခံမယ်၊ မခံဘူးဆိုသည်မှာ လူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကနေ မိမိကိုယ်ကို မိမိဘဝအတွက် ဘယ်လိုဖြစ်သင့်တယ်ဆိုတာ အသိဆုံးပဲ ဖြစ်တယ်လို့ ယူဆတယ် ဒီနေရာမှာ ပွဲလန့်တုန်း ဖျာခင်းသူတွေလည်း ရှိကောင်းရှိမှာပဲ

ဒါပေမဲ့ သူများတွေ ဘာကြောင့် ဘယ်လို နိူင်ငံရေးခိုလှုံသလဲဆိုတာထက် မိမိ ဘာကြောင့် အဲ့ဒီဆုံးဖြတ်ချက်ကို ချရသလဲဆိုတာက ပိုအရေးကြီးတယ်လို့ ထင်တယ် ကျွန်မနဲ့ အဲ့တုန်းက ခင်ခဲ့တဲ့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နဲ့ စကားပြောရင်း သူရော အမေရိကန်မှာ နိူင်ငံရေးခိုလှုံချင်စိတ်ရှိသလား ကျွန်မ မေးခဲ့တယ် ဒါဟာ သူ့ကို ဝေဖန်ဖို့ မေးခဲ့တာ မဟုတ်ပါဘူး ခိုလှုံချင်တယ်ဆိုရင် ဘယ်ကနေစပြီး ဘယ်လို စလုပ်ရမလဲဆိုတာကို ကူညီ စုံစမ်းပေးဖို့အတွက်ပါပဲ ဒါပေမဲ့ နိူင်ငံရေးခိုလှုံတာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး သူဟာ ဆတ်ဆတ်ထိမခံဖြစ်ခဲ့တယ် ကျွန်မ သူငယ်ချင်းဟာ သူသည် နိူင်ငံရေးခိုလှုံခွင့်ယူသင့်လောက်အောင် အန္တရာယ်ရှိနေတဲ့သူမဟုတ်ဘူးလို့ ကျွန်မကို ပြန်ပြောခဲ့တယ် သူဟာ ဆက်ပြီး ပြောတယ် အမေရိကန်ရောက် ချင်းတွေကိုပဲ ကြည့် နိူင်ငံရေးခိုလှုံခွင့်ယူပြီး ခရစ်ယာန်ဘုန်းကြီးပဲ လုပ်တယ် မြန်မာပြည်အရေးအတွက် ဘာမှ မလုပ်တော့ဘူး အဲ့ဒီလိုလူတွေဟာ နိူင်ငံရေးခိုလှုံခွင့်မခံသင့်ဘူးလို့ ဆက်ပြောတယ် ဒီအဆိုကို ကျွန်မ သဘောမတူခဲ့ဘူး ဒီနေရာမှာ အဝေးရောက် အမျိုးသားရေးစိတ်ဓါတ်‌တွေ အကြောင်းကို ဆင့်ပွား စဉ်းစားလို့ ရပါတယ်

နိူင်ငံရေးလုပ်သူတွေ၊ စစ်တပ်ကို ပုန်ကန်သူတွေကြားမှာ‌တောင် ဘယ်သူဟာ ဘယ်လို ကာကွယ်ခွင့် ခံသင့်တယ်၊ ဘယ်သူကတော့ မခံသင့်ဘူးဆိုတဲ့ မိမိကိုယ်ကို စည်းတားမှု (self-policing) နဲ့ သူများကို စည်းတားမှု (policing others)တာတွေဟာ လူဖြူသဘောတရားတွေကနေ စီမံပေးလိုက်တဲ့ လူ့တန်ဖိုးကို အနိမ့်အမြင့်ဖြတ်လိုက်ရာက ပေါ်လာတဲ့ စိတ်ဆန္ဒ အမူအကျင့်တွေလို့ ကျွန်မမြင်တယ် ဟုတ်ပါတယ် ဒီနေရာမှာတော့ စစ်တပ်မိသားစုအသိုင်းအဝိုင်းတွေနဲ့ ခရိုနီတွေသာ နိူင်ငံရေး ခိုလှုံခွင့်ယူမယ်ဆို သူတို့ဟာ ယူထိုက်၊ မယူထိုက်စဉ်းစားစရာ ဖြစ်လာတယ် (အမှန်တိုင်းပြောရရင် အဲ့ဒီသူတွေဟာ နိူင်ငံရေးခိုလှုံခွင့်ယူစရာ မလိုလောက်အောင် ငွေကြေးချမ်းသာနေတာမို့ အမေရိကန်လို နိူင်ငံမှာ ပြည်သူ‌ကို ဂုတ်သွေးစုပ်ထားတဲ့ ပိုက်ဆံတွေနဲ့ အေးအေးလူလူနေနိူင်ပါတယ်) ဒါပေမဲ့ နိူင်ငံရေးခိုလှုံခွင့် လျှောက်ကြတဲ့ လူတွေအချင်းချင်းကြားမှာ ဘယ်သူကတော့ ထိုက်သင့်တယ်၊ မထိုက်သင့်ဘူး၊ နိူင်ငံခြားထွက်ပြီး မြန်မာပြည်ကိစ္စဆက်လုပ်တယ်၊ မလုပ်ဘူးနောက်က အမျိုးသားရေးစိတ်ဓါတ်တွေရဲ့ အဓွန့်ရှည်ရေး၊ မရှည်‌ရေး ဆိုတာကို ကျွန်မတို့ ဘယ်လို ဆုံးဖြတ်ကြမလဲ? ဆုံးဖြတ်လို့ ရရော ရရဲ့လား?

ဒီ “ထိုက်တယ်၊ မထိုက်ဘူး” ဆိုတာဟာလည်း လူဖြူကြီးစိုးရေးသဘောတရားနေ ပေါက်ဖွားလာပြီး ကျွန်မ သူငယ်ချင်းလို လူဖြူမဟုတ်တဲ့သူတွေဆီကိုပါ ကူးစက်သွားတဲ့ ဗိုင်းရပ်စ်တစ်ခုပဲ လူဖြူသခင်တွေက ဒီလူမည်း၊ လူညိုကတော့ ဒီဆုတံဆိပ် (ဒီနေရာမှာတော့ နိူင်ငံရေးခိုလှုံခွင့်) နဲ့ထိုက်ပြီး ဒီလူမည်း၊ လူညိုကတော့ မထိုက်တန်ဘူးလို့ ဆုံးဖြတ်တာက စတာပဲလို့ ကျွန်မ မြင်တယ် အမေရိကန်ကို ရွှေ့ပြောင်းအခြေချတဲ့သူတိုင်းဟာ ဒီအပြောအဆိုတွေနဲ့ ယှဉ်ပါးနေတယ် ကျွန်မကိုယ်တိုင် တွေ့ကြုံခဲ့ဖူးတာအရ အမေရိကန်ဟာ ကျန်းမာရေးမကောင်းသူ၊ အသက်ကြီးအငြိမ်းစားယူခါနီးအစရှိတဲ့ သူတို့နိူင်ငံက ပြန်ထောက်ပံ့ရမယ်လို့ ထင်တဲ့ ရွှေ့ပြောင်းအခြေချသူတွေကို တော်ရုံတန်ရုံ ဗီဇာမပေးတာ အသိသာကြီးပဲ ‌မြောက်အမေရိကတိုက်ကနေ ခရီးသွားဗီဇာနဲ့ အလည်လာ‌တဲ့သူတွေကို အစိုးရမသိဘဲ အမေရိကန်မှာ အခြေချလိုက်မှာစိုးလို့ လူဝင်မှုကြီးကြပ်ရေးမှာ ရစ်တာတွေကို ကျွန်မမျက်ဝါးထင်ထင် တွေ့ကြုံဖူးတယ်

တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ လူဖြူသဘောတရားရဲ့ အနိမ့်အမြင့် အဆုံးအဖြတ်ပေးမှုတွေကို ပြန်လည်မွေးမြူရင်း အဲ့ဒီစကားတွေကို သာယာလာတတ်‌တာတွေကိုလည်း တွေ့ရတယ် အမေရိကန်ကို ခဏရှောင်တိမ်းလာတဲ့ ကျွန်မ မိတ်ဆွေတစ်‌ယောက်နဲ့ စကားပြောဖြစ်တဲ့အခါမှာလည်း သူက လူမည်းတွေ၊ လက်တီနိုတွေနဲ့ စကားပြောပြီး သူတို့ရဲ့အမေရိကန်မှာ ရုန်းကန်ရမှုကို နားထောင်ရမှာထက် လူဖြူတွေနဲ့ မြန်မာပြည်အကြောင်းပြောရတာ ပိုပြီး အဆင်ပြေတယ်လို့ သူက သူ့ကိုယ်သူ သုံးသပ်ခဲ့တယ် လူဖြူတွေဟာ ရုန်းကန်ရမှု၊ ဖိနှိပ်ခံရမှုတွေ ကိုယ်တွေထက်စာရင် နည်းတော့ ကိုယ်ပြောတာကိုပဲ သူတို့ နားထောင်ရတယ်၊ လူမည်းတွေ၊ လူညိုတွေကတော့ ကိုယ်တွေ မြန်မာပြည်မှာ ဘာဖြစ်နေလဲပြောရင် သူတို့တွေဆီက ပြဿနာတွေအကြောင်းပြန်ပြောပြပြီး မြန်မာပြည်က ပြဿနာတွေဟာ စင်ရဲ့ အလယ်ခေါင်မှာ ရှိမနေတော့ဘူးပေါ့ ဒါကလည်း စိတ်ဝင်စားစရာပဲ ကျွန်မအတွက်တော့ ကျွန်မရဲ့ အတွေ့အကြုံတွေပဲ အလယ်မှာ ထင်ပေါ်နေတာထက် တခြား‌သော ကိုယ်တွေနဲ့ ဆင်တူယိုးမှားအတွေ့အကြုံတွေရှိတဲ့သူတွေအကြောင်း နားထောင်ရတာလည်း သဘောကျမိတယ် ဟယ် နင်လည်း အဲ့လိုမျိုးလား၊ ငါတို့လည်း ဒီလိုမျိုး ကြုံရတယ် အစရှိသဖြင့် ဆင်တူရာ အတွေ့အကြုံတွေကို အခြေခံပြီး ကိုယ့်အသံပဲ ကိုယ်ပြန်ကြားနေရတဲ့ ပဲ့တင်သံထပ်နေတဲ့ အခေါင်းပေါက်တွေ တည်ဆောက်မဲ့အစား မိတ်ဆွေဖွဲ့လို့ရသလို ရပ်ဝန်းတွေ တည်ဆောက်လို့ ရတယ် စနစ်ရဲ့ ဖိနှိပ်မှုတွေဟာ ကျွန်မတို့ လူမျိုးတစ်စု၊ နိူင်ငံတစ်နိူင်ငံတည်းမှာပဲ ရှိနေတာ မဟုတ်ဘူးဆိုဝာာ သိသာလာစေတယ် ကျွန်မတို့ရဲ့ သားကောင်စိတ်ဓါတ်တွေကို မြေလှန်စေပြီး ခွန်အားပြန်ပြည့်စေတယ် ကျွန်မရဲ့ ကိုယ်တွေ့တွေကို လားလားမှ မခံစားနိူင်တဲ့၊ နားမလည်နိူင်တဲ့၊ ဒါမှမဟုတ်လည်း Oh I am so sorry you went through this လောက်သာ ပြန်ပြောပြီး ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတဲ့ လူဖြူတွေထက်စာရင် အဲ့ဒီ မျဉ်းပြိုင်ရပ်ဝန်းတွေက ပိုပြီး ရင်းနှီးဖို့ ကောင်းတယ် ထင်တယ်

ဆိုတော့ ဒီလို လူဖြူအင်ပိုင်ယာ အရင်းရှင်စနစ်ကနေ ဆုံးဖြတ်ပေးလိုက်တဲ့ လူတစ်ယောက်ရဲ့ တန်ဖိုးဆိုတာကို ဘာလို့ ကျွန်မတို့လို အဖိနှိပ်ခံတွေကပါ ပြန်ကျင့်သုံးချင်ကြရတာလဲ? အမေရိကန်လိုနိူင်ငံဟာ ဘာသာရေးနဲ့ နိူင်ငံရေးကို ရောယှက်ထားတာ မရှိပါတဲ့ ဆက်ကူလာနိူင်ငံ (secular state) လို့ဆိုပေမဲ့ ခရစ်ယာန်ကောင်းတစ်ယောက်ဟာ ကူညီမှုလိုအပ်နေတဲ့သူတွေကို ယေရှူလိုမျိုး ကူညီတယ်၊ ပေါင်မုန့်တစ်ဖဲ့ကျွေးမယ်၊ ကိုယ့်အသက်ကို ကိုယ်စွန့်လွှတ်ပြီးတော့တောင် အများကို ကယ်တင်မယ်ဆိုတဲ့ ဘာသာရေးဓလေ့အယူအဆတွေဟာ အမေရိကန်ရဲ့ နိူင်ငံရေး မူဝါဒတွေနဲ့ လူဖြူကြီးစိုးရေးသဘောတရား (white supremacy)တွေမှာ ဘယ်လောက်ထိ စိမ့်ဝင်နေသလဲ ကျွန်မ ဆက်စပ်စဉ်းစားမိတယ် ငိုတတ်တဲ့ကလေး နို့စို့ရဆိုတဲ့ လောဂျစ်ကို လက်ကိုင်ထားရာကနေ ဖိနှိပ်သူတွေ ကျွေးရာကိုပဲစားပြီး ငိုပဲ ငိုတတ်တော့တဲ့ ကလေးတွေ နေရာမှာပဲ ရပ်သွားကြတဲ့ သာဓကတွေ မျက်စိရှေ့မှာ အများကြီးပါပဲလားလို့ ဆင်ခြင်မိတယ်

ဒီလိုဆိုလို့ ကျွန်မ ခရစ်ယာန်ဘာသာဝင်တွေကို ပုတ်ခတ်စော်ကားချင်တာ မဟုတ်ပါဘူး လိုအပ်နေသူကို ကူညီရမယ်ဆိုတဲ့ အယူအဆဟာ ဗုဒ္ဓဘာသာမှာပါ စိမ့်ဝင်နေတဲ့ အယူအဆပဲ ဒါပေမဲ့ ကူညီရင်းနဲ့၊ ကယ်တင်ရင်းနဲ့ ဘယ်သူတွေကိုတော့ ကူညီထိုက်တယ်၊ ဘယ်သူတွေကတော့ တန်ကို မတန်ဘူး အစရှိတဲ့ လူသားတန်ဖိုးဖြတ်မှုတွေအကြောင်းရယ်၊ ကူညီရင်းနဲ့ အကူညီခံတွေကို ပိုမိုခွန်အားပြည့်စေမဲ့အစား အကူအညီ‌‌အပေါ်မှာပဲ မှီခိုတတ်တော့တဲ့သူတွေအဖြစ် အသွင်ပြောင်းလိုက်မှုတွေအကြောင်းရယ်ကို ကျွန်မ ဒီနှစ် ခရစ်စမတ်ကာလမှာ အတွေးပွားမိတယ်

ပုံ – ထိုင်းနိူင်ငံတစ်နေရာမှ မြန်မာရွှေ့ပြောင်းအခြေချသူများရဲ့ ဘုရားကျောင်းတစ်‌ကျောင်းသို့ တနင်္ဂနွေဘုရားကျောင်းတက်‌ရောက်စဉ် ယေရှုအားချီးမြောက်တဲ့ gospel သီချင်းများဆိုဆဲအမှတ်တရ

အမေရိကန် လူမည်းစာရေးဆရာ တယ်ဂျူးကိုးလ် (Teju Cole) ရေးတဲ့ စက်ရုံထုတ် လူဖြူကယ်တင်ရှင်အယူအဆ ဆောင်းပါး

အမေရိကန် အီဂျစ် ဖီမီနင့်မနုဿဗေဒပညာရှင် လိုင်လာ အာဘူလပ်ဂေါ့ (Lila Abu-Lughod) ရေးတဲ့ မွတ်စလင်မိန်းမများကို ကယ်တင်ဖို့ လိုသလား စာအုပ်